Το Σκοτεινό Αντικείμενο του Πόθου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ προστέθηκε η Κατηγορία:Γαλλικές ταινίες (με το HotCat)
Γραμμή 1:
'''Το Σκοτεινό Αντικείμενο του Πόθου''' είναι γαλλική ταινία κινηματογράφου του 1977 σε σκηνοθεσία [[Λουί Μπουνιουέλ]]. Είναι το τελευταίο έργο του μεγάλου σουρεαλιστή σκηνοθέτη.
== Πλοκή ==
Ο Ντον Ματέο είναι ένας πλούσιος μεσήλικας που ζει στην Γαλλία, μόνος του αφού η γυναίκα του έχει πεθάνει. Την καθημερινότητα του έρχεται να ταράξει μια νέα κοπέλα που πιάνει δουλειά σαν υπηρέτρια. Με το που την βλέπει ο Ντον Ματέο την ερωτεύεται κεραυνοβόλα και δεν χάνει ευκαιρία να εκφράσει τον θαυμασμό του στην 18χρονη Ισπανίδα. Εκείνη δίχως εξήγηση εγκαταλείπει την δουλειά της. Στη συνέχεια ο πρωταγωνιστής θα την συναντάει όπου πηγαίνει. Η κοπέλα σε κάθε του συνάντηση από δω και μπρος τον κάνει να πιστεύει ότι έχουν ξεχωριστή σχέση, ότι τον αγαπά τρελά και ότι παραμένει αγνή μόνο γι' αυτόν. Κάθε φορά όμως λίγο πριν την ερωτική συνεύρεση τον παρατάει με δικαιολογίες παντός τύπου (είτε είναι θιγμένη, είτε δεν τον αγαπά πραγματικά, είτε έχει μια δουλειά, είτε φοβάται). Στο τέλος κάθε συνάντησης όμως του υπόσχεται ακόμα πιο πολλά τα οποία ποτέ δεν εκπληρώνει. Έτσι ο έρωτας του γίνεται πάθος και το πάθος του εμμονή. Θέλει το πρόσωπο ή αυτό που μπορεί να του δώσει; Ο Μπονουέλ γυρνάει την τελευταία του ταινία σφραγίζοντας την σουρεαλιστική πορεία του σαν σκηνοθέτης με κάτι όχι τόσο σουρεαλιστικό μα υπερβατό. Οι ήρωες δοκιμάζουν τις αντοχές τους και τις αντιδράσεις τους απέναντι σε μη φυσιολογικές συμπεριφορές. Οι καταστασείς, πραγματικές μα τραβηγμένες από τα μάλλια. Κάπου εκεί ερχόμαστε να δούμε και το ότι ο άνθρωπος θέλει να εξουσιάζει, ακόμα και στις σχέσεις του με άλλους ανθρώπους που είναι ιδιαίτερες. Παράλληλα βλέπουμε και πώς η καταπίεση που δέχεται η ερωτική επιθυμία τρελαίνει τον άνθρωπο όταν πάει να εκπληρωθεί με τον πιο απλό τρόπο, πόσο δυσανάγνωστη είναι τελικά στην πράξη. Ο θεατής τα θεωρεί όλα αυτονόητα και δεν μπορεί να κατανοήσει την άλογη συμπεριφορά των ηρώων. Και οι δύο ήρωες δεν ξέρουν τι θέλουν και όταν κάνουν ένα βήμα μπλέκονται ακόμα περισσότερο στις επιθυμίες τους. Απατώντας στο τελευταίο ερώτημα πιο πάνω το οποίο έθεσε και η ηρωίδα του έργου ερχόμαστε να δούμε ότι καταλήγουμε να θέλουμε αυτό που μπορεί να μας δώσει ένα πρόσωπο. Απόδειξη το πόσο απρόσωπο είναι τελικά αυτό το σκοτεινό αντικείμενο του πόθου αφού παρουσιάζεται από δύο πρωταγωνίστριες και από το ότι ο Ματέο προκειμένου να αποκτήσει αυτό που θέλει ξεφτιλίζεται, πονάει. Ο αγώνας του καταντάει μάχη ενάντια σε κάτι που όλο γίνεται και πιο σκοτεινό. Ενάντια σε κάτι αντίθετο του εαυτού του, έναν εαυτό που ίσως και ο ίδιος να μην μπορεί να χαρακτηρίσει αφού συχνά υπερβαίνει την μέση ανθρώπινη συμπεριφορά. Γίνεται τελικά σύγκρουση δύο ομοιότροπων συμπεριφορών μα όχι και χαρακτήρων. Η άνθρωπινη ύπαρξη κατά τον σουρεαλιστή σκηνοθέτη ψάχνει συνέχεια κάτι το οποίο όλο και απομακρύνεται όσο κοντεύει να το φτάσει. Και η τρέλα δημιουργείται όταν η απόσταση παραμένει ταυτόχρονα η ίδια και η ύπαρξη έρχεται να το συνειδητοποιήσει.
Βρισκόμαστε σε ένα βαγόνι της αμαξοστοιχίας με προορισμό από το Παρίσι προς τη Μαδρίτη. Ο επιχειρηματίας Ματιού καταβρέχει με ένα ποτήρι νερό το πρόσωπο της νεαρής Κοντσίτα. Οι συνεπιβάτες του βαγονιού, μια κυρία με την θυγατέρα της, ένας δικαστής, και ένας νάνος, ψυχολόγος το επάγγελμα, ζητούν να τους εξηγήσει την αιτία αυτής της πράξης του. Ο Ματιού εξιστορεί την οδύνη του από τον ακόρεστο έρωτα που τρέφει για την νεαρή αλλά ψυχρή Κοντσίτα, η οποία προτιμάει να κυκλοφορεί με τρομοκράτες.
 
{{Φιλμογραφία Λουίς Μπουνιουέλ}}