Αλέξιος Στρατηγόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Vagrand (συζήτηση | συνεισφορές)
Μορφοποίηση άρθρου σε πιο εξοικιωμένη γλώσσα.
Γραμμή 1:
{{πηγές|01|11|2011}}
 
Ο '''Αλέξιος Στρατηγόπουλος''' ήτανγεννήθηκε τα τέλη του 12ου με αρχές του 13ου αιώνα. Ήταν στρατηγός της [[Αυτοκρατορία της Νίκαιας|Αυτοκρατορίας της Νίκαιας]], οκαι οποίοςείχε έλαβελάβει το αξίωμα του Μεγάλου Δομέστιχου επί βασιλείας του [[Μιχαήλ Η' Παλαιολόγος|Μιχαήλ Η´ του Παλαιολόγου]]. Έμεινε γνωστός κυρίως λόγω της απελευθέρωσης της [[Κωνσταντινούπολη|ΚωνσταντινουπόλεωςΚωνσταντινούπολης]] από τους [[Λατινική Αυτοκρατορία|Λατίνους]], η οποία αποτέλεσε την πιο λαμπρή αλλά ταυτόχρονα και η τελευταία νικηφόρα στρατιωτική επιχείρισή του, καθώς στην συνέχεια ηττάται σε όλες τις επόμενες μάχες, με αποτέλεσμα να αιχμαλωτιστεί και να παραμείνει ταπεινωμένος μέχρι τον θάνατό του.
==Βιογραφία==
Αφού ελευθερώθηκε ο Αλέξιος από την φυλακή του στην [[Ήπειρος|Ήπειρο]], όπου κρατείτο από τον [[Δεσπότης|Δεσπότη]] της [[Μιχαήλ Β' Κομνηνός Δούκας|Μιχαήλ Β´]] απεστάλη από τον αυτοκράτορα στα περίχωρα της Βασιλεύουσας προκειμένου να κατασκοπεύσει και να τρομοκρατήσει τους αμυνόμενους Λατίνους.Ο Μιχαήλ τον πρόσταξε να επιτεθεί σ´ αυτούς καθότι πίστευε ότι λόγω της δυσχερέστατης θέσης στην οποία βρίσκονταν, θα παρέδιδαν οι ίδιοι την Βασιλεύουσα .Όταν έφθασε κοντά στην πόλη της [[Σηλυμβρία|Σηλυμβρίας]] μαζί με ένα εκστρατευτικό σώμα αποτελούμενο από 800 στρατιώτες, αγρότες της περιοχής τους μήνυσαν ότι ο λατινικός στρατός και ο [[Ενετοί|ενετικός]] στόλος της Κωνσταντινουπόλεως έλειπαν σε μία εκστρατεία με στόχο την κατάληψη της νήσου [[Δαφνουσία|Δαφνουσίας]], την οποία κατείχαν οι Νικαιάτες. Επίσης, ελέχθη ότι κάποιος γεωργός είπε στον στρατηγό της Νίκαιας πως εκείνος ζούσε μέσα στην Πόλη, μπορούσε όμως να βγαίνει κάθε ημέρα για να βόσκει τα ζώα του από την Πύλη της Ζωοδόχου Πηγής, η οποία παρέμενε αφύλακτη.
Γόνος αριστοκρατικής οικογένειας, είχε αποκτήσει έναν γιο, το Κωνσταντίνο, ο οποίος τυφλώθηκε αργότερα από τον [[Θεόδωρος Β' Λάσκαρης|Θεόδωρος Β' Λάσκαρη]]. Στις γραπτές πηγές εμφανίζεται όταν λαμβάνει ηγετικό ρόλο και ανακηρύσσεται στον βαθμό του στρατηγού. Κατά την εκστρατεία της Αυτοκρατορίας της Νίκαιας εναντίον του Δεσποτάτου της Ηπείρου που κατέληξε σε μεγάλη ήττα των Νικαιατών, ο Αξέξιος Στρατηγόπουλος αιχμαλωτίζεται και φυλακίζεται στην [[Ήπειρο]]. Το [[1261]], απελευθερώνεται αργότερα από τον ίδιο τον [[Δεσπότη|Δεσπότης]] της Ηπείρου [[Μιχαήλ Β' Κομνηνός Δούκας]], με τον όρο να κατευθυνθεί με στρατό 800 στρατιωτών στα περίχωρα της Βασιλεύουσας προκειμένου να κατασκοπεύσει και να τρομοκρατήσει τους αμυνόμενους Λατίνους. Ο Μιχαήλ αισθανόμενος την δυσχερή θέση που βρίσκονταν εκείνη την περίοδο οι Λατίνοι, απέστειλε το σώμα του να επιτεθεί επειδή πίστευε ότι αυτό θα γινόταν χωρίς μεγάλες απώλειες και ότι οι ίδιοι οι Λατίνοι ηγεμόνες θα αναγκάζονταν να παραδώσουν την Βασιλεύουσα. Όταν το στρατιωτικό τμήμα με διοικητή τον Αλέξιο Στρατηγόπουλο έφθασε κοντά στην πόλη της [[Σηλυμβρία|Σηλυμβρίας]] στην [[Θράκη]], αγρότες της περιοχής τον πληροφόρησαν ότι ο λατινικός στρατός και ο [[Ενετοί|ενετικός]] στόλος της Κωνσταντινουπόλης απουσίαζαν σε μία εκστρατεία κατάληψης του νησιού [[Δαφνουσία]] στον [[Εύξεινος Πόντος|Εύξεινο Πόντο]] την οποία κατείχαν οι Νικαιάτες. Επίσης αναφέρεται ότι κάποιος γεωργός είπε στον στρατηγό της Νίκαιας πως έμενε μέσα στην Πόλη, αλλά μπορούσε όμως να βγαίνει κάθε ημέρα για να βόσκει τα ζώα του από την Πύλη της Ζωοδόχου Πηγής, η οποία παρέμενε αφύλακτη.
 
Ο Αλέξιος δεν άφησεθα μπορούσε να αφήσει αυτή την μέγιστη αυτήνιδανική ευκαιρία να χαθείανεκμετάλλευτη. Το ίδιο βράδυ, τηςστις [[25 Ιουλίου|25ης Ιουλίου]] εισέβαλεεισήθε στηνμε παλαιάτο στράτευμά του από την πρωτεύουσαΠύλη της ΡωμανίαςΖωοδόχου Πηγής και κρύφτηκεχωρίς μενα τογίνει στράτευμάαντιληπτός τουσυγκεντρώθηκε σε μίαμια Μονήμονή κοντά στην πύλη αυτή, ενώ αποστείλειαπέστειλε λίγους απ´ τουςκάποιους στρατιώτες τουως νααγγελιοφόρους αναγγείλουνεστην στονΉπειρο βασιλιάνα τουςανακοινώσουν την καταπληκτική αυτήναυτή είδηση. Εν τω μεταξύ, ο στρατηγός με το απόσπασμά του επιτέθηκε αιφνιδιαστικά στους φρουρούς, οικαι οποίοι αιφνιδιάστηκαν από την εισβολή. Μετάμετά από κάποιες αψιμαχίες πήρανεπήρε τον έλεγχο των χερσαίωνμεσόγειων τειχών. Μόλις η εισβολή και η ήττα της φρουράς έγινε ευρέως αντιληπτή, ο Αυτοκράτορας των Λατίνων [[Βαλδουίνος Β' της Κωνσταντινούπολης|Βαλδουϊνος Β']] μαζί τον Λατίνο Πατριάρχη της Πόλης και τους υπόλοιπους ΛατίνουςΚαθολικούς τηςκατοίκους πόληςτης, προσέφυγανκατέφυγαν στο λιμάνι προσμένοντας με αδημονία τον ενετικό στόλο να επιστρέψει, ελπίζοντας ναότι θα επιβιβασθούν σ´σε αυτά γιαώστε να μην θανατωθούν ή να αιχμαλωτιστούν. Οι Ενετοί κατέφθασαν εγκαίρως και παρέλαβαν το τρομαγμένο πλήθος. Δεν επέτυχαν όμως τίποτε παραπάνω, αφού οι ενισχύσεις από την Αυτοκρατορία της Νίκαιας είχαν ήδη φτάσει και διέφυγαν από την θάλασσα αφήνοντας την Πόλη στους [[Βυζαντινοί|Βυζαντινούς]].
 
Τον επόμενο μήνα, στις [[15 Αυγούστου]], ανήμερα της εορτής της [[Κοίμηση της Θεοτόκου|Κοίμησης της Θεοτόκου]] εισήλθε ο ΜηχαήλΜιχαήλ Β' μετά πομπής και γονυπετής στην Χρυσή Πύλη, όπου ακούσθηκαν οι ''Δεκατρείς Προσευχές'', τις οποίες συνέθεσε ο [[Γεώργιος Ακροπολίτης]] γιαμε παραγγελία του Δεσπότη με σκοπό να ευχαριστήσει τον Θεό για την νίκη του. Έπειτα, αφού εστέφθη στην [[Αγία Σοφία (Κωνσταντινούπολη)|Αγία Σοφία]] στέφθηκε ''αυτοκράτωρ των Ρωμαίων''.
Οι Ενετοί κατέφθασαν εγκαίρως και παρέλαβαν το τρομαγμένο πλήθος. Δεν επέτυχαν όμως τίποτε παραπάνω, αφού όταν έφθασαν οι ενισχύσεις από την Νίκαια είχαν ήδη φτάσει και διέφυγαν από την θάλασσα αφήνοντας την Πόλη στους [[Βυζαντινοί|Βυζαντινούς]].
 
Τον επόμενο μήνα, στις [[15 Αυγούστου]], ανήμερα της εορτής της [[Κοίμηση της Θεοτόκου|Κοίμησης της Θεοτόκου]] εισήλθε ο Μηχαήλ μετά πομπής και γονυπετής στην Χρυσή Πύλη, όπου ακούσθηκαν οι ''Δεκατρείς Προσευχές'', τις οποίες συνέθεσε ο [[Γεώργιος Ακροπολίτης]] για να ευχαριστήσει τον Θεό για την νίκη του. Έπειτα, αφού εστέφθη στην [[Αγία Σοφία (Κωνσταντινούπολη)|Αγία Σοφία]] ''αυτοκράτωρ Ρωμαίων''.
Αυτός όμως ο θρίαμβος ήταν και το τελευταίο επιτυχημένο έργο του Αλεξίου Στρατηγόπουλου, αφού δεν κατόρθωσε κάποιαν άλλη αξιόλογη επιτυχία. Μάλιστα η επόμενη και τελευταία μεγάλη εκστρατεία που του ανετέθη,ανετέθηκε κατέληξε σε πλήρη αποτυχία. Αυτάκαθώς έλαβεείχε χώρα στην Ήπειρο,εκστρατεύσει εναντίον του [[Δεσποτάτο της Ηπείρου|Δεσποτάτου]] και ηττήθηκε, στιγματίστηκε όμως από τις ήττες του Αυτοκρατορικού στρατού κι ακόμη περισσότερο, από την αιχμαλωσία του κατά την μάχη του ΑλεξίουΑυτοκράτορα απόεναντίον τοντου [[Νικηφόρος Α' Κομνηνός Δούκας|ΝικηφόροΝικηφόρου Δούκα]]. Απελευθερώθηκε αργότερα, καθώς ανταλλάχθηκε με την Άννα Χοχενστάουφεν το έτος [[1265]]. Πέθανε μεταξύ των ετών 1271 και 1275, πιθανώς στην Κωνσταντινούπολη.
==Τα Επόμενα Χρόνια==
 
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
* Ιστοσελίδα [[Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού|Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού]], [http://www.ehw.gr/asiaminor/forms/filePage.aspx?lemmaId=3515 Αλέξιος Στρατηγόπουλος]
 
Αυτός όμως ο θρίαμβος ήταν και το τελευταίο επιτυχημένο έργο του Αλεξίου Στρατηγόπουλου, αφού δεν κατόρθωσε κάποιαν άλλη αξιόλογη επιτυχία. Μάλιστα η επόμενη και τελευταία μεγάλη εκστρατεία που του ανετέθη, κατέληξε σε πλήρη αποτυχία. Αυτά έλαβε χώρα στην Ήπειρο, εναντίον του [[Δεσποτάτο της Ηπείρου|Δεσποτάτου]], στιγματίστηκε όμως από τις ήττες του Αυτοκρατορικού στρατού κι ακόμη περισσότερο, από την αιχμαλωσία κατά την μάχη του Αλεξίου από τον [[Νικηφόρος Α' Κομνηνός Δούκας|Νικηφόρο Δούκα]]. Απελευθερώθηκε αργότερα, καθώς ανταλλάχθηκε με την Άννα Χοχενστάουφεν το έτος [[1265]]. Πέθανε μεταξύ των ετών 1271 και 1275.
 
[[Κατηγορία:Βυζαντινοί στρατηγοί]]