Χορωδία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 63:
Άλλος ένας τύπος χορωδιακής μουσικής της Αναγέννησης αποτελεί και το [[μαδριγάλι]], το κέιμενο του οποίου είναι όμως κοσμικό. Αν και αρχικά προοριζόταν για οικιακή εκτέλεση από ερασιτέχνες τραγουδιστές, η ανάθεση σε χορωδίες και ολιγομελή φωνητικά σύνολα δεν ήταν ανύπαρκτη· στις μέρες μας τα μαδριγάλια αποτελούν εξίσου αναπόσπαστο μέρος του σύγχρονου χορωδιακού ρεπερτορίου.
 
===Μπαρόκ===
{{Κύριο|Μπαρόκ μουσική}}
 
Ακρογωνιαίος λίθος της μουσικής Μπαρόκ αποτελεί η ανάπτυξη και εδραίωση περί το 1600 του [[συνεχές βάσιμο|συνεχούς βάσιμου]], το οποίο επέφερε δραματικές αλλαγές στην αισθητική της μουσικής και οδήγησε στην άνοδο της [[μονωδία]]ς και κατόπιν της [[όπερα]]ς. Ο νεωτερισμός αυτός ήταν κατ'ουσίαν επέκταση μιας διαδεδομένης πρακτικής της εποχής, που είχε σαν βάση την ενόργανη συνοδεία της χορωδίας, είτε με χρήση συντετμημένης παρτιτούρας (λατ. ''reductio'') ή με το λεγόμενο ''basso seguente'', ένα φωνητικό/οργανικό μέρος που περιέχει τη χαμηλότερη νότα σε κάθε δεδομένη στιγμή.
 
Το νέο μουσικό γένος που αναδύθηκε συνδιάζει φωνές και μουσικά όργανα και ονομάζεται «κοντσερτάτο»· ιστορικά ανάγεται στο πολυχωρικό ύφος της [[Βενετσιάνικη σχολη|Βενετσιάνικης σχολής]], κύριοι εκπρόσωποι της οποίας υπήρξαν μεταξύ άλλων ο [[Τζιοβάννι Γκαμπριέλι]] και ο [[Κλαούντιο Μοντεβέρντι]]. Τα έργα της εποχής απαιτούν πλέον όλο και μεγαλύτερη δεξιοτεχνία τόσο από τους τραγουδιστές όσο και από τα όργανα συνοδείας, ωστόσο αξίζει να σημειωθεί ότι οι χορωδίες της εποχής ήταν συνήθως ολιγομελείς και αυτό τις καθιστούσε ευέλικτες στην εκτέλεση του ρεπερτορίου στο [[δεύτερη πρακτική|νέο ύφος]].
 
Τα ανξάρτητα οργανικά μέρη της συνοδείας άνοιξαν νέους ορίζοντες στη χορωδιακή μουσική. Στο [[ανθέμιο (μουσική)|ανθέμιο]] εναλλάσονται σολιστικά και χορωδιακά μέρη, ενώ στο [[μείζον μοτέτο]] τα μέρη αυτά ανάγονται σε ξεχωριστές μουσικές κινήσεις. Με πρωτεργάτη τον [[Τζάκομο Καρίσσιμι]] επινοείται το [[ορατόριο]], όπου η παραπάνω σύλληψη πλαισιώνεται εν είδει [[κοντσέρτο]]υ, έχοντας σαν κεντρική θεματολογία σκηνές από τη Βίβλο.
 
Το ορατόριο κορυφώνεται με τον [[Γκέοργκ Φρήντριχ Χαίντελ]], μέσα από δημοφιλή έργα όπως τον [[Μεσσίας (Χαίντελ)|Μεσσία]], τον [[Σολομών (Χαίντελ)|Σολομών]] κ.ά. Οι σύγχρονες εκτελεστικές πρακτικές με τους εκατοντάδες χορωδούς μάλλον δεν ανταποκρίνονται σ' αυτές της εποχής του, ωστόσο ο Χαίντελ υιοθέτησε μια πλειάδα εκτελεστικού δυναμικού, από ένα ολιγομελές φωνητικό σύνολο μέχρι και κατά πολύ μεγαλύτερες χορωδίες (οι αναλογίες των οποίων διαφέρουν αρκετά μ' αυτές των συγχρόνων.<ref>Yesterday [Oct. 6] there was a Rehearsal of the Coronation Anthem in Wesminster-Abby, set to musick by the famous Mr Hendall: there being 40 voices, and about 160 violins, Trumpets, Hautboys, Kettle-Drums and Bass' proportionable..!|''Norwich Gazette'', October 14, 1727</ref>
 
{{listen|filename=Handel - messiah - 44 hallelujah.ogg|title=Hallelujah Chorus|description=Το χορωδιακό "Hallelujah" από το ορατόριο [[Μεσσίας (Χαίντελ)|Μεσσίας]] του Χαίντελ αποτελεί ένα από τα πιο δημοφιλή κομμάτια του χορωδιακού ρεπερτορίου|format=[[Ogg]]}}
 
Στη [[Λουθηρανική Εκκλησία]] την τιμητική της είχε το είδος της [[καντάτα]]ς, που συχνά είχε ως βάση κάποιο [[χορικό]] ([[ύμνος]]). Τα θεμέλια της καντάτας έθεσε ο [[Ντήτριχ Μπουξτεχούντε]], ωστόσο ήταν η επόμενη γενιά Γερμανών συνθετών που έγραψαν κύκλους καντατών για το καθ' ολοκληρίαν [[εκκλησιαστικό έτος]]. Ο [[Γκέοργκ Φίλιπ Τέλεμαν]] και ο [[Κρίστοφ Κράουπνερ]] συνέθεσαν έναν μεγάλο αριθμό, που όμως δεν συγκρίνεται με την κολοσιαία συνεισφορά του [[Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ]]: στη νεκρολογία του αναφέρεται πως έγραψε πέντε πλήρεις κύκλους, από τους οποίους τρεις (υπολογίζονται σε 200 περίπου έργα) σώζονται μέχρι σήμερα. Άξιο αναφοράς είναι ότι ο ίδιος δεν χρησιμοποιούσε συχνά τον όρο "καντάτα"· με τον όρο "μοτέτο" αναφερόταν στην εκκλησιαστική του φωνητική μουσική χωρίς ανεξάρτητη οργανική συνοδεία, στην οποία όμως τα όργανα έπαιζαν σε ταυτοφωνία (''colla parte'') με τις φωνές. Τα έργα του στα οποία υπάρχει πραγματικά ανεξάρτητη οργανική (ορχηστρική) συνοδεία αποτελούν τα [[Πάθος (μουσική)|Πάθη]], οι Λειτουργίες, το ''Magnificat'' και φυσικά οι Καντάτες.
 
 
{{μουσική-επέκταση}}
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Χορωδία"