Χορωδία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στη [[Λουθηρανική Εκκλησία]] την τιμητική της είχε το είδος της [[καντάτα]]ς, που συχνά είχε ως βάση κάποιο [[χορικό]] ([[ύμνος]]). Τα θεμέλια της καντάτας έθεσε ο [[Ντήτριχ Μπουξτεχούντε]], ωστόσο ήταν η επόμενη γενιά Γερμανών συνθετών που έγραψαν κύκλους καντατών για το καθ' ολοκληρίαν [[εκκλησιαστικό έτος]]. Ο [[Γκέοργκ Φίλιπ Τέλεμαν]] και ο [[Κρίστοφ ΚράουπνερΓκράουπνερ]] συνέθεσαν έναν μεγάλο αριθμό, που όμως δεν συγκρίνεται με την κολοσιαία συνεισφορά του [[Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ]]: στη νεκρολογία του αναφέρεται πως έγραψε πέντε πλήρεις κύκλους, από τους οποίους τρεις (υπολογίζονται σε 200 περίπου έργα) σώζονται μέχρι σήμερα. Άξιο αναφοράς είναι ότι ο ίδιος δεν χρησιμοποιούσε συχνά τον όρο "καντάτα"· με τον όρο "μοτέτο" αναφερόταν στην εκκλησιαστική του φωνητική μουσική χωρίς ανεξάρτητη οργανική συνοδεία, στην οποία όμως τα όργανα έπαιζαν σε ταυτοφωνία (''colla parte'') με τις φωνές. Τα έργα του στα οποία υπάρχει πραγματικά ανεξάρτητη οργανική (ορχηστρική) συνοδεία αποτελούν τα [[Πάθος (μουσική)|Πάθη]], οι Λειτουργίες, το ''Magnificat'' και φυσικά οι Καντάτες.