Στέφανος Βασιλειάδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ντίνος (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{σε χρήση}}{{επιμέλεια}}
(Δράμα 1933-Αθήνα 23.5.2004): διακεκριμένος σύγχρονος συνθέτης, μουσικολόγος, δ/ντής χορωδιών και μουσ/παιδαγωγός. Σπούδασε αρχικά μουσική με τον Γιάννη Ναλπαντίδη και βυζ. μουσική με τον Αθανάσιο Κωνσταντινίδη. Αργότερα συνέχισε σπουδές ανώτερων θεωρητικών στο Ελληνικό Ωδείο (με τους Ουρανία Αρτέμη-Ιωαννίδου και Γ.Α. Παπαϊωάννου), αποφοιτώντας με Άριστα. Συγκαταλέγεται στους μουσικούς που υπηρετούν ευρύ φάσμα τομέων: τη μουσική εκπαίδευση (όχι μόνο διδάσκοντας αλλά και συγγράφοντας βιβλία μουσικής),τη μουσικολογία (με το βιβλίο του "Για τη Μουσική" και με άρθρα και λήμματα σε περιοδικά και εγκυκλοπαίδειες), τη διεύθυνση χορωδιών και παιδικών-νεανικών ορχηστρών, το θέατρο, τις υπερσύγχρονες τεχνικές σύνθεσης, τον με όλα τα μέσα αγώνα για την επικράτηση αυτών των τεχνικών, κ.λπ. Μετέχει στα ΔΣ του ΕΣΣΥΜ, του "Ελληνικού Μουσικού Κύκλου" (ΕΜΚ) και της "Εταιρείας Φίλων Σκαλκώτα". Ασχολήθηκε με τη μελέτη και διάδοση της ελλ. παραδοσιακής μουσικής, με μουσικολογικές έρευνες λαογραφικών και ακουστικών στοιχείων (σχημάτισε αρχείο φυσικών και ανθρωπογενών ήχων κατά περιοχές) και με τη μελέτη και αρχειοθέτηση της σύγχρονης ελλ. μουσικής. Από τους πρωτεργάτες της ηλεκτρ. μουσικής στην Ελλάδα, είναι παράλληλα γ. γραμματέας και δ/τής του Κέντρου Σύγχρονης Μουσικής Έρευνας (ΚΣΥΜΕ). Από το 1953, καθηγητής Ωδικής σε Δημόσια και Ιδιωτικά Σχολεία (από το 1968, στο Κολλέγιο Αθηνών). Πρόεδρος της επιτροπής συγγραφής μουσικών σχολικών βιβλίων και κορυφαίος παράγοντας της Δημόσιας Σχολικής Μουσικής Παιδείας (σε αυτόν οφείλεται η εισήγηση και η δημιουργία του Μουσικού Γυμνασίου Παλλήνης). Καλλιτεχνικός δ/ντής του Ωδείου "Ευμουσία". Διετέλεσε δ/ντής της Χορωδίας του Παρεκκλησίου των Ανακτόρων, συνεργάτης επί 3ετία του ΕΙΡ για προγράμματα κλασικής μουσικής και ιδρυτής και δ/ντής της Νεανικής Ορχήστρας Blokfloten. Ήταν καλλιτεχνικός δ/ντής της Συμφωνικής Ορχ. του Δήμου Αθηναίων (Πειραματική Ορχ.) και καθηγητής στο Τμήμα μουσικών σπουδών του Παν/μίου Αθηνών (1991-94). Ήταν επίσης μουσικός συνεργάτης του ΚΘΒΕ ως συνθέτης μαέστρος και μουσ/δάσκαλος του χορου αρχαίου δράματος, του οποίου υπήρξε ο οργανωτικός υπεύθυνος (1961-1968). Στη συνέχεια ήταν ο μουσικός υπεύθυνος του Εθνικού Θεάτρου (1968-1978). Δίδαξε τη μουσική σε 80 περίπου αρχαία δράματα και θεατρικά έργα του ελλ. και ξένου δραματολογίου. Ως συνθέτης έχει εργαστεί για την διεύρυνση των δυνατοτήτων των σύγχρονων ιδιωμάτων και για τη σύνδεσή τους με την ελλ. μουσική παράδοση. Υπήρξε από τους στενότερους συνεργάτες του Γ. Χρήστου κατά τον τελευταίο χρόνο της ζωής του. Το δημιουργικό έργο του εκτείνεται κυρίως σε 3 τομείς: το παιδικό τραγούδι, τη θεατρική μουσική και την ηλεκτροακουστική σύνθεση. Ειδικά στο παιδικό τραγούδι, απασχολήθηκε να δώσει έμφαση στα ελληνογενή τροπικά στοιχεία και ρυθμούς, ώστε μαζί με τις απρόβλεπτες μετατροπίες, τις μελωδικές εξελίξεις, τις ρυθμικές διαπλοκές και τις ποικίλες πτώσεις να εξάπτουν το ενδιαφέρον των παιδιών και να τα ωθούν προς τη Μουσική. Έγραψε περίπου 100 τραγούδια, πολλά από τα οποία είναι ιδιαίτερα επιτυχημένα, το δε τραγούδι "Το γλυκό τσαμπί" (σε στίχους της Μ. Γουμενοπούλου) πήρε Α' βραβείο στον διεθνή Διαγωνισμό "Unisef 1979" (ανάμεσα σε 300 τραγούδια 150 χωρών). Η "θεατρική" του παραγωγή περιλαμβάνει τη σύνθεση μουσικής για 15 αρχαίες τραγωδίες και 30 έργα του δραματολογίου, όπως: "Ιφιγένεια εν Αυλίδι" (1963), "Ιππόλυτος" (1964), "Τρωάδες" (1966), "Βάκχες" (1969), "Τραχίνιες" (1970), "Πέρσες" (1971), "Αγαμέμνων" (1972), "Οιδίπους τύραννος" (1973), κ.λπ. "Παιχνίδι της Τρέλλας και Φρονιμάδας" (Γ. Θεοτοκά, 1965), "Η Λύρα του Γέρο Νικόλα" (1965), "Δον Ζουάν" (του Μολιέρου, 1966), "Πέφτει το βράδυ" (του Γ. Θεοτοκά, 1967), "Ψυχοσάββατον και Θείος Όνειρος" (1968), κ.λπ. Τέλος συνέθεσε την ηλεκτροακουστική και πολύτεχνη μουσική "Τα μυστικά τραγούδια της σιωπής" (1970) κι ακόμα τα έργα: "Θρήνοι" (1972), "Κουκλόκοσμος" (1973), "Εν Πυρί" (1973), "Αίμα" (1975), "Τα μυστικά τραγούδια της μηχανής", που παρουσιάστηκαν σε πολλές ελληνικές και ξένες μουσικές Διοργανώσεις (1980), "Τα μυστικά τραγούδια της λέξης" (1983), κ.λπ. Έργα του μπορούν να αναζητηθούν στους δίσκους: "Της Μιμίκας η ημέρα" (Odeon OMCG52, 1967), "4η Ελληνική Εβδομάδα Σύγχρονης Μουσικής" (Columbia 70199, 1973), "Ελληνική Ηλεκτρονική Μουσική 1" (Columbia CSDG67, 1974). Έχει τιμηθεί με τον Αργυρό και Χρυσό Σταυρό του Φοίνικα. Στους κατά καιρούς μαθητές του και οι (αλφαβητικά): Σωτηρία (Τίτη) Αδάμ, Λεονάρδος Βαλενστάιν, Μιχάλης Γαργαλιώνης,Δημήτρης Κανάρης,Δημήτρης Καραγεώργος,Δημήτρης Λιωνής, Κων/νος Λυγνός, Κώστας Μαντζώρος, Κώστας Μόσχος, Μιχάλης Μεσσήνης, Ευδοξία Μπαλανή, Παναγιώτης Σταμόπουλος,Κατερίνα Τζεδάκι, κ.ά.