Ανδρέας Συγγρός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτα: μεγάλη αφαίρεση |
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 94.71.24.177 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό [[Χρήστη� |
||
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Andreas Syggros.JPG|thumb|right|250px|Φωτογραφία του Ανδρέα Συγγρού από το «Αιγυπτιακό Ημερολόγιο του έτους 1900»]]Ο '''Ανδρέας Συγγρός''' ([[1830]] [[Κωνσταντινούπολη]] - [[12 Φεβρουαρίου]] [[1899]] [[Αθήνα]]) ήταν Έλληνας τραπεζίτης, πολιτικός και εθνικός ευεργέτης. Ασχολήθηκε αρχικά με το εμπόριο και στη συνέχεια επεκτάθηκε στον τραπεζικό κλάδο φτάνοντας να δανείζει την [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]] και την [[Ελλάδα]]. Με την εγκατάστασή του στην [[Αθήνα]] ανέπτυξε σημαντική επιχειρηματική δραστηριότητα εμπλεκόμενος σε ένα από τα πρώτα χρηματιστηριακά σκάνδαλα της Ελλάδας, γνωστό ως Λαυρεωτικά ή Λαυριακά, σκάνδαλο που επέφερε και την πτώση της [[Κυβέρνηση Επαμεινώνδα Δεληγεώργη 1872|κυβέρνησης Επαμεινώνδα Δεληγεώργη]]. Το [[1881]] ίδρυσε την [[Τράπεζα Ηπειροθεσσαλίας]], στην οποία το ελληνικό κράτος είχε παραχωρήσει το δικαίωμα της έκδοσης και κυκλοφορίας χαρτονομίσματος στις ''«Νέες Χώρες»''.
Παράλληλα με τις επιχειρηματικές δραστηριότητες, ασχολήθηκε, λόγω και της φιλίας του με τον [[Χαρίλαος Τρικούπης|Χαρίλαο Τρικούπη]], με την πολιτική, εκλεγόμενος πολλάκις βουλευτής. Θεωρείται ως ο κύριος υπεύθυνος για την πτώση της [[Κυβέρνηση Θεόδωρου Δηλιγιάννη 1890|κυβέρνησης Θεόδωρου Δηλιγιάννη]], καθώς και ένας από τους παράγοντες που συνέβαλαν στη χρεοκοπία της Ελλάδας το 1893, αφού επιχείρησε να αποτρέψει τη σύναψη νέου δανείου από την κυβέρνηση Τρικούπη προκειμένου να του παραχωρηθούν νέα τραπεζικά προνόμια και να καταφέρει να γίνει μέτοχος της [[Εθνική Τράπεζα|Εθνικής Τράπεζας]]. Κατά τη διάρκεια της ζωής του πραγματοποίησε σημαντικές δωρεές σε ευαγή ιδρήματα, ενώ με τη διαθήκη του κληροδότησε μεγάλο μέρος της περιουσίας του στο ελληνικό κράτος για την κατασκευή νοσοκομείων ([[Νοσοκομείο «Ανδρέας Συγγρός»]]) και σχολείων και σε εθνικά ιδρύματα. Το φιλανθρωπικό του έργο συνέχισε η σύζυγός του, Ιφιγένεια Μαυροκορδάτου - Συγγρού, η οποία δώρισε στο ελληνικό δημόσιο το [[Μέγαρο Ανδρέα Συγγρού]] και το [[Κτήμα Συγγρού]]. O Ανδρέας Συγγρός έχει χαρακτηριστεί από τους ιστορικούς ως ο πιο ισχυρός άνδρας της εποχής του μετά το [[Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας|Βασιλιά Γεώργιο Α΄]] με αμφισβητούμενο ρόλο και αδιαμφισβήτητο φιλανθρωπικό έργο.<ref name="kathimerini">[http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathglobal_1_12/02/2006_1285475 Αφιέρωμα στους Εθνικούς Ευεργέτες], άρθρο της εφημερίδας "[[Η Καθημερινή]]"</ref>▼
▲Παράλληλα με τις επιχειρηματικές δραστηριότητες, ασχολήθηκε, λόγω και της φιλίας του με τον [[Χαρίλαος Τρικούπης|Χαρίλαο Τρικούπη]], με την πολιτική. Κατά τη διάρκεια της ζωής του πραγματοποίησε σημαντικές δωρεές σε ευαγή ιδρήματα, ενώ με τη διαθήκη του κληροδότησε μεγάλο μέρος της περιουσίας του στο ελληνικό κράτος για την κατασκευή νοσοκομείων ([[Νοσοκομείο «Ανδρέας Συγγρός»]]) και σχολείων και σε εθνικά ιδρύματα. Το φιλανθρωπικό του έργο συνέχισε η σύζυγός του, Ιφιγένεια Μαυροκορδάτου - Συγγρού, η οποία δώρισε στο ελληνικό δημόσιο το [[Μέγαρο Ανδρέα Συγγρού]] και το [[Κτήμα Συγγρού]]. O Ανδρέας Συγγρός έχει χαρακτηριστεί από τους ιστορικούς ως ο πιο ισχυρός άνδρας της εποχής του.
== Πρώιμα χρόνια ==
Γεννήθηκε στην [[Κωνσταντινούπολη]] και ήταν δευτερότοκος γιος του Δομένικου Τσιγγρού και της Νικολάττας Νομικού. Οι γονείς του κατάγονταν από τη [[Χίος|Χίο]] ([[Λιθί Χίου]]) και είχαν εγκατασταθεί στην [[Κωνσταντινούπολη]] λόγω του ιατρικού επαγγέλματος του Δομένικου, ο οποίος ήταν ο προσωπικός γιατρός της αδερφής του [[Μαχμούτ Β΄|Σουλτάνου Μαχμούτ Β΄]]. Το [[1834]] εγκαταστάθηκαν οικογενειακώς στην [[Άνδρος|Άνδρο]] και λίγα χρόνια αργότερα στη [[Σύρος|Σύρο]]. Το [[1838]] ξεκίνησε τη φοίτησή του στη σχολή του [[Θεόφιλος Καΐρης|Θεόφιλου Καΐρη]] και συνέχισε τις σπουδές του στο σχολαρχείο της [[Ερμούπολη|Ερμούπολης]] μέχρι το [[1845]].
Αν και ο πατέρας του τον προόριζε για γιατρό, ο ίδιος διάλεξε, ύστερα απο αρκετές πιέσεις, το επάγγελμα του εμπόρου. Εργάστηκε αρχικά στην επιχείρηση του Θεόδωρου Ροδοκανάκη και λίγους μήνες αργότερα εγκαταστάθηκε στην Κωνσταντινούπολη ως εργαζόμενος του Νικολάου Δαμιανού.
Γραμμή 11 ⟶ 13 :
== Επιχειρηματικές δραστηριότητες ==
Το [[1855]] αγόρασε το 4% της επιχείρησης "Ε. Μ. Βούρος και Σία" και άρχισε να επεκτείνει τις δραστηριότητές του ασχολούμενος με το μετάξι, καθώς και με τις κρατικές προμήθειες της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικής Αυτοκρατορίας]]. Το [[1861]] η εταιρεία διαλύθηκε και το [[1867]] πραγματοποίησε ταξίδι στην [[Αθήνα]], όπου γνώρισε τον τότε υπουργό εξωτερικών, [[Χαρίλαος Τρικούπης|Χαρίλαο Τρικούπη]], το [[Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας|Βασιλιά Γεώργιο Α΄]] κ.α. Τον ίδιο χρόνο δημιούργησε την εταιρεία "Συγρρός, Κορωνιός & Σία", η οποία και παρείχε δάνεια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία με υπέρογκους τόκους. Στην επιχείρηση συμμετείχε μεταξύ άλλων και ο [[Στέφανος Σκουλούδης]], ο οποίος εξελίχθηκε σε στενό συνεργάτη και φίλο του Συγγρού. Εκείνη την περίοδο ίδρυσε και την τράπεζα Κωνσταντινουπόλεως, η οποία δάνειζε κατά καιρούς την [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]] και την [[Αίγυπτος|Αίγυπτο]].<ref name="rizospastis">[http://www2.rizospastis.gr/page.do?publDate=20/7/1997&id=7098&pageNo=12&direction=1 Ανδρέας Συγγρός], από την εφημερίδα "Ριζοσπάστης"</ref>
Το [[1872]] εγκαταστάθηκε μόνιμα στην [[Αθήνα]]. Για το σκοπό αυτό αγόρασε τεράστιες εκτάσεις στην [[Αττική]], καθώς και ένα οικόπεδο στο κέντρο της [[Αθήνα|Αθήνας]] προκειμένου να κατασκευάσει το [[Μέγαρο Ανδρέα Συγγρού|μέγαρό]] του. Στην Ελλάδα ασχολήθηκε πάλι με τις τραπεζικές επιχειρήσεις.▼
▲Το [[1872]] εγκαταστάθηκε μόνιμα στην [[Αθήνα]]. Για το σκοπό αυτό αγόρασε τεράστιες εκτάσεις στην [[Αττική]], καθώς και ένα οικόπεδο στο κέντρο της [[Αθήνα|Αθήνας]] προκειμένου να κατασκευάσει το [[Μέγαρο Ανδρέα Συγγρού|μέγαρό]] του. Στην Ελλάδα ασχολήθηκε πάλι με τις τραπεζικές επιχειρήσεις εμπλεκόμενος μάλιστα σε ένα από τα μεγαλύτερα χρηματιστηριακά σκάνδαλα των εποχών, το οποίο έμεινε στην ιστορία ως Λαυρεωτικά.
Απεβίωσε στις [[13 Φεβρουαρίου]] [[1899]] στο [[Μέγαρο Ανδρέα Συγγρού|σπίτι]] του στην [[Αθήνα]] και ενταφιάστηκε στο [[Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών]]. Στην κηδεία του παραβρέθηκε πλήθος κόσμου, μεταξύ των οποίων το βασιλικό ζεύγος, ο πρωθυπουργός [[Αλέξανδρος Ζαΐμης]], ο διοικητής της [[Εθνική Τράπεζα|Εθνικής Τράπεζας]] [[Στέφανος Στρέιτ]] κ.α. Ο Ανδρέας Συγγρός παντρεύτηκε αρκετά μεγάλος, σε ηλικία 45 ετών, την Ιφιγένεια Μαυροκορδάτου ([[1842]] - [[1921]]), με την οποία και δεν απέκτησε παιδιά.▼
== Λαυρεωτικά ==
Το [[1864]] η κυβέρνηση ανέθεσε στη γαλλική εταιρεία Roux - Serpieri - Fressynet C.E. την εκμετάλευση των [[Μεταλλεία Λαυρίου|ορυχείων του Λαυρίου]]. Το [[1869]] προέκυψε ζήτημα σχετικά με τις εκβολάδες των υπολειμμάτων των μεταλλευμάτων που βρίσκονταν επί του εδάφους. Η κυβέρνηση [[Αλέξανδρος Κουμουνδούρος|Αλεξέξανδρου Κουμουνδούρου]], με την πίεση κυρίως του πολιτικού [[Επαμεινώνδας Δεληγεώργης|Επαμεινώνδα Δεληγεώργη]], επέμενε ότι ήταν εθνικές, ενώ η εταιρεία θεωρούσε ότι η εκμετάλλευσή τους προβλεπόταν από το συμβόλαιο. Στο θέμα ενεπλάκησαν οι κυβερνήσεις της [[Γαλλία|Γαλλίας]] και [[Ιταλία|Ιταλίας]], ενώ παράλληλα οι φήμες περί κοιτασμάτων χρυσού αύξαναν συνεχώς την τιμή της μετοχής της εταιρείας. Τελικώς, η κυβέρνηση προκειμένου να λυθεί το ζήτημα ξεκινάει να αναζητεί ελληνα αγοραστή. Στην πρόσκληση της κυβερνησης απάντησε ο Ανδρέας Συγγρός, ο οποίος δέχτηκε να αγοράσει την εταιρεία και να μεταβιβαστούν οι μετοχές στην ''Τράπεζαν Κωνσταντινουπόλεως''. Μετά τη μεταβίβαση, ο Συγγρός διατήρησε τις φήμες περί κοιτασμάτων χρυσού και προχώρησε στη μετοχοποίηση της εταιρείας με αποτέλεσμα χιλιάδες αθηναίοι να τρέξουν να αγοράσουν τις μετοχές. Καθώς χρηματιστήριο δεν υπήρχε, το καφενείο "[[Η ωραία Ελλάς|Η Ωραία Ελλάς]]" ανέλαβε να αναπληρώσει το κενό. Μετοχές αξίας 200 δρχ. πωλούνταν έως και 310 δραχμές, ενώ κανείς δεν ενδιαφερόταν για το αν πράγματι υπήρχαν όλα αυτά τα υποτιθέμενα κοιτάσματα.
Την απότομη άνοδο των τιμών των μετοχών θα ακολουθήσει ακάθεκτη κάθοδος, η οποία και θα οδηγήσει χιλιάδες αθηναίων σε οικονομική κατάρρευση. Αξίζει να σημειωθεί ότι την περίοδο [[1873]] - [[1875]] διπλασιάστηκαν οι πτωχεύσεις. Σύσσωμος ο τύπος θα κατηγορήσει τον Ανδρέα Συγγρό για την οικονομική καταστροφή χιλιάδων πολιτών χαρακτηρίζοντάς τον κερδοσκόπο, ενώ δεκάδες γελοιογραφίες και λίβελλοι για το πρόσωπό του θα κατακλύσουν για αρκετό καιρό τις εφημερίδες. Σφοδρή κριτική δέχθηκε και από τον [[Εμμανουήλ Ροΐδης|Εμμανουήλ Ροΐδη]], ο οποίος είχε χάσει όλη την περιουσία του στο ''χρηματιστήριο''.
== Διαμονή στην Αθήνα & προσωπική ζωή ==
[[Αρχείο:Andreas Siggros - ypografi.JPG|thumb|right|350px|Η υπογραφή του Ανδρέα Συγγρού]]
Το [[1881]], ύστερα από την προσάρτηση της [[Θεσσαλία|Θεσσαλίας]] από το ελληνικό κράτος, ο Συγγρός ίδρυσε μαζί με συμμετοχή της [[Εθνική Τράπεζα|Εθνικής Τράπεζας]], την [[Τράπεζα Ηπειροθεσσαλίας]], στην οποία παραχωρήθηκε το προνόμιο της αποκλειστικής έκδοσης και κυκλοφορίας χαρτονομίσματος στις "Νέες Χώρες".<ref name="rizospastis"/> Παράλληλα, μαζί με άλλους Έλληνες της διασποράς, αγόρασε τεράστιες εκτάσεις στην περιοχή της Θεσσαλίας από Τούρκους ιδιοκτήτες. Το [[1882]] ίδρυσε την "Πανελλήνιον Ατμοπλοΐα" και λίγο αργότερα δάνεισε το δήμο Αθηναίων με 225.000 δραχμές, ενώ παράλληλα μεσολάβησε για τη σύναψη δανείου της ελληνικής κυβέρνησης με ξένους επενδυτές. Στις εκλογές της [[7 Απριλίου|7ης Απριλίου]] [[1885]] έθεσε για πρώτη φορά υποψηφιότητα εκλεγόμενος ως ανεξάρτητος βουλευτής [[Σύρος|Σύρου]]. Στις δημοτικές εκλογές του [[1887]] εγγράφηκε ως υποψήφιος από οπαδούς του και ενώ έλειπε στο εξωτερικό. Στις εκλογές που ακολούθησαν εξελέγη δήμαρχος με 5.149 ψήφους έναντι 3.943 του [[Δημήτριος Σούτσος|Δημητρίου Σούτσου]]. Τελικά όμως λόγω ακυρότητας (δεν ήταν εγγεγραμμένος στον εκλογικό κατάλογο) δεν επικυρώθηκε η εκλογή του. Το [[1890]] η γαλλική εταιρεία αποχώρησε λόγω έλλειψης κεφαλαίων και τη θέση της ανέλαβε εταιρεία συμφερόντων του Συγγρού, η οποία θα αναλάμβανε να βρει εργολάβο που θα αποπεράτωνε το έργο. Στις εκλογές του [[1890]] εξελέγη βουλευτής Αττικής και Βοιωτίας. Με τον πρωθυπουργό [[Θεόδωρος Δεληγιάννης|Θεόδωρος Δεληγιάννη]] συγκρούστηκε αρκετές φορές εντός Βουλής, ενώ θεωρείται ότι υπήρξε ο κύριος υπεύθυνος της πτώσης της [[[[Κυβέρνηση Θεόδωρου Δηλιγιάννη 1890|κυβερνήσεώς του]]. Ένα μήνα πριν την πτώση της κυβέρνησης, ο Συγγρός είχε υποβάλει στο Βασιλιά υπόμνημα, σύμφωνα με το οποίο η διατήρηση στην εξουσία της κυβέρνησης Δεληγιάννη εγκυμονούσε κινδύνους για την οικονομία. Συγκεκριμένα ο Συγγρός επιδίωκε να περιέλθουν οι πρόσοδοι του ελληνικού κράτους σε όμιλο Ελλήνων και ξένων κεφαλαιούχων, των οποίων ηγείτο ο ίδιος.<ref name="Vournas">[[Τάσος Βουρνάς]], ''Ιστορία της Νεώτερης και Σύγχρονης Ελλάδας'', εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 1997, τόμος Α΄, σελ.531</ref> Μετά την πτώση της κυβέρνησης Δεληγιάννη συμμετείχε με ένα ποσοστό σε δάνειο 16.000.000 φράγκων προς την ελληνική κυβέρνηση. Στις εκλογές του [[1892]] εξελέγη βουλευτής Σύρου με 3.180 ψήφους.
Η νέα κυβέρνηση Τρικούπη αντιμετώπισε οξύ οικονομικό πρόβλημα. Ο Συγγρός με διάφορες κινήσεις προσπάθησε να συμβάλει στην χρεοκοπία της χώρας, έτσι ώστε να καταφέρει να γίνει μέτοχος της [[Εθνική Τράπεζα|Εθνικής Τράπεζας]]. Κατηγορήθηκε δε από τον τύπο και τον πολιτικό κόσμο για κερδοσκοπία εις βάρος της Ελλάδος. Τον Ιανουάριο του [[1894]] έσκασαν κροτίδες δυναμίτιδας μέσα στον κήπο του [[Μέγαρο Ανδρέα Συγγρού|Μεγάρου]] του προκαλώντας μικρές υλικές ζημιές. Στις εκλογές του [[1899]] εξελέγη βουλευτής Αττικής με 15.139 ψήφους.
▲Απεβίωσε στις [[13 Φεβρουαρίου]] [[1899]] στο [[Μέγαρο Ανδρέα Συγγρού|σπίτι]] του στην [[Αθήνα]] και ενταφιάστηκε στο [[Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών]]. Στην κηδεία του παραβρέθηκε πλήθος κόσμου, μεταξύ των οποίων το βασιλικό ζεύγος, ο πρωθυπουργός [[Αλέξανδρος Ζαΐμης]], ο διοικητής της [[Εθνική Τράπεζα|Εθνικής Τράπεζας]] [[Στέφανος Στρέιτ]] κ.α. Ο Ανδρέας Συγγρός παντρεύτηκε αρκετά μεγάλος, σε ηλικία 45 ετών, την Ιφιγένεια Μαυροκορδάτου ([[1842]] - [[1921]]), χήρα Αντωνιάδη, με την οποία και δεν απέκτησε παιδιά. Είχε αποκτήσει έναν νόθο γιο, τον Γεώργιο Νομικό, τον οποίο αν και συμπεριέλαβε στην διαθήκη του δωρίζοντάς του τεράστιες εκτάσεις στην [[Εύβοια]] και την [[Θεσσαλία]] δεν τον αναγνώρισε ποτέ. Το [[1908]] εκδόθηκαν τα απομνημονεύματα του Συγγρού από τη σύζυγό του και με την επιμέλεια του [[Δημήτριος Βικέλας|Δημητρίου Βικέλα]] και του [[Γεώργιος Δροσίνης|Γεώργιου Δροσίνη]].<ref name="tovima2"/>
== Φιλανθρωπικό έργο ==
Το φιλανθρωπικό έργο του Ανδρέα Συγγρού είναι αδιαμφισβήτητο διαθέτοντας τεράστια ποσά υπέρ κοινωφελών κα φιλανθρωπικών σκοπών. Με δικά του έξοδα κατασκεύασε το δημοτικό σχολείο [[Σκιάθος|Σκιάθου]]<ref name="skiathos">[http://www.skiathos.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=417%3A2009-03-13-12-39-35&catid=44%3Abenefactors&Itemid=101&lang=el Ευεργέτες της Σκιάθου], από την ιστοσελίδα του δήμου Σκιάθου</ref>, τις φυλακές Συγγρού, το Δημοτικό Θέατρο Αθηνών, το παλιό [[Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας]]<ref name="culture">[http://www.culture.gr/h/1/gh152.jsp?obj_id=7126 Αρχαιολογικό μουσείο Ολυμπίας], από την ιστοσελίδα του υπουργείου πολιτισμού</ref>, το αρχαιολογικό μουσείο [[Δελφοί|Δελφών]]<ref name="kathimerini"/> κ.α Με δικά του έξοδα κατασκευάστηκε η αριστερή πτέρυγα του Ευαγγελισμού και ολοκληρώθηκε ο οίκος των Αδερφών στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός.<ref name="evaggelismos">[http://www.evaggelismos-hosp.gr/0010000008/ιστορικο.html Ιστορικό Ευαγγελισμού], από την ιστοσελίδα του νοσοκομείου "Ευαγγελισμός"</ref><ref name="kathimerini"/> Τον Απρίλιο του [[1881]] προσέφερε 10.000 δραχμές στην κοινωνία της Χίου, η οποία είχε χτυπηθεί από τον εγκέλαδο, ενώ τον Σεπτέμβριο του [[1890]] λόγω της καταστροφικής φωτιάς που ξέσπασε στη [[Θεσσαλονίκη]] προσέφερε 400.000 δραχμές προκειμένου να επισκευαστούν διάφορα δημόσια κτίρια, μεταξύ των οποίων και το Παπάφειο νοσοκομείο Θεσσαλονίκης. Μεγάλα ποσά πρόσφερε στο Ωδείο Αθηνών, στην κοινωνία της [[Σύρος|Σύρου]], στο [[Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης]], στα εθνικά ιδρύματα της Κωνσταντινούπολης, καθώς και στο χωριό του, το [[Λιθί Χίου]].
Με τη διαθήκη του κληροδότησε μεγάλα ποσά στο Πτωχοκομείο Αθηνών, στο Δρομοκαΐτειον, στο Αμαλίειον ορφανοτροφείο, στο Δημοτικό νοσοκομειο, στο μετοχικό ταμείο αξιωματικών, ενώ όλες τις εκτάσεις του στην [[Αττική]] τις δώρισε στο Αμαλίειον ορφανοτροφείο. Σημαντικό μέρος της περιουσίας του δωρήθηκε απευθείας στο κράτος προκειμένου να κατασκευασθούν σχολεία και άλλα δημόσια κτίρια. Μετά το θάνατό του η σύζυγός του, Ιφιγένεια Μαυροκορδάτου, δώρισε στο ελληνικό δημόσιο το [[Κτήμα Συγγρού]], το [[Μέγαρο Ανδρέα Συγγρού]] για να στεγάσει το υπουργείο εξωτερικών, ενώ από κληροδότημα του ίδιου και με την εποπτεία της Ιφιγένειας, κατασκευάστηκε το [[Νοσοκομείο «Ανδρέας Συγγρός»]] και η λεωφόρος Συγγρού.
== Κριτική & Τιμές ==
Ο [[Γιάννης Κορδάτος]] χαρακτηρίζει τον Ανδρέα Συγγρό ''μηχανορράφο και επιδέξιο πολιτικάντη'', άλλοι ως ''λωποδύτη φιλάνθρωπο'' ενώ ο τύπος της εποχής χρυσοκάνθαρο.<ref name="iospress">[http://www.iospress.gr/ios1997/ios19970323a.htm Από του Ευεργέτες στους χορηγούς], από τον Ιο της Ελευθεροτυπίας</ref><ref name="tovima2"/><ref name="kathimerini"/> Ο [[Τάσος Βουρνάς]] αναφέρει ότι ''παρίστανε τον Εθνικό Ευεργέτη για να εξαγοράσει τις αμαρτίες του''.<ref name="Vournas3">[[Τάσος Βουρνάς]], ''Τα Λαυριακά και η χρεοκοπία του 1893'', σελ.111</ref> Σφοδρή κριτική για την συμμετοχή του στα Λαυριακά άσκησε ο [[Εμμανουήλ Ροΐδης]] καθώς και οι σατιρικές εφημερίδες.<ref name="tovima2">[http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=47&artid=80462&dt=22/03/1998 Ανδρέας Συγγρός], από την εφημερίδα "Το Βήμα"</ref> Ο κόσμος δε τον αποκάλεσε ''Λαυριοφάγο''.<ref name="capital">[http://www.capital.gr/tools/view_printer.asp?ID=847533 Η πρώτη μετοχή φούσκα με τα μάτια του Συγγρού], από την ιστοσελίδα capital.gr</ref> Στον αντίποδα έχει χαρακτηριστεί ως ''μέγας εθνικός ευεργέτης'' λόγω του τεράστιου φιλανθρωπικού του έργου.<ref name="kathimerini"/> Θεωρείται ότι υπήρξε ο ισχυρότερος άντρας της εποχής του μετά τον [[Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας|Βασιλιά Γεώργιο Α΄]].
Είχε τιμηθεί με την ''Ταινία του Μετζιτιε Α΄ Τάξεως'' και το παράσημο ''Μετζιτιέ Β΄ Τάξεως'' από το Σουλτάνο, με το παράσημο των ''Ανώτερων Ταξιαρχών του Δάνεμβρογ'' από τη βασιλική οικογένεια της [[Δανία|Δανίας]], με τα παράσημο της ''Β΄ Τάξεως'' και των ''Ταξιαρχών της Λεγεώνας της Τιμής'' από τη Γαλλική κυβέρνηση, με το ''Σταυρό των Ανώτερων Ταξιαρχών του Βασιλικού Τάγματος του Σωτήρος'' για τις προσφορές του στο Έθνος, με τον ''Αργυρό Σταυρό του Σωτήρος'' από το Βασιλιά [[Όθων της Ελλάδας|Όθωνα]], με το ''Χρυσό Σταυρό του Σωτήρος'' και με το ''Μεγαλοσταυρό του Β΄ Τάγματος του Σωτήρος'' από το [[Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας|Βασιλιά Γεώργιο Α΄]]. Επίσης πολλοί δρόμοι σε ελληνικές πόλεις φέρουν το όνομά του.
== Πηγές ==
{{reflist|2}}
{{DEFAULTSORT:Συγγρος Ανδρεας}}
[[Κατηγορία:Έλληνες τραπεζίτες]]
[[Κατηγορία:Κωνσταντινουπολίτες]]
[[Κατηγορία:Γεννήσεις το 1830]]
[[Κατηγορία:Θάνατοι το 1899]]
[[Κατηγορία:Έλληνες ευεργέτες]]
[[de:Andreas Syngros]]
[[en:Andreas Syngros]]
[[fr:Andréas Syngrós]]
[[it:Andreas Syngros]]
[[nl:Andreas Syngros]]
| |||