Γεώργιος Κωστάκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
KRBN (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 17:
''<blockquote>ήταν σήματα σε με. Δεν με ένοιαζε τι ήταν... αλλά κανένας δεν ήξερε τι είναι οτιδήποτε εκείνες τις μέρες. (Chatwin, 1977)</blockquote>''
 
Εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ από την ισχυρή οπτική επίδραση του δυνατού χρώματος και του απλού σχεδίου που αποφάσισε να ανακαλύψει ξανά την [[κονστρουκτιβισμός|κονστρουκτιβιστική]] και σουπρεματική τέχνη που ήταν χαμένη και ξεχασμένη στις σοφίτες, τα στούντιο και τα υπόγεια της Μόσχας και του [[Λένινγκραντ]]. Κυνήγησε "χαμένους" πινακες, που έμεναν τυλιγμένοι και σκεπασμένοι από σκόνη. Συνάντησε τον [[Βλαντιμίρ Τατλίν]] και έγινε φίλος με την [[Βαρβάρα Στεπάνοβα]]. Εντόπισε τους φίλους του [[Καζιμίρ ΜάλεβιτςΜαλέβιτς]] και αγόρασε τις εργασίες της [[Λιούμποφ Πόποβα]] και του [[Ιβάν Κλιούν]].
 
Μέχρι το [[1960]] το διαμέρισμα του Κωστάκη στη Μόσχα είχε γίνει ένας χώρος συνάντησης για τους διεθνείς συλλέκτες τέχνης και τους εραστές τέχνης γενικά: Ανεπίσημο μουσείο της Ρωσίας της μοντέρνας τέχνης. Το άνοιγμα που έκανε η Σοβιετική Ένωση προς τη Δύση το 1973-74 συμπεριελάμβανε και τις διεθνείς πολιτιστικές ανταλλαγές, η πρώτη από τις οποίες ήταν η παρουσίαση της συλλογής Κωστάκη στο Ντύσελντορφ το 1977.