Θέατρο Ακροπόλ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 16:
Η έκλαμπρη πορεία το θεάτρου ανακόπηκε στα μέσα της δεκαετίας του '80, όταν η επιθεώρηση είχε αρχίσει να χάνει τη λάμψη της και η οικονομική συγκυρία ανάγκασε τον Μπουρνέλλη αρχικά να αντικαταστήσει την ορχήστρα με ηχογραφημένη μουσική, και εν συνεχεία να αποχωρήσει από τη διεύθυνση του θεάτρου (1985). Το φθινόπωρο του 1992, ήταν η τελευταία επιθεωρησιακή χρονιά του θεάτρου. Η Ρένα Βλαχοπούλου, στη δύση της καριέρας της και αυτή, εμφανίσθηκε για τελευταία φορά στη σκηνή του με την ευκαιρία του εορτασμού των 100 χρόνων της επιθεώρησης και ξανατραγούδησε παλιές επιθεωρησιακές επιτυχίες.
Από το 1994 ως το 2000 το Ακροπόλ θα ταυτιστεί µε την Μιµή Ντενίση, η οποία ανεβάζει εκεί τις παραστάσεις «Αννα Καρένινα», «Θεοδώρα, η αγία των φτωχών» και «Εγώ, η Λασκαρίνα». Στη συνέχεια και µέχρι τον Μάιο του 2010 το κτήριο, χρησιµοποιήθηκε ως ανακαινισµένη στέγη της Λυρικής Σκηνής για παραστάσεις οπερέτας. Πρόσφατα ανακαινίσθηκε εκ νέου υπό τη διεύθυνση του νέου θεατρικού επιχειρηματία Φάνη Κιρκινέζου, για να δημιουργηθεί ένας πολυχώρος με μεγάλη και μικρή σκηνή 800 θέσεων. Το πλήρως ανακαινισμένο θέατρο ξεκίνησε την καινούργια του
| |||