Φυσιοκράτες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ + |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 19:
Οι απόψεις αυτές πράγματι θεμελιώνουν ορισμένες συνταγές οικονομικής πολιτικής. Έτσι φαινόταν λάθος η φορολογία των παραγωγών αφού μείωνε το απόθεμα που είναι απαραίτητο για την κατανάλωσή τους στη διάρκεια της παραγωγής του πλεονάσματος. Αντίθετα φαινόταν επιθυμητή η βελτίωση των καλλιεργητικών μεθόδων προκειμένου ν΄ αυξηθεί η αναλογία του πλεονάσματος προς το απόθεμα, πράγμα που θα είχε ως συνέπεια να διογκωθεί το μερίδιο που πηγαίνει στους γαιοκτήμονες κι έτσι ν΄ αυξηθεί η ζήτηση των προϊόντων των βιοτεχνών και κατ΄ επέκταση ο πλούτος του έθνους.
Οι θιασώτες της θεωρίας αυτής, φυσιοκράτες, θωρούσαν πλέον τη γη κύρια πηγή του εθνικού πλούτου αφού μόνο αυτή, κατά την άποψή τους, παράγει καθαρό πλεόνασμα, θεωρώντας τους άλλους παραγωγικούς τομείς ως στείρες τάξεις καθόσον το μόνο που έκαναν ήταν είτε να προσδίδουν στα αγροτικά προϊόντα καταναλωτική μορφή, είτε εκ της εργασίας τους (βιοτέχνες) να προσθέτουν την αξία της εργασίας τους στη δική τους παραγωγή. Άρα τα αγροτικά προϊόντα θα πρέπει να πωλούνται σε υψηλότερες τιμές, ενώ τα βιομηχανικά σε χαμηλότερες για να αυξηθεί το αγροτικό εισόδημα και εξ αυτού η αύξηση της εθνικής ευημερίας.<br />
Παράλληλα όμως οι φυσιοκράτες αναγνώριζαν εκτός την παραγωγική τάξη (αγροτικού τομέα) και την τάξη των γαιοκτημόνων ως νόμιμους δικαιούχους των εγγείων προσόδων, με δεδομένο ότι οι πρόγονοί τους ήταν εκείνοι που πρώτοι μετέβαλαν μια χέρσα γη σε καλλιεργήσιμη έκταση αναγνωρίζοντας την προβιομηχανική διάρθρωση της κοινωνίας.<br />
Με τη φημισμένη φράση των φυσιοκρατών "'''laissez faire, laissez passe'''" που ανακλούσε το όλο πιστεύω τους ισχυροποιούταν ή άποψη της επικράτησης των φυσικών οικονομικών νόμων, εισάγοντας αυτήν στην έννοια τηνς "ελεύθερης αγοράς".
=== Κρίσεις επί του μηχανισμού ===
| |||