Άρθουρ Σάλιβαν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
MystBot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Προσθήκη: ar:آرثر سوليفان
Varlaam (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πηγές|16|5|2009}}
 
 
[[Αρχείο:Sullivan-GS.jpg|thumb|right|200px|Σερ Άρθουρ Σάλιβαν]]
Γραμμή 6 ⟶ 5 :
ξεκινώντας από τον [[Βίκτωρ Χέρμπερτ]] στις αρχές του 20ου αιώνα και φθάνοντας ως τον σύγχρονό μας [[Άντριου Λόιντ Βέμπερ]]. Εν ολίγοις ήταν ένας συνθέτης που σημάδεψε την παράδοση της αγγλικής και γενικότερα της αγγλοσαξωνικής μουσικής, χρωστώντας μεγάλο μέρος της επιτυχίας του στη συνεργασία του με τον [[λιμπρέτο|λιμπρετίστα]] και χιουμορίστα [[Γουίλιαμ Σβένκ Γκίλμπερτ]] (William Schwenk Gilbert, 1836-1906) με τον οποίο συνεργάστηκε για 25 χρόνια ([[1871]]-[[1896]]).
 
Πριν ακόμα ασχοληθεί με την όπερα, ο Σάλιβαν έγραψε κυρίως [[ορχήστρα|ορχηστρική]] (όπως μια συμφωνία και ένα κοντσέρτο για τσέλο) και [[εκκλησιαστική μουσική]] (π.χ. το ορατόριο ''Ο Άσωτος υιός''). Τον Γκίλμπερτ γνώρισε το 1870 από τον φίλο του Ρίτσαρντ Μπάρκερ και από τον επόμενο χρόνο γράψαν την πρώτη τους όπερα, με τίτλο ''Θέσπις''. Ακολούθησαν πολλές συνεργασίες, οι περισσότερες από τις οποίες σημείωσαν τεράστια επιτυχία, όπως το ''Πίναφορ'' (1878), οι ''Πειρατές'' (1879), η ''Ιολάνθη'' (1882), η ''Πριγκίπισα Άιντα'' (1884), ο ''Μικάντο'' (1885), οι ''Υπαξιωματικοί της Φρουράς'' (1888) και οι ''Γονδολιέροι'' (1889). Μεγάλες επιτυχίες του σε συνεργασία με άλλους λιμπρετίστες υπήρξαν ο ''Ιβανόης'' (1891) και το ''Ρόδο της Περσίας'' (1899).
 
Ο Σάλιβαν πέθανε τον Φεβρουάριο του 1900 από οξύ [[πνευμονικό οίδημα]] και η ταφή του έγινε στον καθεδρικό ναό του Αγίου Παύλου στο [[Λονδίνο]].
 
{{DEFAULTSORT:Σαλιβαν Αρθουρ}}
{{Συνθέτης-επέκταση}}
 
{{DEFAULTSORT:Σαλιβαν Αρθουρ}}
[[Κατηγορία:Άγγλοι συνθέτες]]
[[Κατηγορία:Συνθέτες κλασικής μουσικής]]