Κουρούμζα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Κουρούμζα''' (ή Γαριπτσάς και [[Τουρκικά|τουρκ.]] ''Curumze''), βρίσκεται σε ορεινή δασώδη περιοχή, 84 χλμ. νοτιοανατολικά της [[Καισάρεια|Καισάρειας]] και 31.5 χλμ. ανατολικά-βορειοανατολικά του Βαρασού στις νοτιοανατολικές πλαγιές του Τσός-ντάγ, πρόβουνου του Ελμά-ντάγ στον Αντίταυρο. Οι κάτοικοί της το 1924 ήταν [[Έλληνες]] τουρκόφωνοι (128 οικογένειες – 554 άτομα). Διοικητικά ήταν μουχταρλίκι και υπαγόταν στο μουδουρλίκι της Κίσκας, στο καϊμακαμλίκι του Φέκε, στο μουτεσαριφλίκι του Κοζάν και στο βαλελίκι των [[Άδανα|Αδάνων]] ενώ εκκλησιαστικά ανήκε στην μητρόπολη της Καισάρειας. Οι κάτοικοι ασχολούνταν κυρίως με την [[Γεωργία (δραστηριότητα)|γεωργία]], την [[κτηνοτροφία]] και την υλοτομία. Υπήρχαν αρκετοί τεχνίτες που έφτιαχναν «κασνάκια» (στρογγυλά πλαίσια) για κόσκινα και ντέφια, «βντόκκα», μικρά και μεγάλα δοχεία για [[νερό]] και «μπαρδάκια», που ήταν ένα είδος στάμνας, ξυλοκάνατα. Παρήγαγαν ακόμη βαφή για δέρματα από την φλούδα των [[Πεύκο|πεύκων]] που την έλεγαν «τσέφτ» και από τα αποξηραμένα και κοπανισμένα φύλλα του αγριόχορτου «τατίφ» μία σκόνη που την πουλούσαν για [[ιατρική]] χρήση στο Έβερεκ.