Χανς Μπάλντουνγκ Γκριν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέο λήμμα :-) |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 5:
Ανάμεσα στα σημαντικότερα έργα του συγκαταλέγονται: ''«Η Εύα, το Ερπετό και ο Θάνατος»'' (Εθνική Πινακοθήκη του Καναδά, [[Οττάβα]]), ''«Ο Θάνατος και η Κόρη»'' (1520, [[Βασιλεία (Ελβετία)|Βασιλεία]]), ''«Αλληγορίες της Μουσικής και της Σωφροσύνης»'' (1529, Alte Pinakothek, [[Μόναχο]]), ''«Οι Τρεις Ηλικίες του Ανθρώπου και ο Θάνατος»'' (περ. 1540, Πράδο, Μαδρίτη) και ''«Οι Τρεις Χάριτες»'' (περ. 1540, [[Πράδο]], [[Μαδρίτη]]). Ο Μπάλντουνγκ θεωρείται ένας από τους πιο ευέλικτους, καινοτόμους - αν και κάπως αντισυμβατικούς - δασκάλους της [[Αναγεννησιακή τέχνη|αναγεννησιακής τέχνης]] στο Βορρά.<ref name="vac"/>
== Βιογραφικά στοιχεία ==
==== Νεανικά χρόνια ====
Ο Μπάλντουνγκ προερχόταν από επιφανή και καλλιεργημένη οικογένεια του Στρασβούργου, όπου ο πατέρας του υπηρετούσε ως νομικός σύμβουλος του Επισκόπου. Αφού έκανε τα πρώτα του βήματα στη ζωγραφική και τη χαρακτική υπό την εποπτεία ενός ακολούθου του Γερμανού ζωγράφου και χαράκτη [[Martin Schongauer]] (1430-1491), ο Μπάλντουνγκ - του οποίου το ταλέντο είχε ήδη αναπτυχθεί - έπιασε δουλειά στο εργαστήριο του Ντύρερ στη Νυρεμβέργη το 1503. Εκεί, στενοί του σύντροφοι υπήρξαν οι [[Hans von Kulmbach]] (1480-1522), [[Hans Leonhard Schäufelein]] (1480-1540) και [[Hans Leu der Ältere]] (1460–1507). Ίσως επειδή επιθυμούσε να διαφοροποιηθεί από εκείνους - και ίσως από αγάπη για το [[πράσινο]] χρώμα - ξεκίνησε να υπογράφει τα έργα του, αρχικά με ένα [[Αμπέλι|αμπελόφυλλο]] και κατόπιν με τα αρχικά HBG (Grien).<ref name="vac"/>
==== Πρώτα έργα ====
Ο Μπάλντουνγκ απολάμβανε προνομιούχο θέση στο εργαστήριο: αναλάμβανε σημαντικές παραγγελίες για σχεδιασμό παραθύρων για ναούς (για το Ναό του [[Großgründlach]] το 1505, για το Ναό του Αγίου Λαυρεντίου στη Νυρεμβέργη και για το Ναό του Τιμίου Σταυρού στο [[Gmund]] την επόμενη χρονιά). Τα προνόμια αυτά συνεχίστηκαν κατά την απουσία του Ντύρερ στην [[Ιταλία]] το 1505. Η δραστηριότητά του στον τομέα της χαρακτικής υπήρξε εξίσου σημαντική την περίοδο αυτή. Περιελάμβανε 35 έργα χαρακτικής σε [[ξύλο]] για τον ''«Beschlossen Gart des Rosenkranz Maria»'' (Περίφρακτο Κήπο του Ροζαρίου της Παρθένου) του [[Ulrich Pinder]], που εκδόθηκαν το 1505, καθώς και μία συλλογή χαρακτικών γνωστά για την ενέργεια και τη ευφάνταστη θεματολογία τους. Το 1507 ο καλλιτέχνης ζωγράφισε δύο πίνακες που προορίζονταν για Άγιες Τράπεζες κατόπιν παραγγελίας του Καρδιναλίου Άλμπρεχτ του [[Βραδεμβούργο|Βραδεμβούργου]] για το Ναό της [[Χάλλε]]: την ''«Προσκύνηση των Μάγων»'' (Gemaldegalerie, [[Βερολίνο]]) και τον ''«Άγιο Σεβαστιανό»'' (Μουσείο Νυρεμβέργης). Στα έργα αυτά διακρίνεται η επιρροή των Ντύρερ και [[Λούκας Κράναχ ο πρεσβύτερος|Λουκά Κράναχ του πρεσβύτερου]], ωστόσο επιδεικνύουν μια νέα και πολύ προσωπική χρήση των [[Χρώμα|χρωμάτων]] και των αντιθέσεων.<ref name="vac"/>
== Δείτε επίσης ==
| |||