Νόσος του Χάνσεν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{πηγές|23|09|2010}}

Με τον όρο '''λέπρα''', ή αλλιώς '''νόσος του Χάνσεν''', εννοείται χρόνια λοιμώδης [[ασθένεια]] του ανθρώπου, που προκαλείται από τα μυκοβακτήρια ''Mycobacterium leprae'' και ''Mycobacterium lepromatosis''. Αγγλικά η νόσος λέγεται Leprosy και ετυμολογικά η λέξη έχει Ελληνική προέλευση από το Λέπος=φλούδα, λέπι--> Λεπερός = ο έχων λέπια, φλούδες--> Λεπρός<ref>Λεξικό Ελληνικής Τεγόπουλος Φυτράκης, Αθήνα 1999</ref>. H λέξη Λέπρα, μεταφέρθηκε διά των λατινικών στα Αγγλικά και στίς άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες.

 

Οι [[Αρχαία Ελλάδα|αρχαίοι Έλληνες]] την ονόμαζαν ''ελεφαντίαση'' ή ''λεύκη''{{πηγή}}. Το μυκοβακτήριο της λέπρας ανακαλύφθηκε το 1873 από το [[Νορβηγία|Νορβηγό]] γιατρό [[Γκέρχαρντ Αρμάουερ Χάνσεν]] και αναγνωρίστηκε από τον [[Άλμπερτ Νάισερ]]. Η λέπρα παραμορφώνει τα άτομα που πάσχουν αλλοιώνοντας το [[δέρμα]] τους, ενώ παρουσιάζονται και εξογκώματα. Επίσης μπορεί να απονεκρώσει τα νεύρα του δέρματος με αποτέλεσμα ο ασθενής να μη νιώθει τίποτα στα σημεία αυτά. Η λέπρα μπορεί να εμφανιστεί σε άτομα κάθε ηλικίας κυρίως μεγαλύτερα των 3 ετών. Παρόλο που είναι πολύ παλιά ασθένεια ακόμα και στις μέρες μας ένας μεγάλος αριθμός ατόμων νοσεί από αυτή κυρίως σε χώρες της [[Ασία]]ς, της [[Αφρική]]ς και χώρες της Νότιας [[Αμερική]]ς. Υπολογίζεται ότι καθημερινά νοσούν περίπου 1000 άτομα.

 

Οπως γράφει η επίσημη Ιστοσελίδα του Παγκόμιου Οργανισμού Υγείας γιά τη Λέπρα,'' "Ο μηχανισμός μετάδοσης της Λέπρας είναι η παρατεταμένη στενή επαφή με πάσχοντα και η μετάδοση γίνεται κυρίως με τα ρινικά σταγονίδια"'' (Αγγλικά: "The mechanism of transmission of leprosy is prolonged close contact and transmission by nasal droplet")<ref> Ιστοσελίδα WHO, νόσος Leprosy: http://www.who.int/mediacentre/factsheets/fs101/en/</ref>

 

[[Αρχείο:Leprosy.jpg|thumb|right|240px|24χρονος Νορβηγός με έντονα τα σημάδια της λέπρας στο πρόσωπο. Η φωτογραφία είναι του 1886.]]

Διακρίνονται δυο βασικές μορφές λέπρας, η λεπρωματώδης και η νευρική, από τις οποίες η πιο βαριά και επικίνδυνη για το περιβάλλον είναι η λεπρωματώδης λέπρα που αναπτύσσεται στο δέρμα κυρίως στα άκρα και το πρόσωπο. Το κύριο σύμπτωμα της νόσου είναι η εμφάνιση μεμονωμένων κόκκινων κηλίδων στο δέρμα που μεγαλώνουν και εξαπλώνονται αργότερα σε όλο το σώμα. Ανάλογα με τον τύπο του δέρματος οι κηλίδες αυτές μπορεί να έχουν και άσπρο χρώμα. Η χροιά του δέρματος σε αυτά τα σημεία είναι διαφορετική παρουσιάζοντας διάφορες διηθήσεις. Τα μαλλιά σταδιακά γίνονται ξηρά και παρατηρείται πτώση των φρυδιών των βλεφαρίδων και απώλεια τριχών σε άλλα μέρη του σώματος. Εμφανίζονται παραμορφώσεις στα χέρια τα πόδια και το πρόσωπο. Μάλιστα στο πρόσωπο παρατηρείται πάχυνση των λοβίων που προκαλούν το φαινόμενο του "λεόντειου προσωπείου".

Άλλα συμπτώματα είναι η αιμορραγία ή συνεχής συμφόρηση της μύτης και η καταστροφή του ρινικού διαφράγματος. Όταν προσβληθεί ο λάρυγγας παρουσιάζεται απώλεια της φωνής και δυσκολία στην αναπνοή. Συχνά παρατηρούνται βλάβες στα μάτια ή και απώλεια της όρασης λόγω προσβολής του οπτικού νεύρου. Είναι δυνατή και η προσβολή εσωτερικών οργάνων, όπως το ήπαρ, ο σπλήνας ή οι όρχεις, και τα νευρικά στελέχη. Η νευρική μορφή λέπρας χαρακτηρίζεται από προσβολή των νεύρων ([[Νευρίτιδα|νευρίτιδες]], πολυνευρίτιδες), που προκαλούν μυικές ατροφίες, τροφικές εξελκώσεις και βλάβες του δέρματος ανάλογες με την προηγούμενη μορφή. Λόγω της απονέκρωσης των νεύρων ο ασθενής δε νιώθει πόνο, κρύο ή ζέστη σε αυτά τα σημεία. Η αναισθησία αυτή μπορεί να προκαλέσει τραυματισμούς τους οποίους δεν αντιλαμβάνεται το άτομο και μπορεί να οδηγήσουν σε μολύνσεις ή και ακρωτηριασμούς αν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα. Η λέπρα, αυτή καθεαυτή, γενικά δε θεωρείται θανατηφόρος ασθένεια. Ο θάνατος μπορεί να επέλθει από τις συνέπειες της νόσου, όπως μολύνσεις ή [[φυματίωση]].

 

Ο τρόπος που μεταδίδεται η ασθένεια δεν έχει αποσαφηνιστεί. Το πιθανότερο είναι με την επαφή και πιο εύκολα όταν υπάρχει κάποια πληγή στο σημείο που άγγιξε μολυσμένο σημείο του λεπρού. Η στενή και συχνή επαφή με ανθρώπους που είναι ήδη μολυσμένοι σίγουρα αυξάνει τις πιθανότητες μετάδοσης.{{πηγή}} Η κύρια προφύλαξη από την ασθένεια επιτυγχάνεται με την απομόνωση των νοσούντων σε μέρη όπου δεν έρχονται σε επικοινωνία με τον υπόλοιπο πληθυσμό. Τα παιδιά τους πρέπει να απομακρύνονται αμέσως μετά τη γέννησή τους. Η αυστηρή καθαριότητα καθενός που έρχεται σε επαφή με ασθενείς, ιδιαίτερα αυτών που έχουν στο σώμα τους και την παραμικρότερη πληγή, είναι επιτακτική. Οι νέοι να αποφεύγουν να πλησιάζουν ασθενείς, γιατί μολύνονται ευκολότερα{{πηγή}}. Αν κάποιος διαμένει με λεπρό ή έρχεται συχνά σε στενή επαφή μαζί του θα πρέπει να εξετάζεται από γιατρούς τουλάχιστον μια φορά το χρόνο το λιγότερο για μια πενταετία.

 

{{παραπομπές}}

 

[[Κατηγορία:Λοιμώδεις ασθένειες]]