Η Εμμονή της Μνήμης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
φωτο
Γραμμή 1:
{{επιμέλεια}}
{{Πηγές|06|12|2011}}<br>
[[Αρχείο:The_Persistence_of_Memory.jpg|μικρογραφία|350px|[[Σαλβαντόρ Νταλί]], Η εμμονή της μνήμης, ελαιογραφία, 1931,<br>Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της [[Νέα Υόρκη|Νέας Υόρκης]].]]
 
Το έργο του Νταλί «Η εμμονή της μνήμης» είναι ελαιογραφία σε καμβά (1931). Η σκηνή που απεικονίζεται είναι πραγματικά η έρημος κοντά στην Καταλονία της Ισπανίας, όπου έμενε ο Dalì. Τα ρολόγια που λιώνουν αντιπροσωπεύουν τις προσπάθειες του Dalì να δείξει το χάσιμο της σημασίας της ώρας. Τα μυρμηγκιά που περπατάνε πάνω στο ωρολόγιο αντιπροσωπεύουν τη φθορά της ώρας. Ο τίτλος της ζωγραφιάς λέει για την ικανότητα της μνήμης να συγκρατιέται καθώς η ώρα φθείρεται γύρω της. Σε όλα τα έργα του, η μεγαλύτερη συνεισφορά του Dalì στις υπερρεαλιστικές ζωγραφιές ήταν η «παρανοϊκή-κριτική μέθοδός» του, που του επέτρεψε να βάφει και να βλέπει δύο διαφορετικά πράγματα στην ίδια στιγμή, στην περίπτωση αυτή η ώρα και η φύση. Αυτή η παράξενη έννοια έκανε τις ζωγραφιές του ασυνήθιστες, φανταστικές και μερικές φορές κάπως ανησυχητικές. Αυτά τα τρία χαρακτηριστικά φαίνονται στην Επιμονή Της Μνήμης.