Νεοπλατωνισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Mdendr (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Mdendr (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3:
 
== Ιστορικό ==
Ο νεοπλατωνισμός σχηματίστηκε στην [[Αλεξάνδρεια]] κατά τον [[3ος αιώνας|3ο αιώνα]] από τον φιλόσοφο [[Αμμώνιο|Αμμώνιος]], τον επικαλούμενο Σακκά, που δίδασκε εκεί. Σημαντικοί μαθητές του υπήρξαν ο Ωριγένης (διάφορος από τον ομώνυμο χριστιανό συγγραφέα), ο [[Ερέννιος]] και ο [[Λογγίνος]], αλλά την περαιτέρω ανάπτυξη, συστηματοποίηση και διάδοση της κίνησης αυτής πραγματοποίησε ο μαθητής του [[Πλωτίνος]] ([[204]] - [[270]]).
 
Ο Πλωτίνος επανερμήνευσε τον Πλάτωνα [[μονισμός|μονιστικά]]<ref>[...] τούτο το Όλον είναι μια καθολικά αντιληπτή ζώσα ύπαρξη, πού περιβάλλει εντός της όλα τα ζωντανά πλάσματα [...] [''Ενν''. IV.4]</ref> και [[πανενθεϊσμός|πανενθεϊστικά]]<ref>Stephen M. Garrett (2008) ''Panentheism: The Other God of the Philosophers - From Plato to the Present''. By John W. Cooper ''The Heythrop Journal'' 49 (2) , 354–356.</ref>, ενώ υπήρξε υπέρμαχος του μυστικισμού και της ατομικής βύθισης, μέσω του [[διαλογισμός|διαλογισμού]] και της ενδοσκόπησης, στην ενιαία θεία δύναμη, στον αιώνιο κόσμο των [[Ιδέα (πλατωνισμός)|ιδεών]]. Έτσι προσέφερε μία λυτρωτική φιλοσοφία που δεχόταν τη δυνατότητα ανύψωσης του ανθρώπινου πνεύματος στο τέλειο, μία πλήρη διδασκαλία που συνταίριαζε την ελληνική φιλοσοφία με την τυπολατρική [[Αρχαία ελληνική θρησκεία|ελληνορωμαϊκή λατρευτική παράδοση]], ερμηνευμένη εκ νέου μέσω αφαιρετικών σχημάτων και μεταφορών, και με τις [[μυστηριακές θρησκείες]] της Ανατολής.