Νέλλη Σουγιουλτζόγλου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μετά την εγκατάσταση της οικογένειας στην [[Αθήνα]] του 1924, η Έλλη Σουγιουλτζόγλου φτιάχνει το πρώτο της εργαστήριο επί της οδού Ερμού και ασχολείται με τη φωτογράφιση πορτρέτων και θεματικών ενοτήτων κατ' ιδίαν ή επί παραγγελία του [[ΥΠΠΟ|ΥΠ.ΠΟ]]<ref>Κοσκινά Κ. (επιμ.) 1997, ''Nelly's. Από την Αθήνα στη Νέα Υόρκη'', Μπάστα-Πλέσσα, Ίδρυμα Ι.Φ. Κωστοπούλου, Μουσείο Μπενάκη Αθήνα, 3-4, ISBN 960-7418-27-1.</ref>. Πρόσφυγας ουσιαστικά η Ελληνίδα φωτογράφος απαθανάτισε με ζωντάνια πορτρέτα [[Προσφυγικό ζήτημα (μικρασιατική καταστροφή)|προσφύγων]]<ref>Κατά παραγγελία του ιδρύματος ''Near East Relief'' της Νέας Υόρκης. Βλ. [http://www.webtopos.gr/gr/art/artists/n/nelly/exhibition_AthensNewYork_web/nelly_timeline.htm Nelly's > χρονολόγιο]</ref> αλλά και σημαντικών προσώπων της εποχής της, όπως ο [[Κωστής Παλαμάς]] και ο [[Ελευθέριος Βενιζέλος]]. Ιδιαίτερη θέση στο έργο της κατέχουν οι γυμνές ή ημίγυμνες φωτογραφίσεις στην [[Ακρόπολη Αθηνών|Ακρόπολη]] της Μόνα Πάεβα (Mona Paeva), πρώτης μπαλαρίνας της ''Opera Comique''<ref>Βλ. [http://www.artopos.org/main-gr.html?artists/nellys/paeva-gr.html&3 αντιπροσωπευτικό υλικό]</ref> οι οποίες προκάλεσαν σκάνδαλο στην [[κοινωνία]] του μεσοπολέμου, όταν δημοσιεύθηκαν το 1929, στο γαλλικό περιοδικό ''Illustration''<ref>[http://www.webtopos.gr/gr/art/artists/n/nelly/index.htm Nelly's (1899-1998) 99 a.v. Ελληνίδα φωτογράφος]</ref>. Στη σειρά "Παραλληλισμοί" επιχειρεί να συγκρίνει προσωπογραφικά βοσκούς και χωριατοπούλες με κούρους και κόρες για να αποδείξει τη φυλετική συνέχεια των Eλλήνων. Όταν η κυβέρνηση Μεταξά της αναθέτει το 1939 να διακοσμήσει με τις φωτογραφίες της το Ελληνικό περίπτερο στη Διεθνή Έκθεση της Νέας Υόρκης, η Σεραϊδάρη επιλέγει και χρησιμοποιεί αυτές ακριβώς τις φωτογραφίες κάνοντας ένα γιγαντιαίο κολάζ (βλέπε Κ.Ζαχαρία "Capturing Greek Heritage for Display at the 1939 New York World's Fair", συνέδριο Greek (Hi)stories Through the Lens, King's College, Λονδίνο, Ιούνιος 2011). Παρόλο που αρκετοί κριτικοί θεώρησαν τους παραλληλισμούς της αφελείς, η ίδια η Nelly ήταν εξαιρετικά περήφανοι γι'αυτούς, και μάλιστα επιθημούσε να τους εκδώσει σε αυτόνομο λεύκωμα.

Φωτογράφισε κατ' αποκλειστικότητα τις [[Δελφικές γιορτές]] του [[Άγγελος Σικελιανός|Σικελιανού]] και της Εύαγυναίκας του Εύας Πάλμερ το 1927 και κατ' αποκλειστικότητα το 1930, ενώ το 1936 μετέβη στο [[Βερολίνο]] για να φωτογραφίσει τους [[Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 1936|Ολυμπιακούς Αγώνες]]. Το ξέσπασμα του [[Β' Π.Π.]] τη βρήκε στις [[ΗΠΑ]], όπου έμεινε αναγκαστικά σχεδόν 27 χρόνια από το 1939 μέχρι το 1966. «''Η πόλη της Νέας Υόρκης έδωσε στη Nelly's''» κατά την Κατερίνα Κοσκινά «''και τη δυνατότητα να καταγράψει σημαντικές στιγμές από την οικοδόμησή της και να αποτυπώσει στιγμιότυπα από την κίνηση των δρόμων και των πλατειών της. Έτσι, με δύο σημαντικότατες φωτογραφικές σειρές, το "Easter Parade" και τους "Δρόμους", κατέπληξε το νέο δάσκαλό της και απέδειξε ότι εκτός από το να εκτελεί παραγγελίες είναι σε θέση να δώσει μια νέα δυνατότητα ανάγνωσης της [[αρχιτεκτονική]]ς''»<ref>[http://www.webtopos.gr/gr/art/artists/n/nelly/exhibition_AthensNewYork_web/article_koskina.htm Κ. Κοσκινά, «Αθήνα - Νέα Υόρκη»].</ref>.

Το [[1966]], επιστρέφοντας στην [[Ελλάδα]], έμεινε με τον σύζυγό της Άγγελο Σεραϊδάρη στη [[Νέα Σμύρνη]] διαμορφώνοντας το διαμέρισμά της σε φωτογραφικό [[μουσείο]]. Το 1989 δημοσίευσε την αυτοβιογραφία της<ref>Tόμος 300 σελίδων με τίτλο ''Αυτοπροσωπογραφία''.</ref>. Δώρισε το μεγαλύτερο κομμάτι του έργου της στο [[Μουσείο Μπενάκη]]. Έχει τιμηθεί με το παράσημο του Ταξιάρχη του Φοίνικα, με βραβείο της [[Ακαδημία Αθηνών|Ακαδημίας Αθηνών]], ενώ εξέδωσε πολλά λευκώματα με φωτογραφίες της και παρουσίασε τα έργο της σε πολλές εκθέσεις. H πρωτοπόροςΈλλη θεματολογικά για την εποχή της ζωγράφοςΣεραϊδάρη πέθανε στην Αθήνα, στις 17 Αυγούστου του 1998.