[[Αρχείο:Nanjing skyline.jpg|200px|thumb|το κέντρο της πόλης]]
Η '''ΝαντζίνγκΝαντσίνγκ''' (παλαιότερα γνωστή και ως '''Ναντζίνγκ''' ή '''Νανκίνγκ''') είναι η πρωτεύουσα της επαρχίας [[Γιανγκσού]] της [[Κίνα|Κίνας]] και πόλη με μια προεξέχουσα θέση στην κινεζική ιστορία και τον πολιτισμό. Είναι επίσης μια από τις δεκαπέντε υποεπαρχιακές πόλεις στη διοικητική δομή της Κίνας, που απολαμβάνουν δικαιοδοτική και οικονομική αυτονομία ως μόλις λιγότερο από αυτή μιας επαρχίας. Επιπλέον, η ''[[Δημοκρατία της Κίνας]]'', που ελέγχει την Ταϊβάν και τα γειτονικά νησιά, την απαιτεί ως αυτοδίκαια πρωτεύουσα της. Βρίσκεται στο δέλτα και στην οικονομική ζώνη του ποταμού [[Γιανκτσέ]]. Είναι επίσης το δεύτερο μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο στην περιοχή της ανατολικής Κίνας, μετά από τη [[Σαγκάη]].
Η ΝαντζίνγκΝαντσίνγκ υπήρξε πρωτεύουσα της Κίνας κατά τη διάρκεια αρκετών ιστορικών περιόδων, και μάλιστα μία από τις τέσσερις μεγάλες αρχαίες πρωτεύουσες της Κίνας. Το 1902 ιδρύθηκε το [[Πανεπιστήμιο Ναντζίνγκ]]. Μετά την επανάσταση ενάντια στην δυναστεία Τσίνγκ (1911) και την εγκαθίδρυση δημοκρατίας, η πόλη επιλέχθηκε αρχικά ως η νέα πρωτεύουσα της Δημοκρατίας, αλλά ο νέος πρόεδρος [[Γιουάν Σιχκάι]] αποφάσισε να γίνει το [[Πεκίνο]] η νέα πρωτεύουσα. Με την άνοδος του Εθνικιστικού Κόμματος ([[Κουομιντάνγκ]]) με ηγέτη τον Τσανκ[[Τσιανγκ ΚάισεκΚάι Σεκ]] στην εξουσία το 1927, η πόλη επιλέχθηκε ξανά για πρωτεύουσα της χώρας. Κατά τη διάρκεια του δεύτερου Σινοϊαπωνικού πολέμου, η πόλη κατελήφθη από τους [[Ιαπωνία|Ιάπωνες]] (το Δεκέμβριο του 1937), οι οποίοι προέβησαν σε βιασμούς και εκτελέσεις του πληθυσμού της πόλης, με τους νεκρούς να υπολογίζονται σε πάνω από 200.000 (οι αρχές της Κίνας ανεβάζουν τα θύματα σε πάνω από 300.000, ενώ οι Ιαπωνικές τα υπολογίζουν ανάμεσα σε 40.000 με 200.000). Τα γεγονότα αυτά έμειναν γνωστά στην Δύση με τον όρο «Βιασμός[[Σφαγή της ΝανκίνγκΝαντσίνγκ]]» (ή «σφαγήΒιασμός της ΝανκίνγκΝαντσίνγκ»). Μετά την παράδοση της Ιαπωνίας το 1946 η πόλη έγινε ξανά πρωτεύουσα της Κίνας, παραμένοντας ως τέτοια μέχρι την κατάληψή της από τις δυνάμεις το Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού, τον Απρίλιο το 1949.
