Άσφαλτος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η άσφαλτος ως ορυκτό είναι οιωνός για την ύπαρξη πετρελαίου. Πράγματι, δεν είναι τυχαίο ότι μεγάλα κοιτάσματα ασφάλτου υπάρχουν στην κοιλάδα του Ιορδάνη, στις όχθες της Νεκράς θάλασσας στη Γαλλία, Ελβετία, Αντίλλες, Βενεζουέλα και Κούβα, εκεί δηλ. που έχει βρεθεί πετρέλαιο.

 

 

 

Οι άσφαλτοι είναι σύμπλοκες υδρογονανθρακούχες ενώσεις με λίγο [[οξυγόνο]], [[άζωτο]] και συχνά με [[θείο]] που περιέχουν αναμεμιγμένες γαιώδεις ουσίες. Όταν είναι καθαρές είναι στερεές, μαλακές και πλαστικές. Συχνότερα όμως απαντώνται στερεές ή υγρές όπως η πισσάσφαλτος. Θερμαινόμενες τήκονται εύκολα και δεν αναφλέγονται. Επειδή πρόκειται για άμορφες ουσίες μή κρυσταλλικές, οι φυσικές και χημικές ιδιότητές τους ποικίλλουν σε ευρύτατα όρια. Γενικά έχουν μαύρο χρώμα, είναι τελείως αδιαφανείς, σκληρότητας 1 - 2, και ειδικού βάρους 1,1 - 1,2. Έχουν λιπαρή λάμψη και αφή και είναι αδιάλυτοι στο νερό. Οι άσφαλτοι που κυκλοφορούν στο εμπόριο δεν είναι οι φυσικοί, αλλά επεξεργασμένοι από βιομηχανοποίηση του πετρελαίου, ως υπόλειμμα της [[απόσταξη|κλασματικής απόσταξής]] του.

Οι φυσικοί άσφαλτοι διαλύονται «εν μέρει» ανάλογα των συστατικών τους σε διάφορα οργανικά διαλυτικά μέσα (όπως διθειούχος άνθρακας, βενζίνη κ.λπ) όπου το γεγονός αυτό αποτελεί και μια βάση διάκρισης σε διάφορες κατηγορίες ποιότητας που παίρνουν διάφορες ονομασίες όπως νάφθαι, μάλθαι, καρβίνια κ.λπ.

 

 

Η χρήση γενικά της ασφάλτου ποικίλει όπως για κατασκευή βερνικιών και βαφών, για τη παραγωγή ασφάλτου οδοστρωμάτων, στη βιομηχανία του καουτσούκ, καθώς και σε επιχρίσματα, ή ως στεγανοποιητικό σε αρμούς ξυλίνων δαπέδων, επισκευή αρμών ξυλίνων σκαφών (καλαφάτισμα) και πλακών οροφής (ταρατσών).

 

 

Η μεγαλύτερη παραγωγή ασφάλτου σημειώνεται στη νήσο [[Τρινιντάντ]] όπου αποτέλεσε το [[1934]] το 57% της παγκόσμιας παραγωγής. Ακολουθούν η [[Αίγυπτος]] και οι [[ΗΠΑ]].

 

 

Η άσφαλτος ως ορυκτό είναι οιωνός για την ύπαρξη πετρελαίου. Πράγματι, δεν είναι τυχαίο ότι μεγάλα κοιτάσματα ασφάλτου υπάρχουν στην κοιλάδα του Ιορδάνη, στις όχθες της [[Νεκρά θάλασσα|Νεκράς θάλασσας]], στην [[Γαλλία]], [[Ελβετία]], [[Αντίλλες]], [[Βενεζουέλα]] και [[Κούβα]], όπου δηλαδή έχει βρεθεί [[πετρέλαιο]].

* πισσάσφαλτος στη Δρέμισσα Γκιώνας, Ζάκυνθο και Ήπειρο.

 

 

Η χρήση της άρχισε στην αρχαία Βαβυλώνα, Ασσυρία και Αίγυπτο, όπου κατασκεύαζαν με αυτήν στεγανά οδοστρώματα και τσιμέντο και την χρησιμοποιούσαν και για το βαλσάμωμα των μουμιών. Για πρώτη φορά κατασκευάσθηκε δρόμος από άσφαλτο στο [[Παρίσι]] το [[1854]], ενώ ήδη το [[1838]] είχαν κάνει ασφαλτοστρωμένα πεζοδρόμια. Η ασφαλτόστρωση παρουσιάζει τα παρακάτω πλεονεκτήματα. Είναι στεγανή, δεν προκαλεί θρόμβους, είναι ανθεκτική και επισκευάζεται εύκολα. Παλαιότερα, είχε το μειονέκτημα ότι είχε υπερβολικά λεία επιφάνεια, αλλά αυτό ξεπεράστηκε με την ανάμειξη χαλικιών.

 

 

Μεγάλες ποσότητες ασφάλτου μεταφέρονται με ειδικά [[δεξαμενόπλοιο|δεξαμενόπλοια]] είτε ειδικής ναυπηγικής κατασκευής, είτε εκ μετασκευής τα οποία είναι εφοδιασμένα με ανεπτυγμένο δίκτυο θερμαντικών στοιχείων για την ασφαλή μεταφορά της. Η άσφαλτος χαρακτηρίζεται ειδικό φορτίο.

 

 

Για την αποφυγή απωλειών θερμότητας:

Εξυπακούεται ότι πριν τη φόρτωση δοκιμάζονται (σε [[πίεση]] 200 lb) όλα τα δίκτυα φορτίου, γραμμών θέρμανσης, αντλίες, ατμοχιτώνια καθώς και η στεγανότητα αυτών για περίπτωση διαρροής ατμού (νερού). Σημειώνεται ότι με τυχόν διαρροή, έστω μικρή, αν εισέλθει νερό στο φορτίο αυτό, τούτο αναβράζει και διογκώνεται η μάζα του υπερβολικά, με κίνδυνο την υπερχείλισή του. Έχει σημειωθεί τέτοιο ατύχημα ρύπανσης από πλοίο του οποίου η δεξαμενή ήταν κατά το ήμισυ κενή όταν όμβρια νερά εισχώρησαν από άνοιγμα στομίου που είχε μείνει ανοικτό. Έτσι πριν τη φόρτωση εξετάζονται επίσης και οι δεξαμενές, ώστε αυτές να βρεθούν τελείως στεγνές. Λίγη ώρα πριν τη φόρτωση διοχετεύεται [[ατμός]] σε όλο το σύστημα των θερμαντικών γραμμών όπου μετά το πέρας της φόρτωσης διακόπτεται η θέρμανσή τους.

 

 

Τέλος, λίγο πριν την εκφόρτωση στο λιμένα προορισμού του φορτίου τίθενται σε λειτουργία οι αντλίες οι οποίες αναρροφούν και καταθλίβουν το φορτίο στις ίδιες δεξαμενές έτσι ώστε να αποκτήσουν την αυτή θερμοκρασία του φορτίου. Σημειώνεται ότι τα ειδικευμένα αυτά δεξαμενόπλοια μεταφοράς ασφάλτου φέρουν το δίκτυο φορτοεκφόρτωσης κάτω από το κύριο κατάστρωμα. Επίσης για τη καλλίτερη αποστράγγιση το φορτίου διακόπτεται η εκφόρτωση μόλις η στάθμη φθάσει τις 15 ίντσες από τον πυθμένα, στη συνέχεια το υπόλοιπο φορτίο θερμαίνεται ακόμα για μία ώρα και στη συνέχεια αποστραγγίζεται.

 

* [[Ασφαλτικό περικάλλυμα]]

 

* Ιωάννης Φανέλης, "Εγχειρίδιο Αξιωματικών Καταστρώματος Δεξαμενοπλοίων", σ.42-44, Εκδ. Αφοι Λεοντή, Παιραιεύς.

 

* Barth, Edwin J., ''Asphalt: Science and Technology'' Gordon and Breach (1962). ISBN 0-677-00040-5.

 

{{DEFAULTSORT:Ασφαλτος}}

{{livepedia}}

 

[[an:Gudrón]]