Δημήτριος Μάξιμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.5.1) (Ρομπότ: Προσθήκη: ro:Demetrios Maximos
Nodas78 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Κατα τη δίκη των δοσιλόγων κατέθεσε για τους κατηγορούμενους...
Γραμμή 38:
 
Επέστρεψε στην Ελλάδα το [[1927]] και ανέλαβε οικονομικός σύμβουλος του [[Λαϊκό Κόμμα|Λαϊκού κόμματος]] του [[Παναγής Τσαλδάρης|Παναγή Τσαλδάρη]]. Το [[1933]] εξελέγη βουλευτής του ίδιου κόμματος και αμέσως μετά αριστίνδην [[Γερουσία (1927)|γερουσιαστής]]. Διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών την περίοδο [[1933]] - [[1935]]. Επί υπουργίας του υπεγράφη το Σύμφωνο της Διαβαλκανικής Συμφωνίας μεταξύ [[Ελλάδα]]ς, [[Τουρκία]]ς, [[Γιουγκοσλαβία]]ς και [[Ρουμανία]]ς.
 
Κατα τη δίκη των δοσιλόγων κατέθεσε για τους κατηγορούμενους "''Κατ' αρχας ενόμιζον ότι δεν έπρεπε να σχηματισθη Κυβέρνηση κατοχής, όταν όμως είδον ότι οι Γερμανοί επέπεσαν ως όρνεα εις την Ελλάδα, επείσθην ότι εαν δεν εσχηματίζετο Κυβέρνησις, θα αφιέμεθα εις ουχί ισχυράς χείρας, διότι επρόκειτο να ανατεθη η διοίκησις εις υπαλληλίσκους, καθ' όσον οι ανώτεροι υπάλληλοι δεν θα εδέχοντο να αναλάβουν την Διοίκησιν και είπα τότε εις τον κ. Ράλλην ότι καλόν θα ήτο να δεχθή τον σχηματισμόν Κυβερνήσεως. Όλοι οι αποτελούντες τας Κυβερνήσεως κατέβαλον εξαιρετικάς προσπάθειας να εξυπηρετήσουν τον Λαόν και να βοηθήσουν τους συμπολίτας των''" και περαιτέρω "''επαναλαμβάνω ότι όλοι επι κατοχής εκυβέρνησαν τον τόπο απο λόγους πατριωτικούς''" <ref>[http://www.scribd.com/doc/47374142/%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CE%9B%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CE%B8%CE%B5%CF%84%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CE%99%CE%B4%CE%BF%CF%8D-%CE%B7-%CE%B1%CE%BB%CE%AE%CE%B8%CE%B5%CE%B9%CE%B1-1948 Ιδου η αλήθεια], [[Κωνσταντίνος Λογοθετόπουλος]], σελίς 34</ref>
 
Το [[1947]] ανέλαβε ως εξωκοινοβουλευτικός πρωθυπουργός σε [[Κυβέρνηση Δημητρίου Μαξίμου 1947|κυβέρνηση συνασπισμού]] από [[24 Ιανουαρίου]] έως [[29 Αυγούστου]]. Κατόπιν αποσύρθηκε και έζησε ως απλός ιδιώτης. Το [[1952]] το Ελληνικό Δημόσιο ζήτησε να αγοράσει την κατοικία του Δημητρίου Μαξίμου, η οποία βρισκόταν επί της οδού Ηρώδου Αττικού 19. Συνεστήθη επιτροπή, η οποία εκτίμησε την αξία του [[Μέγαρο Μαξίμου|"Μεγάρου Μαξίμου"]] σε 11 δισεκατομμύρια δραχμές. Ο ίδιος δήλωσε ότι αποδέχεται να πουλήσει την οικία του στο Δημόσιο στο μισό περίπου της εκτίμησης της επιτροπής, στα 5,75 δισεκατομμύρια δραχμές. Επι­πλέον δε, προσέφερε στο Κράτος όλη την επίπλωση της κατοικίας του, καθώς και τους πίνακες που βρί­σκονταν σε αυτή, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως «Κυβερνητικόν Μέγαρον» και για τη φιλο­ξενία ξένων υψηλών προσώπων. Από το [[1982]] το «[[Μέγαρο Μαξίμου]]» χρησιμοποιείται ως επίσημη κατοικία και γραφείο του εκάστοτε πρωθυπουργού.
 
Ο Δημήτριος Μάξιμος πέθανε το [[1955]]. Ανηψιός του ήταν ο μετέπειτα υπουργός [[Γεώργιος Οικονομόπουλος]].
 
==Παραπομπές==
{{παραπομπές}}