Φερδινάνδος Β΄ των Δύο Σικελιών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.6.4) (Ρομπότ: Τροποποίηση: no:Ferdinand II av De to Sicilier
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 8:
== Αυταρχική διακυβέρνηση ==
 
Το [[1837]], αντιστράφηκαν τα πράγματα, όταν κατέπνιξε βίαια επαναστατικό κίνημα στηνστη [[Σικελία]] που ζητούσε [[Σύνταγμα]] και εκδημοκρατισμό του θεσμού της βασιλείας. Τον Σεπτέμβριο του [[1847]], επαναστάσεις στο [[Ρήγιο]] και στην [[Καλαβρία]] καταστάλθηκαν από τον στρατό του, ενώ η επανάσταση ([[1848]]) στο [[Παλέρμο]] της Σικελίας στάθηκε η αφορμή να ξεκινήσει μια σειρά επαναστατικών κινημάτων την ίδια χρονιά σε όλα τα βασίλεια της [[Ευρώπη|Ευρώπης]]. Ο Φερδινάνδος πιέστηκε να δημιουργήσει Σύνταγμα στα πρότυπα του καταστατικού που είχε υπογράψει το [[1830]].
 
Μια διαφωνία για τηντη μορφή του όρκου των μελών του Κοινοβουλίου έκανε τον βασιλιά να αρνηθεί το Σύνταγμα, οπότε διέλυσε το Κοινοβούλιο ([[1849]]) και ξέσπασαν νέες ταραχές. Η [[Σικελία]] κήρυξε την ανεξαρτησία της σανως δημοκρατία υπό τον Ρουτζέρο Σέτιμο και τον βασιλιά έκπτωτο ([[13 Απριλίου]] [[1848]]). Ο Φερδινάνδος ετοίμασε στρατό 20.000 ανδρών υπό την ηγεσία του στρατηγού Κάρλο Φιλανγκιέρι, ώστε να καταπνίξει τηντη Σικελική επανάσταση, επαναφέροντας τηντη Σικελία υπό το [[απολυταρχία|απολυταρχικό]] του
καθεστώς.
 
Παράλληλα, ένας στόλος έφτασε στην [[Μεσσήνη (Ιταλία)|Μεσσήνη]] και παρόλο που οι κάτοικοι είχαν παραδοθεί επιδόθηκε επί 8οκτώ ώρες σε σφαγές. Τον Μάιο του [[1849]], η Σικελία υποτάχθηκε οριστικά ενώ το διάστημα [[1849]]-[[1851]], η σκληρή του πολιτική ανάγκασε πολλούς κατοίκους να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους, αφού πάνω από 2.000 αντίπαλοι του φυλακίσθηκαν.
 
== Αντιδράσεις από την Αγγλία ==
 
Το [[1850]], επισκέφθηκε τηντη Σικελία ο Άγγλος πρωθυπουργός [[Γουλιέλμος Γλάδστων]], ο οποίος βλέποντας τις αθλιότατες για τους κατοίκους συνθήκες στο βασίλειο της Νάπολης άρχισε να μειώνει την υποστήριξη που είχε απέναντι στον Φερδινάνδο και να παίρνει τελικά το μέρος των επαναστατών. Με μια σειρά γραμμάτων του προς το φιλο-βουρβωνικό Αγγλικό κοινοβούλιο τονίζει ότι είναι ανάγκη να περιοριστεί η ασυδοσία του, στην ανάγκη και να ανατραπεί. Η απώλεια της στήριξης των Άγγλων θα είναι τελικά αιτία αμέσως μετά τον θάνατο του το βασίλειο του να καταληφθεί και να προσαρτηθεί στο βασίλειο του Πεδεμοντίου, με τηντη δημιουργία του σύγχρονου Ιταλικού κράτους.
 
Η αυξανόμενη αντιπάθεια της Αγγλικής κυβέρνησης απέναντι του θα είναι αιτία να αποσύρει η [[Αγγλία]] μαζί με τηντη [[Γαλλία]] τους πρεσβευτές της από αυτόν ([[1856]]), ενώ την ίδια χρονιά γίνεται εναντίον του δολοφονική απόπειρα από κάποιον στρατιώτη.
 
== Κληρονόμοι ==
 
* Με τον πρώτο του γάμο ([[1832]]) με τηντη [[Μαρία Χριστίνα της Σαβοΐας]] ([[1812]] - [[1836]]), κόρη του [[Βίκτωρ Εμμανουήλ Α']], παιδιά του ήταν :
** [[Φραγκίσκος Β' των δύο Σικελιών]]
 
Γραμμή 35:
 
== Πηγές ==
 
* Αγγλική Wikipedia
* J. Gondon, C. MacFarlane, Confutazioni alle lettere del signor Gladstone, published in Lausanne, 1851