Επιθαλάσσια αρωγή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
Προσθ. + Διευκρ. η κατανομή αμοιβής
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
+λινκ.
Γραμμή 3:
Επί του κατά δεύτερον αυτού σκοπού διάσωσης η «επιθαλάσσια αρωγή» αποτελεί αντικείμενο «σύμβασης» που συνάπτεται μεταξύ του πλοίου (Πλοιάρχου) που κινδυνεύει και του πλοίου (Πλοιάρχου) εκείνου που προστρέχει σε βοήθεια, στην οποία συμφωνείται αμοιβή καλούμενη «σώστρα» που είναι ακριβώς εκείνη που θα λάβει το δεύτερο πλοίο από το πρώτο όταν και εφόσον φέρει ωφέλιμο αποτέλεσμα.
 
Η σύμβαση αυτή καταρτίζεται με συμφωνητικό που είναι τυποποιημένο από τους [[Νηογνώμονες]], κυρίως τον αγγλικό Lloyd, που περιλαμβάνει τη γνωστή, βασική «ρήτρα»: '''[[no cure - no pay]]''' - (νο κιούρ νο πέϊ) - ( = καμία αμοιβή χωρίς διάσωση). Αν τελικά λόγω των συνθηκών δεν συμφωνηθεί η αμοιβή, το πλοίο που παρείχε την αποτελεσματική βοήθεια δικαιούται να λάβει εύλογη «αποζημίωση» που θα την καθορίσει Δικαστήριο. Η αμοιβή (καταβληθέντα σώστρα) σε επιθαλάσσια αρωγή (είθισται, - διεθνές [[ναυτικό έθιμο]]) να εισπράττεται κατά τα ακόλουθα μερίδια: Το 1/2 εισπράττει ο Πλοιοκτήτης του πλοίου που παρείχε τη βοήθεια, το 1/4 ο Πλοίαρχος και το υπόλοιπο 1/4 το πλήρωμα του ίδιου πλοίου. Αυτό βέβαια δεν αφορά για εξειδικευμένα πλοία διάσωσης όπως [[ναυαγοσωστικό|ναυαγοσωστικά]] ή [[ρυμουλκό|ρυμουλκά]] των οποίων Πλοίαρχοι και πληρώματά των μισθοδοτούνται ανάλογα με τις ειδικές υπηρεσίες αρωγής ή διάσωσης που πρόκειται να παράσχουν.
===Σημειώσεις===
* Τα σχετικά με την επιθαλάσσια αρωγή ζητήματα εντός των Ελληνικών χωρικών υδάτων ρυθμίζουν τα άρθρα 246-256 του [[Κ.Ι.Ν.Δ.]] και το άρθρο 189 του [[Κ.Δ.Ν.Δ.]] στο οποίο ορίζεται ότι επιθαλάσσια αρωγή παρέχουν μόνο πλοία ειδικά [[Ναυαγοσωστικό|Ναυαγοσωστικά]] εφοδιασμένα με σχετική άδεια Λιμενικής αρχής.