Νάρβα (πόλη): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το κάστρο της Νάρβα ιδρύθηκε κατά τηντη διάρκεια της [[Δανία|Δανέζικης]] κατοχής της βόρειας Εσθονίας στις [[30 Νοεμβρίου]], [[1223]]. Το κάστρο και η περιβάλλουσα πόλη της Νάρβα αγοράστηκε από τους ιππότες του ''Λιβονικού Τάγματος'' (αγγλικά:Livonian Order) μετά το 1346. Στον πόλεμο της Λιβονίας καταλήφθηκε για ένα σύντομο διάστημα από τους Ρώσους το 1558, ενώ άλλαξε χέρια μερικές φορές ακόμα, και μετά το 1581 περιήλθε υπό τον έλεγχο της [[Σουηδία|Σουηδικής Αυτοκρατορίας]].

ΣτηνΣτη διάρκεια του [[Μεγάλος Βόρειος Πόλεμος|Μεγάλου Βορείου Πολέμου]], η Νάρβα ήταν το πεδίο της πρώτης μεγάλης [[Μάχη της Νάρβα|ομώνυμης μάχης]] μεταξύ των δυνάμεων του βασιλιά [[Κάρολος ΙΒ΄ της Σουηδίας|Καρόλου ΙΒ΄της Σουηδίας]] και του τσάρου [[Μέγας Πέτρος|Πέτρου Α΄της Ρωσίας]]. Παρόλο που μειονεκτούσαν αριθμιτικά σε αναλογία 1 προς 4, οι Σουηδικές δυνάμεις κατατρόπωσαν τον ισχυρό τους αντίπαλο των 40.000 αντρών. Στην συνέχεια η πόλη κατακτήθηκε από την [[Ρωσική Αυτοκρατορία|Ρωσία]] το 1704.

Η Νάρβα έγινε τμήμα της ανεξάρτητης Εσθονίας το 1918 μετά το τέλος του [[Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄Παγκόσμιου Πόλεμου]]. Η Νάρβα είχε μια παλαιά πόλη σε στυλ μπαρόκ και το κέντρο της ήταν αρκετά φημισμένο σε όλη την [[Ευρώπη]]. Αυτή η παλιά πόλη καταστράφηκε εντελώς από σοβιετικούς βομβαρδισμούς στις [[6 Μαρτίου]] 1944. Τον ίδιο χρόνο, καθώς υποχωρούσαν οι Γερμανοί ανατίναξαν επίσης κάποια σπίτια. Μετά τηντη μάχη, τα περισσότερα από τα κτίρια θα μπορούσαν να είχαν αποκατασταθεί καθώς οι τοίχοι από τα σπίτια υπήρχαν ακόμα, αλλά οι Σοβιετικοί τα κατεδάφισαν για να δημιουργήσουν χώρο για την κατασκευή μεγάλων πολυκατοικιών. Πολλοί Εσθονοί που είχαν φύγει από τηντη Νάρβα κατά τηντη διάρκεια του πολέμου, ήθελαν να ξαναγυρίσουν, αλλά δεν τους επετράπη. Αντίθετα μεταφέρθηκαν Ρώσοι έποικοι στην περιοχή. Το μόνο διατηρητέο κτίριο σήμερα της παλιάς πόλης είναι το κτίριο του παλαιού δημαρχείου.

Το 93.85% του σημερινού πληθυσμού της Νάρβα είναι [[ρωσική γλώσσα|Ρωσόφωνοι]] (το 86.41% είναι ρωσικής εθνικότητας), οι περισσότεροι είτε μετανάστες από την Σοβιετική εποχή από διάφορες περιοχές της πρώην Σοβιετικής Ένωσης (κυρίως από την [[Ρωσία]]) ή απόγονοι αυτών. Το μεγαλύτερο μέρος της πόλης καταστράφηκε στηνστη διάρκεια του [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκοσμίου Πολέμου]] και για αρκετά χρόνια μετά, κατά τη διάρκεια της ανοικοδόμησης της πόλης, οι [[σοβιετική Ένωση|σοβιετικές]] Αρχές απαγόρευαν την επιστροφή των κατοίκων που έμεναν εκεί πριν τον Πόλεμο, κυρίως [[Εσθονία|Εσθονών]] (64.8% σύμφωνα με την απογραφή του '34), με αποτέλεσμα να μεταβληθεί ριζικά η εθνική σύνθεση του πληθυσμού<ref>Toivo U. Raun, ''Estonia and the Estonians'', Hoover Institution Press, Stanford University, 2001, ISBN 0-8179-2852-9, p131</ref>.

Απέναντι από τον ποταμό Νάρβα είναι το ρωσικό φρούριο του Ιβάνγκοροντ, που ιδρύθηκε από τον Μέγα Πρίγκηπα [[Ιβάν Γ' της Ρωσίας]] το 1492 και είναι γνωστό στις δυτικές πηγές ως ''Αντί-Νάρβα''. Στην περίοδο της Σοβιετικής Ένωσης η Νάρβα και το Ιβάνγκοροντ ήταν ''αδελφοποιημένες πόλεις'', παρόλο που ανήκαν σε διαφορετικές ομόσπονδες δημοκρατίες. ΠρίνΠριν από τον [[Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο]], το Ιβάνγκοροντ διοικούνταν ως τμήμα της Νάρβα.