Οψιανός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ορολογία σύμφωνα με γεωλόγους
Γραμμή 7:
Ο οψιδιανός ανήκει στους ''Ηφαιστίτες'', δηλαδή στα [[ηφαιστειακά πετρώματα]]. Τα όξινα ηφαιστειακά πετρώµατα συχνά παρουσιάζουν πορφυριτικό ιστό, ενώ δε λείπουν και οι ποικιλίες µε αφυρικό (µη πορφυριτικό) ή υαλώδη ιστό. Ο υαλώδης ιστός οφείλεται στη µεγάλη περιεκτικότητα του µάγµατος σε [[διοξείδιο του πυριτίου]] SiO<sub>2</sub>, µε αποτέλεσµα το ιξώδες να είναι τόσο µεγάλο, ώστε να εµποδίζεται η ιοντική διάχυση και η ανάπτυξη των κρυστάλλων. Αυτό το φυσικό γυαλί, ωστόσο, είναι ασταθές και µε την πάροδο του [[γεωλογική χρονολογική κλίμακα|γεωλογικού χρόνου]] µεταπίπτει σε κρυσταλλική κατάσταση. Η τυπική του σκληρότητα είναι 5 έως 5,5. και το [[ειδικό βάρος]] του περίπου 2,6.
 
Στις περιπτώσεις όπου το όξινο µάγµα ψύχεται πάρα πολύ γρήγορα (υπέρψυξη), προκύπτουν πετρώµατα τα οποία αποτελούνται σχεδόν εξ ολοκλήρου από ύαλο, όπως είναι ο οψιδιανός και η [[κίσσηρις]]. Ο οψιδιανός εµφανίζει στιλπνό [[µαύρο]] χρώµα και συνήθως κογχώδη θραυσµόθραύση. Λόγω της σχετικά µεγάλης σκληρότητάς του και της εύκολης επεξεργασίας του, χρησιµοποιήθηκε κατά την προϊστορική εποχή ως εργαλείο. Ο οψιδιανός περιέχει λιγότερο από 1% κατά βάρος [[νερό]], διότι το µάγµα, από το οποίο προέρχεται, κατά την έκχυσή του στην επιφάνεια της [[Γη]]ς ή σε µικρό βάθος από αυτήν έχει αρκετά υψηλές θερµοκρασίες (750-950°) και δεν µπορεί να συγκρατήσει πολύ νερό. Υαλώδη πετρώµατα, τα οποία έχουν προσροφήσει νερό µέχρι 5% oνοµάζονται [[περλίτης|περλίτες]] και παρουσιάζουν τη χαρακτηριστική περλιτική υφή. Τόσο ο οψιδιανός όσο και οι περλίτες είναι δυνατόν να περιέχουν φαινοκρυστάλλους [[Χαλαζίας|χαλαζία]], [[Σανίδινο|σανιδίνου]], [[Ολιγόκλαστο|ολιγοκλάστου]] και άλλων [[ορυκτά|ορυκτών]]. Σε υαλώδεις παραλλαγές εµφανίζεται και η σφαιρολιθική υφή. Σε ορισµένους ρυολίθους η υαλώδης θεµελιώδης µάζα αποτελείται σχεδόν ολοκληρωτικά από σφαιρολίθους.
 
== Αρχαιολογία ==
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Οψιανός"