Βικιπαίδεια

Χάγκεν Φλάισερ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μ προστέθηκε η Κατηγορία:Γεννήσεις το 1944 (με το HotCat)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{επιμέλεια}}
Ο '''Χάγκεν Φλάισερ''' είναι ιστορικός και καθηγητής πανεπιστημίου.
 
== Βιογραφία ==
Γεννήθηκε το 1944 στη [[Βιέννη]] και σπούδασε Ιστορία και Επικοινωνία/ΜΜΕ στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Από το 1977 ζει μόνιμα στην [[Ελλάδα]], ενώ από το 1985 είναι και Έλληνας πολίτης.
 
Γεννήθηκε το 1944 στη [[Βιέννη]], σπούδασε Ιστορία (και Επικοινωνία / ΜΜΕ) στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Από το 1977 ζει μόνιμα στην [[Ελλάδα]]. Από το 1985 είναι (και) Έλληνας πολίτης. Το 1979-1981 διδάσκει (ως επισκέπτης) νεότερη ιστορία στο [[ΕΚΠΑ|Πανεπιστήμιο Αθηνών]]. Μετά από ένδεκα χρόνια διδασκαλίας στο [[Πανεπιστήμιο_Κρήτης|Πανεπιστήμιο Κρήτης]] (1981-1992) επιστρέφει ως καθηγητής (πρωτοβάθμιος από το 1996) στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου διδάσκει έως σήμερα νεότερη και σύγχρονη ελληνική και ευρωπαϊκή ιστορία. Ερευνητικά έχει ειδικευτεί σε θέματα ελληνικής ιστορίας του 20ου20ού αιώνα, ενώ έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα σε διεθνή προγράμματα, καθώς και σε διεθνείς εξεταστικές και γνωμοδοτικές επιτροπές. (Ππ.χ. "Διεθνής Επιτροπή Ιστορικών" για το παρελθόν του τότε Αυστριακού προέδρου [[Κουρτ Βαλντχάιμ]], 1987-1988 / European Scientific Foundation για τη συγκριτική ιστορία του [[ΒΠΠ|Β' Παγκοσμίου Πολέμου]] και των συνεπειών του, 1994-2005 / Διεθνής Συνδιάσκεψη για τα γερμανικά (πολεμικά) χρέη, [[Ουάσιγκτον]], Στέιτ Ντιπάρτμεντ 1998 / Έκθεση για τα Εγκλήματα της Βέρμαχτ, 2001-2004.) Έχει ενεργή συμμετοχή σε περίπου 60 διεθνή συνέδρια, μεταξύ άλλων ήταν ο κύριος οργανωτής του πρώτου εντός Ελλάδας επιστημονικού συνεδρίου για την περίοδο 1936-1944 (Αθήνα 1984). ▼
 
▲Γεννήθηκε το 1944 στη [[Βιέννη]], σπούδασε Ιστορία (και Επικοινωνία / ΜΜΕ) στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Από το 1977 ζει μόνιμα στην [[Ελλάδα]]. Από το 1985 είναι (και) Έλληνας πολίτης. Το 1979-1981 διδάσκει (ως επισκέπτης) νεότερη ιστορία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μετά από ένδεκα χρόνια διδασκαλίας στο [[Πανεπιστήμιο_Κρήτης|Πανεπιστήμιο Κρήτης]] (1981-1992) επιστρέφει ως καθηγητής (πρωτοβάθμιος από το 1996) στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου διδάσκει έως σήμερα νεότερη και σύγχρονη ελληνική και ευρωπαϊκή ιστορία. Ερευνητικά έχει ειδικευτεί σε θέματα ελληνικής ιστορίας του 20ου αιώνα, ενώ έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα σε διεθνή προγράμματα, καθώς και σε διεθνείς εξεταστικές και γνωμοδοτικές επιτροπές. (Π.χ. "Διεθνής Επιτροπή Ιστορικών" για το παρελθόν του τότε Αυστριακού προέδρου [[Κουρτ Βαλντχάιμ]], 1987-1988 / European Scientific Foundation για τη συγκριτική ιστορία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και των συνεπειών του, 1994-2005 / Διεθνής Συνδιάσκεψη για τα γερμανικά (πολεμικά) χρέη, [[Ουάσιγκτον]], Στέιτ Ντιπάρτμεντ 1998 / Έκθεση για τα Εγκλήματα της Βέρμαχτ, 2001-2004.) Έχει ενεργή συμμετοχή σε περίπου 60 διεθνή συνέδρια, μεταξύ άλλων ήταν ο κύριος οργανωτής του πρώτου εντός Ελλάδας επιστημονικού συνεδρίου για την περίοδο 1936-1944 (Αθήνα 1984).
Έχει συγγράψει περίπου 100 επιστημονικές μελέτες, ιδίως για την περίοδο (και τη μεταπολεμική "κληρονομιά") του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
 
==Εργογραφία==
===Βιβλία===
*Η Ελλάδα υπό την Κατοχή του Άξονα. Βιβλιογραφική επισκόπηση. Στο: Η Ελλάδα στη Δεκαετία 1940-1950, Αθήνα: Θεμέλιο, 1984, τομ. Β', σσ. 13-181.
*Im Kreuzschatten der Mächte. Griechenland 1941-1944. (Okkupation - Kollaboration – Resistance), Frankfurt – Bern – New York 1986. (2 τόμοι).
*Στέμμα και Σβάστικα. Η Ελλάδα της Κατοχής και της Αντίστασης, 1941-1944. Αθήνα: Παπαζήσης, 1989/1995 (προς το παρόν) 2 τόμοι.
*[επιμ. με Νίκο Σβορώνο:] Η Ελλάδα 1936-44. Δικτατορία - Κατοχή - Αντίσταση. Πρακτικά Α' Διεθνούς Συνεδρίου Σύγχρονης Ιστορίας, Αθήνα: Μορφωτικό Ινστιτούτο ΑΤΕ, 1989.
*Με Διεθνή Επιτροπή Ιστορικών: The Waldheim Report, Copenhagen 1993.
*[επιμ. με Loukia Droulia:], Von Lidice bis Kalavryta: Widerstand und Besatzungsterror. Studien zur Repressalienpraxis im Zweiten Weltkrieg, Berlin 1999.
*(επιμ.): H Ελλάδα '36 - '49: Από τη Δικτατορία στον Εμφύλιο - Tομές και συνέχειες. Αθήνα: Καστανιώτης, 2003.
*Ιάκωβος Μιχαηλίδης, Ηλίας Νικολακόπουλος, Χάγκεν Φλάισερ (επιμ.), ʽΕχθρόςʼ εντός των τειχών. Όψεις του Δωσιλογισμού στην Ελλάδα της Κατοχής, Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα, 2006.
*Οι Πόλεμοι της Μνήμης. Ο Βʼ Παγκόσμιος Πόλεμος στη σύγχρονη δημόσια ιστορία. Αθήνα: Νεφέλη, 2008.
 
===Μελέτες===
Η διατριβή του αποτέλεσε την βάση του έργου αναφοράς "[[Στέμμα και Σβάστικα]]. Η Ελλάδα της Κατοχής και της Αντίστασης 1941-44" (Παπαζήσης). Πρόκειται για την πρώτη ολοκληρωμένη μελέτη που πραγματοποιήθηκε για την [[Κατοχή]]. Το 1980, ήταν ο πρώτος ιστορικός που δίδαξε σε ελληνικό Πανεπιστήμιο (στην Αθήνα, και κυρίως στην Κρήτη 1981-1991, και πάλι στην Αθήνα), ανάμεσα σε άλλες θεματικές, και την ευαίσθητη ιστορία της αιματηρής δεκαετίας του ’40. Μετά το πρώτο συνέδριο εντός Ελλάδας για 4η Αυγούστου και Κατοχή (1984), ήταν επίσης ο κύριος οργανωτής του πρώτου συνεδρίου για τον [[ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος 1946-1949|Εμφύλιο]] (1995), που συνεξέταζε μάλιστα τις τρεις περιόδους ανωμαλίας μεταξύ 1936-1949, τις συνέχειες και τις ασυνέχειές τους.▼
Η ναζιστική εικόνα για τους (Νεο-)Έλληνες και η αντιμετώπιση του άμαχου πληθυσμού από τις γερμανικές αρχές κατοχής. Στο: Βασίλης Κρεμμυδάς, Χρύσα Μαλτέζου, Νικ. Μ. Παναγιωτάκης (επιμ.), Αφιέρωμα στον Νίκο Σβορώνο, Ρέθυμνο 1986, τ. Β', σσ. 369-394. Γεωστρατηγικά σχέδια της Ναζιστικής Γερμανίας για τη μεταπολεμική Κρήτη. Τα Ιστορικά 16 (1992), σσ. 135-158. Post Bellum. Das deutsche Venizelos-Bild nach dem Ersten Weltkrieg. Στο: Gunnar Hering (επιμ.), Dimensionen griechischer Literatur und Geschichte. Festschrift für Pavlos Tzermias zum 65. Geburtstag, Frankfurt κ.ά.1993, σσ. 209 - 249. The National Liberation Front (EAM), 1941-1947. A Reassessment. Στο: John O. Iatrides / Linda Wrigley (επιμ.), Greece at the Crossroads. The Civil War and its Legacy. University Park, Pennsylvania 1995, σσ. 48-89. Schwert und Olive. Besatzungsalltag in der "Festung Kreta" 1941-1945. Eine Dokumentation. Στο: Willi Benning (επιμ.), Festschrift für Klaus Betzen [Παρουσία, Παράρτημα 33] Αθήνα 1995, σσ. 81-178. Nationalsozialistische Besatzungsherrschaft im Vergleich. Versuch einer Synopse. Στο: Wolfgang Benz et al. (επιμ.), Anpassung – Kollaboration – Widerstand. Kollektive Reaktionen auf die Okkupation. Berlin 1996, σσ. 257 - 302. Σε αναζήτηση της "δημοκρατικής Αριστεράς" στην Ελλάδα: Δυτικοί προβληματισμοί για έναν πολυδιεκδικούμενο χώρο, 1945-1958, στο: O Γεώργιος Καρτάλης και η δύσκολη δημοκρατία, Αθήνα 1998, σσ. 143 - 177. Europas Rückkehr nach Griechenland. Kulturpolitik der Großmächte in einem Staat der Peripherie. Στο: Harald Heppner / Olga Katsiardi-Hering (επιμ.), Die Griechen und Europa, Βιέννη 1998, σσ. 125-191. Deutsche ʽOrdnungʼ in Griechenland 1941-1944. Στο: Loukia Droulia / Hagen Fleischer, Von Lidice bis Kalavryta: Widerstand und Besatzungsterror, Berlin 1999, σσ. 151 - 223. Κατοχή και Αντίσταση 1941-1944. Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τομ. ΙΣΤ, Αθήνα 2000, σσ. 8 - 57. Μακρόνησος 1950: Πρότυπο για τη Γερμανία του Ψυχρού πολέμου? Αμερικανικοί προβληματισμοί και συνταγές για τη δημοκρατική 'Αναμόρφωση'. Στο: Ιστορικό Τοπίο και Μνήμη. Το παράδειγμα της Μακρονήσου, Αθήνα 2000, σσ. 199-224. Griechenland. Das bestrittene Phänomen. Στο: Hermann Graml, Angelika Königseder και Juliane Wetzel (επιμ.), Vorurteil und Rassenhaß. Antisemitismus in den faschistischen Bewegungen Europas, Berlin 2001, σσ. 207-226. Στρατηγικές πολιτισμικής διείσδυσης των μεγάλων Δυνάμεων και ελληνικές αντιδράσεις, 1930-1960. στο: Χ. Φλάισερ (επιμ.), 2003, σ. 87-120. The Past Beneath the Present. The Resurgence of World War II Public History After the Collapse of Communism: A Stroll Through the International Press", Historein, 4 (2004), σ. 45-130. Deutsche ʽWiedergutmachungʼ in Griechenland, περ. Geschichte in Wissenschaft und Unterricht, 56: 5/6 (2005), σ. 308-315. Authoritarian Rule in Greece (1936 – 1974) and its Heritage, στο: Jerzy W. Borejsza / Klaus Ziemer (επιμ.), Totalitarian and Authoritarian Regimes in Europe. Legacies and Lessons from the Twentieth Century. New York/Oxford 2006, σ. 237 – 275. [με Despina Konstantinakou:] Ad calendas graecas? Griechenland und die deutsche Wiedergutmachung, στο: H.-G. Hockerts et al. (επιμ.), Grenzen der Wiedergutmachung. Die Entschädigung für NS-Verfolgte in West- und Osteuropa 1945-2000, Göttingen 2006, σ. 375 – 457. ʽEndlösungʼ der Kriegsverbrecherfrage. Die verhinderte Ahndung deutscher Kriegsverbrechen in Griechenland, στο: Norbert Frei (επιμ.), Transnationale Vergangenheitspolitik. Der Umgang mit deutschen Kriegsverbrechern nach dem Zweiten Weltkrieg, Göttingen 2006, σ. 474-534. [με Νίκο Παπαναστασίου:] Το «οργανωμένο χάος». Η γερμανική κατοχική διοίκηση στην Ελλάδα. Στην: Ιστορία της Ελλάδας του 20ου αιώνα, τομ. Γ1, Αθήνα: Βιβλιόραμα 2007, σ. 100-149. Was wäre wenn ... Die ʽBewältigungʼ der kommunistischen Niederlage im griechischen Bürgerkrieg nach Wiederherstellung der Demokratie (1974-2006) στο: Ulf Brunnbauer / Stefan Troebst (επιμ.): Zwischen Amnesie und Nostalgie. Die Erinnerung an den Kommunismus in Südosteuropa. Köln/Weimar/Wien: Böhlau, 2007, σ. 27-45. Τρέχοντα ενδιαφέροντα: «Κληρονομιά» του Βʼ Παγκοσμίου Πολέμου / μνήμες και πολιτική «επικαιρότητα» της ιστορίας, / πολιτιστικές σχέσεις των μεγάλων Δυνάμεων και της Ελλάδας
επιμ.: Η Ελλάδα 1941-1944, Αθήνα 2010 (συλλογικός τόμος από Τα Νέα)
"... noch nicht ganz vergessen": Die Okkupation Griechenlands und ihre diplomatische Bewältigung durch die Nachfolgestaaten des (Groß-) Deutschen Reichs, στο: Maria M. Stassinopoulou / Ioannis Zelepos (επιμ.), Griechische Kultur in Südosteuropa in der Neuzeit, Βιεννή 2008, σ. 305-318.
Νίκος Παπαναστασίου και Χ.Φ., Δομή και στρατηγικές της γερμανικής διοίκησης στην κατεχόμενη Ελλάδα, ΑρχειοΤάξιο, 10 (Ιούνιος 2008), σ. 168-176.
Griechenland, in: Wolfgang Benz (ed.), Handbuch des Antisemitismus. Judenfeindschaft in Geschichte und Gegenwart, vol. 1, München 2008, 122-127.
Der lange Schatten des Krieges und die griechischen Kalenden der deutschen Diplomatie, στο: Chryssoula Kambas & Marilisa Mitsou (επιμ.), Hellas verstehen. Deutsch-griechischer Kulturtransfer im 20. Jahrhundert. Köln: Böhlau, 2010, σσ. 205 – 240.
Erinnerungen an die “Causa W.” [Waldheim], στο: Brigitte Lehmann, Doron Rabinovici, Sibylle Summer (επιμ..), Von der Kunst der Nestbeschmutzung. Dokumente gegen Ressentiment und Rassismus seit 1986. Βιέννη: Locker Verlag, 2009.
Hitler’s Europe: Aspects of national Socialist Occupation Policy, 1930-1945, στο Hu Dekun (επιμ.), The Experience of Occupation, 1931-1949, Wuhan: Wuhan University Press 2010, σ. 216-223. (Στον ίδιο τόμο, το άρθρο και στα κινέζικα.
Γερμανο-ελληνικές σχέσεις στη σκιά του Πολέμου, στο: Ευάγγελος Χρυσός & Wolfgang Schultheiss (επιμ.), Ορόσημα ελληνο-γερμανικών σχέσεων. Αθήνα, Ίδρυμα Βουλής των Ελλήνων, σσ. 213-222. – Επίσης στον παράλληλο τόμο στα γερμανικά: Meilensteine deutsch-griechischer Beziehungen: Der Zweite Weltkrieg und seine Folgen für Griechenland, S. 217-224.
Griechenland: Das Land der „Versklavten Sieger“. In: Gerd R. Ueberschaer, unter Mitarbeit von Peter Steinkamp, (επιμ.): Handbuch zum Widerstand gegen Nationalsozialismus und Faschismus in Europa 1933/39 bis 1945. Berlin / New York: Gruyter, 2011, 299-308.
 
 
"Οι πόλεμοι της μνήμης. Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος και η δημόσια ιστορία" (Νεφέλη) είναι ένα από τα βιβλία του στα οποία ανατέμνει τις αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο καθεμιά από τις εμπλεκόμενες (ακόμη και τις ουδέτερες) χώρες θυμάται, εξιστορεί και ερμηνεύει τις πτυχές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Το 2010, στο ταξίδι μνήμης στους μνημονικούς τόπους που πραγματοποίησε με ομάδα φοιτητών του στη Γερμανία γυρίστηκε μια ταινία με θέμα την προσφορά του στην ιστορική επιστήμη ("Ο Χάγκεν Φλάισερ και οι πόλεμοι της μνήμης").▼
▲Η διατριβή του αποτέλεσε την βάση του έργου αναφοράς [[Στέμμα και Σβάστικα]]. Η Ελλάδα της Κατοχής και της Αντίστασης 1941-44 (Παπαζήσης). Πρόκειται για την πρώτη ολοκληρωμένη μελέτη που πραγματοποιήθηκε για την Κατοχή. Το 1980 ήταν ο πρώτος ιστορικός που δίδαξε σε ελληνικό Πανεπιστήμιο (στην Αθήνα, και κυρίως στην Κρήτη 1981-1991, και πάλι στην Αθήνα), ανάμεσα σε άλλες θεματικές, και την ευαίσθητη ιστορία της αιματηρής δεκαετίας του ’40. Μετά το πρώτο συνέδριο εντός Ελλάδας για 4η Αυγούστου και Κατοχή (1984), ήταν επίσης ο κύριος οργανωτής του πρώτου συνεδρίου για τον Εμφύλιο (1995), που συνεξέταζε μάλιστα τις τρεις περιόδους ανωμαλίας μεταξύ 1936-1949, τις συνέχειες και τις ασυνέχειές τους.
▲"Οι πόλεμοι της μνήμης. Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος και η δημόσια ιστορία" (Νεφέλη)είναι ένα από τα βιβλία του στα οποία ανατέμνει τις αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο καθεμιά από τις εμπλεκόμενες (ακόμη και τις ουδέτερες) χώρες θυμάται, εξιστορεί και ερμηνεύει τις πτυχές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Το 2010, στο ταξίδι μνήμης στους μνημονικούς τόπους που πραγματοποίησε με ομάδα φοιτητών του στη Γερμανία γυρίστηκε μια ταινία με θέμα την προσφορά του στην ιστορική επιστήμη (Ο Χάγκεν Φλάισερ και οι πόλεμοι της μνήμης).
 
== Πηγές ==
*Βιογραφική Εγκυκλοπαίδεια του Νεωτέρου Ελληνισμού 1830-2010 - Αρχεία Ελληνικής Βιογραφίας, Εκδόσεις Μέτρον, τ. 3, σελ. 559
[[Κατηγορία:Ιστορικοί]]
[[Κατηγορία:Αυστριακοί]]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Χάγκεν_Φλάισερ"