Καστορέλαιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ωριγένης (συζήτηση | συνεισφορές)
Ωριγένης (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 46:
Στη [[φασισμός|φασιστική]] [[Ιταλία]] το καθεστώς του [[Μπενίτο Μουσσολίνι]] χρησιμοποίησε την υποχρεωτική κατάποση ρετσινόλαδου ως μέσο πολιτικής τρομοκρατίας.
 
Οι αντιφρονούντες υποχρεώνονταν να καταναλώσουν μεγάλες ποσότητες ρετσινόλαδου από τους παρακρατικούς [[μελανοχιτώνες]], πρακτική, που φέρεται να εμπνεύστηκε ο ποιητής [[Γκαμπριέλε Ντ’Ανούντσιο]]<ref>Cecil Adams, [http://www.straightdope.com/classics/a4_028.html Did Mussolini use castor oil as an instrument of torture?], ''The Straight Dope'', [[22 April]] [[1994]]. Accessed [[6 November]] [[2006]].</ref><ref>Richard Doody, [http://worldatwar.net/nations/other/fiume/ Stati Libero di Fiume - Free State of Fiume], The World At War. Accessed [[6 November]] [[2006]].</ref><ref>Cali Ruchala, [http://www.diacritica.com/degenerate/6/dannunzio7.html «Superman, Supermidget»: the Life of Gabriele D'Annunzio, Chapter Seven: The Opera], ''Degenerate'' magazine, Diacritica (2002). Accessed [[6 November]] [[2006]].</ref>. Τα θύματα αυτού του βασανιστηρίου παρουσίαζαν έντονη διάρροια και αφυδάτωση, που συχνά οδηγούσαν στο θάνατο.
 
Ορισμένες φορές, όταν οι μελανοχιτώνες επιθυμούσαν να βεβαιωθούν ότι το θύμα τους θα πέθαινε, ανεμίγνυαν το ρετσινόλαδο με [[βενζίνη]]. Χαρακτηριστικά λεγόταν ότι η ισχύς του Μουσσολίνι στηριζόταν ''"στο ρόπαλο και το ρετσινόλαδο"''.