Ποτίδαια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 14:
===Ελληνιστική ιστορία===
Σε αντίθεση με τις άλλες πόλεις του Κασσάνδρου, η Κασσάνδρεια αναφέρεται πολύ νωρίς στο αρχαίο ελληνικό προσκήνιο. Ήδη από το 304/3 π.Χ. αναφέρεται Κασσανδρεύς νικητής σε αγώνες ιπποδρόμου στα [[Λύκαια]]. Επίσης κατά τα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ. αναφέρεται στην λίστα των θεαροδόκων του Ασκληπείου της [[Επίδαυρος|Επιδαύρου]] ένας Κασσανδρεύς, ενώ Κασσανδρινοί μισθοφόροι εμφανίζονται σε αθηναϊκές επιγραφές του 300 π.Χ. Την ίδια περίοδο αναφέρεται και ο κωμικός ποιητής '''[[Ποσείδιππος (κωμικός ποιητής)|Ποσείδιππος]]''', γέννημα και θρέμμα της πόλεως (αρχές του 3ου αιώνα π.Χ.).
Το 288 π.Χ. βρήκε εκεί καταφύγιο ο ηττημένος από τον [[Πύρρος της Ηπείρου|Πύρρο]], [[Δημήτριος ο Πολιορκητής|Δημήτριος Πολιορκητής]], όπου αφού μεταμφιέστηκε, αγκυροβόλησε από το λιμάνι της για την νότια Ελλάδα. Έτσι προσωρινά η Κασσάνδρεια έπεσε στα χέρια του νικητή. Αργότερα φαίνεται πως την χάρισε ο [[Λυσίμαχος]] στην σύζυγό του [[Αρσινόη Β' της Αιγύπτου|Αρσινόη]]. Πολύ πιθανόν κατά την χρονική εκείνη περίοδο, η κόρη του Ευρυδίκη, χάρισε την ελευθερία στην πόλη που προσωρινά μετωνομάστηκε σε '''Ευρυδίκεια'''. Κατά την διάρκεια της Λυσιμάχειας κατοχής, αναφέρεται στην Κασσάνδρεια- Ευρυδίκεια ένα επώνυμο ιερατείο. Το 281 π.Χ. μετά τον θάνατο του συζύγου της και του [[Σέλευκος Α' Νικάτωρ|Σελεύκου]], η Αρσινόη αφού μεταμφιέστηκε ρακένδυτη, έφυγε λαθραία από την [[Έφεσος|Έφεσο]] και βρήκε καταφύγιο στην μακεδονική πόλη μαζί με τους υιούς της, ελπίζοντας πως οι [[Μακεδόνες]] θα όριζαν βασιλέα τον μεγαλύτερο υιό της που ήταν 18. Σε διάστημα λίγου καιρού (280/79 π.Χ.) η αδύναμη πλέον Αρσινόη -πιεζόμενη εδώ και καιρό από τον ετεροθαλή της αδελφό [[Πτολεμαίος Κεραυνός|Πτολεμαίο Κεραυνό]] να την νυμφευθεί- τον υποδέχθηκε στην Κασσάνδρεια. Ο ραδιούργος Πτολεμαίος, αφού την νυμφέυθηκε και την έστεψε βασίλισσα της Μακεδονίας, δολοφόνησε εν ψυχρώ τα παιδιά της Φίλιππο και Λυσίμαχο, αθετώντας τους όρκους που είχε πάρει. Έκτοτε ήταν στην κυριαρχία του Πτολεμαίου (280-279 π.Χ.).
| |||