Ποτίδαια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 20:
Μετά την εισβολή των [[Γαλάτες|Γαλατών]] στην Μακεδονία (279 π.Χ.) τύραννος στην Κασσάνδρεια κατέστη ο σκληρός '''Απολλόδωρος''' (279-277 π.Χ.). Στην αρχή εξήγειρε τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα της πόλεως εναντίον των πλουσίων –με την βοήθεια μισθοφόρων της Αρσινόης- σκότωσε μερικούς από αυτούς και στην συνέχεια μοίρασε την περιουσία στους οπαδούς του. Αν και ο ηρωικός Μακεδών στρατηγός [[Σωσθένης της Μακεδονίας|Σωσθένης]] πολιόρκησε ανεπιτυχώς την Κασσάνδρεια, ο Απολλόδωρος την έκανε ανεξάρτητη από το υπόλοιπο Μακεδονικό βασίλειο και συνήψε συμμαχία με τον [[Αντίοχος Α' Σωτήρ|Αντίοχο]] των [[Σελευκίδες|Σελευκιδών]] και την [[Σπάρτη]]. Κατά την διάρκεια όμως της εξουσίας του συνέρρευσε πλήθος Κελτών μισθοφόρων, οι οποίοι επεδόθησαν σε βαρβαρισμούς επί των Κασσανδρέων. Στην συνέχεια όταν ο '''[[Αντίγονος Β' Γονατάς|Αντίγονος]]''' έγινε βασιλεύς της Μακεδονίας, ξεκίνησε την πολιορκία της Κασσάνδρειας που κράτησε περίπου 10 μήνες (277 π.Χ.). Πολιόρκησε την πόλη ανεπιτυχώς, διότι η Σπάρτη συνέδραμε τον Απολλόδωρο. Τελικά ο Αντιγονίδης βασιλεύς άφησε δύναμη υπό τον Φωκέα πειρατή Αμεινία, μαζί με [[Αιτωλοί|Αιτωλούς]] πειρατές και 2.000 πεζούς. Ταυτόχρονα παραπλάνησε τον Απολλοδωρο με συνθήκη ειρήνης, γιατί από την δεκάμηνη πολιορκία οι Κασσανδρείς υπέφεραν από έλλειψη τροφίμων. Με αυτό το τέχνασμα ο τύραννος εφυσήχασε και με αιφνιδιαστική επίθεση του Αμεινίου, τα ελλιπώς φρουρούμενα τείχη της πόλεως έπεσαν, όπως έπεσε και χωρίς αντίσταση η πόλη. Ο ίδιος ο Απολλόδωρος βρήκε μαρτυρικό θάνατο.
 
Στην δεκαετία του 270/60 π.Χ. Κασσανδρινοί δικαστές διευθετούσαν συνοριακές διαφορές μεταξύ άλλων ελληνικών πόλεων. Από ένα διάταγμα της Κασσάνδρειας του 242/1 π.Χ. που αναφέρεται στην αποδοχή μιας πρόσκλησης από την Κω για συμμετοχή στην εορτή του Ακληπιείου και την χορήγηση ασυλίας στο ιερό, διαβάζουμε για το ''Αρχηγέτειον'' που μάλλον θα ήταν το κέντρο λατρείας του θεοποιημένου Κασσάνδρου.

Το 199 π.Χ. -στα πλαίσια του [[Μακεδονικοί Πόλεμοι|Β΄ Μακεδονικού πολέμου]] (200-196 π.Χ.), ο ρωμαϊκός στόλος του Λευκίου Απουστίου που συνέπραξε με τον περγαμηνό του [[Άτταλος Α' της Περγάμου|Αττάλου]], πολιόρκησαν ανεπιτυχώς την Κασσάνδρεια, χάρη στην πείσμονα αντίσταση της μακεδονικής φρουράς της. Αξίζει να σημειωθεί ότι η πόλη ως ίδρυμα του Κασσάνδρου, ήταν παραδοσιακή εχθρός των [[Δυναστεία των Αντιγονιδών|Αντιγονιδών]], επειδή ο Κάσσανδρος ήταν αντίπαλος του Αντιγόνου Μονοφθάλμου. Αυτό φάνηκε περισσότερο κατά το φθινόπωρο του 183 π.Χ.: όταν αποκαλύφθηκε συνομωσία εις βάρος του [[Φίλιππος Ε' της Μακεδονίας|Φιλίππου]] από τον φιλορρωμαίο υιό του Δημήτριο για να τον ανατρέψει, ο πρώτος -για να σβήσει τις φιλορρωμαϊκές εστίες των παραλίων της Μακεδονίας- διέταξε να προσέλθουν άποικοι από το εσωτερικό της χώρας στα παράλια και αντίστροφα. Αν και το μέτρο αυτό οφέλησε την οικονομία, την βιοτεχνία και την στρατιωτική φύλαξη της Κασσάνδρειας, ωστόσο οι κάτοικοί της απεχθάνθηκαν περισσότερο τον Αντιγονίδη βασιλιά για το μέτρο του αυτό.

Κατά την διάρκεια του τρίτου Μακεδονικού πολέμου (172-168 π.Χ.), τον Ιούνιο του 169 π.Χ., η πόλη μαζί με την Αίνεια, την Θεσσαλονίκη και την [[Αντιγόνεια Κρουσίδος|Αντιγόνη]], απέκρουσαν ηρωϊκά τις επιθέσεις του ρωμαϊκού στόλου του Γάιου Μάρκιου Φίγλου, στον οποίο συνέδραμαν ο [[Ευμένης Β' της Περγάμου|Ευμένης]] και ο [[Προυσίας Β' της Βιθυνίας|Προυσίας]]. Όταν ο μάλιστα ο Γάιος επιτέθηκε στην Κασσάνδρεια για να την καταλάβει, η τελευταία έλαβε ενίσχυση 500 Γαλατών από την Θεσσαλονίκη και απέκρουσε για δεύτερη φορά τους εκ θαλάσσης εισβολείς.
 
===Από την ρωμαϊκή κατάκτηση στο Βυζάντιο και στην Τουρκοκρατία===