Αλέξανδρος Ουλιάνοφ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 11:
 
Στο πανεπιστήμιο συμμετείχε σε παράνομες συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις, εκφωνώντας λόγους σε μαθητές, φοιτητές και εργάτες. Ως αγκιτάτορας (ο προπαγανδιστής και κινητοποιών τις μάζες για πολιτικούς λόγους) των μαρξιστικών ιδεών έχαιρε της εκτίμησης των μυημένων συναγωνιστών του, για το πνεύμα, τις γνώσεις και τον ακέραιο χαρακτήρα του.
Το 1886, μέσω της γνωριμίας του με τον [[Πιοτρ Σεβυριόφ|Πιοτρ Γιάκοβλεβιτς Σεβυριόφ]] ([[ρωσική γλώσσα|ρωσικά]]: Пётр Я́ковлевич Шевырёв), νεαρό ευγενή και ιδρυτή μιας τρομοκρατικής φράξιας της [[Άκρα Αριστερά|Άκρας Αριστεράς]], και διαδόχου οργάνωσης της φοβερής ''Ναρόντναγια Βόλια'' (Наро́дная во́ля, Λαϊκή Θέληση), η οποία είχε δολοφονήσει τον τσάρο [[Αλέξανδρος Β' της Ρωσίας|Αλέξανδρο Β']] το 1881, εντάχθηκε σε αυτή και ανέπτυξε ακαταπόνητη δράση. Η οργάνωση έδινε σημασία στη δράση της εργατικής τάξης, μέσω της χειραφέτησής της από μια επαναστατική ιντελιγκέντσια (ελίτ διανοουμένων), όπου η ένοπλη πάλη αποτελούσε μία από τις βασικές μορφές αγώνα εναντίον του αυταρχισμού. Ο ίδιος αποτελούσε έναν από τους ιδεολογικούς εγκέφαλους της οργάνωσης, γράφοντας πάρα πολλά έντυπά της και εκδίδοντας οδηγίες προς τα μέλη της.
 
==Η απόπειρα κατά του τσάρου και το τέλος==