Αφαίρεση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Liav (συζήτηση | συνεισφορές) |
Liav (συζήτηση | συνεισφορές) |
||
Γραμμή 38:
από τον μειωτέο:
:''m''<sub>''k''</sub> ''m''<sub>''k''−1</sub>...''m''<sub>1</sub>, όπου κάθε ''s''<sub>''i</sub> και ''m''<sub>''k''</sub> είναι ένα ψηφίο, προχωρά σημειώνοντας ''m''<sub>''1''</sub> -''s''<sub>''1''</sub>, ''m''<sub>''2''</sub> -''s''<sub>''2''</sub>, και τα λοιπά, υπό τον όρο ότι ''s''<sub>''i</sub> δεν υπερβαίνει το ''m''<sub>''i''</sub>. Διαφορετικά, ''m''<sub>''i''</sub> αυξάνεται κατά 10 φορές και μερικά άλλα ψηφία τροποποιούνται για να διορθώσουν αυτή την αύξηση. Η αμερικάνικη μέθοδος διορθώνει προσπαθώντας να μειώσει το ψηφίο του μειωτέου ''m''<sub>''i+1''</sub> κατά ένα (ή συνεχίζοντας τον δανεισμό προς τα αριστερά μέχρι να υπάρχει ένα μη μηδενικό ψηφίο από το οποίο να δανειστεί). Η Ευρωπαική μέθοδος διορθώνει αυξάνοντας το ψηφίο του αφαιρετέου ''s''<sub>''i+1''</sub> κατά ένα.
''
Η αυστριακή μέθοδος δεν θα μειώσει το 7 σε 6. Μάλλον θα αυξήσει το ψηφίο του αφαιρετέο στην θέση των εκατοντάδων κατά ένα. Ένα μικρό σύμβολο είναι φτιαγμένο δίπλα ή κάτω από αυτό το ψηφίο (εξαρτάται από το σχολείο). Μετά η αφαίρεση συνεχίζεται ρωτώντας ποιος αριθμός κάνει 7 όταν αυξάνεται με 1 και το 5 προστίθεται σε αυτόν. Η απάντηση είναι το 1 και γράφεται σαν αποτέλεσμα στη θέση των εκατοντάδων.
Υπάρχει μια πρόσθετη λεπτότητα στο ότι το παιδί πάντα χρησιμοποιεί μια διανοητική αφαίρεση πίνακα στην αμερικάνικη μέθοδο. Η αυστριακή μέθοδος συχνά ενθαρρύνει το παιδί να χρησιμοποιήσει νοερά τον προσθετικό πίνακα αντίστροφα. Στο παραπάνω παράδειγμα, αντί να προσθέσουμε το 1 στο 5 και να πάρουμε 6, το αφαιρούμε από το 7, το παιδί καλείται να εξετάσει ποιος αριθμός, όταν αυξηθεί με 1 και προστεθεί το 5 σε αυτό κάνει 7.
| |||