Πιοτρ Σεβυριόφ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 10:
Ο Σεβυριόφ, φυγόδικος ακόμα, είχε καταφύγει στην [[Κριμαία]], ώστε να επωφεληθεί από το πιο ζεστό κλίμα της περιοχής, καθώς παρουσίαζε έξαρση η νόσος του ([[φυματίωση]]). Συνελήφθη στη [[Γιάλτα]] στις 7 Μαρτίου και στις 19 Απριλίου καταδικάστηκε σε θάνατο δια απαγχονισμού κατά τη διάρκεια της επονομαζόμενης δίκης της "Δεύτερης 1ης Μαρτίου" (από την ημερομηνία της απόπειρας δολοφονίας του τσάρου. Ονομάστηκε δεύτερη γιατί είχε ακολουθήσει η πρώτη του 1881 μετά τη δολοφονία τού πρώην τσάρου [[Αλέξανδρος Β' της Ρωσίας|Αλέξανδρου Β']]), που έγινε στην Αγία Πετρούπολη. Αρνήθηκε να κατονομάσει συνεργούς, αναλαμβάνοντας την ευθύνη ως ιδρυτής της οργάνωσης. Εκτελέστηκε στο κάστρο Ορέσεκ της Αγίας Πετρούπολης, μαζί με τον Αλέξανδρο Ουλιάνοφ, δύο εβδομάδες αργότερα.
Οι ναρόντνικοι απέτυχαν στον πρωταρχικό άμεσο στόχο τους, την ήττα και πτώση του τσαρισμού, καθότι έκαναν ένα σημαντικό στρστηγικό λάθος. Σε αντίθεση με τους Δεκεμβριστές, που μισό αιώνα περίπου νωρίτερα είχαν θέσει θέμα αλλαγής του πολιτειακού, εμφορούμενοι από τις ιδέες και παραστάσεις που αποκόμισαν από τη συμμετοχή τους στους ναπολεόντειους πολέμους,
Θεώρησαν ότι η επανάσταση θα ερχόταν ως αποτέλεσμα της συσσωρευμένης αρνητικής εμπειρίας των μαζών και θα εκδηλωνόταν περίπου ως φυσικό φαινόμενο και επακόλουθο, δίδοντας έτσι λίγη σημασία στην οργάνωση του κινήματος σε στέρεες βάσεις και την πλατιά αμορφωσιά της τσαρικής αγροτιάς. Η αποτυχία τους αποτέλεσε όμως το έναυσμα για τις νεοπαγείς επαναστατικές οργανώσεις να μάθουν από τα λάθη τους και να ενστερνιστούν την ανάγκη μιας φωτισμένης ιντελιγκέντσιας, η οποία θα καθοδηγούσε και θα έθετε τα αυστηρά πλαίσια οργάνωσης και δράσης, οδηγώντας στο κόμμα νέου τύπου του Λένιν, το κόμμα των επαγγελματιών στελεχών. | |||