Πιοτρ Σεβυριόφ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 12:
Οι ναρόντνικοι απέτυχαν στον πρωταρχικό άμεσο στόχο τους, την ήττα και πτώση του τσαρισμού, καθότι έκαναν ένα σημαντικό στρατηγικό λάθος. Σε αντίθεση με τους Δεκεμβριστές, που μισό αιώνα περίπου νωρίτερα είχαν θέσει θέμα αλλαγής του πολιτειακού, εμφορούμενοι από τις ιδέες και παραστάσεις που αποκόμισαν από τη συμμετοχή τους στους ναπολεόντειους πολέμους, περιθωριοποιώντας όμως το λαό, καθώς πίστευαν ότι δεν ήταν χειραφετημένος, με συνέπεια να απομονωθούν από τις μάζες, οι οποίες ένιωσαν περιφρονημένες και περίμεναν προτάσεις ευρύτερης απονομής κοινωνικής δικαιοσύνης και όχι την προσπάθεια ανατροπής του τσαρισμού, οι ναρόντνικοι και ο Σεβυριόφ υπερτίμησαν τις δυνατότητες της μάζας.
 
Θεώρησαν ότι η επανάσταση θα ερχόταν ως αποτέλεσμα της συσσωρευμένης αρνητικής εμπειρίας των μαζών και θα εκδηλωνόταν περίπου ως φυσικό φαινόμενο και επακόλουθο, δίδοντας έτσι λίγη σημασία στην οργάνωση του κινήματος σε στέρεες βάσεις και το γεγονός της πλατιάς αμορφωσιάαμορφωσιάς της τσαρικής αγροτιάς. Η αποτυχία τους αποτέλεσε όμως το έναυσμα για τις νεοπαγείς επαναστατικές οργανώσεις να μάθουν από τα λάθη τους και να ενστερνιστούν την ανάγκη μιας φωτισμένης ιντελιγκέντσιας, η οποία θα καθοδηγούσε και θα έθετε τα αυστηρά πλαίσια οργάνωσης και δράσης, οδηγώντας στο κόμμα νέου τύπου του Λένιν, το κόμμα των επαγγελματιών στελεχών.