Δημόσιο χρέος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Δημόσιο χρέος και την οικονομική ανάπτυξη |
|||
Γραμμή 212:
ώστε να πάρει την ισοσκέλιση του προϋπολογισμού πρέπει να υπάρχει πρωτογενές πλεόνασμα € 118,286 δισ. € η οποία είναι ότι τα έσοδα είναι περισσότερα από τα αποτελέσματα των € 118 286 δισ. €.
=== Δημόσιο χρέος και την οικονομική ανάπτυξη ===
Σύμφωνα με οικονομολόγους [[κεϋνσιανή οικονομία | κεϋνσιανή σχολή]], κομμένα τρέχουσες δαπάνες για τη χρηματοδότηση του χρέους έχει αρνητική επίδραση στην [φόρο [| φόρο]], δεδομένου ότι οι δαπάνες της κυβέρνησης είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για να είναι σε θέση να τονώσει [[οικονομική ανάπτυξη]]. Η ανακήρυξη του σε κατάσταση αφερεγγυότητας πτώχευσης του δημόσιου χρέους της, καθώς και τη δημιουργία μιας απώλεια για τους πιστωτές, είναι επομένως πιθανό να δούμε με τη σειρά τους μειώνουν την οικονομική τους ανάπτυξη, γιατί δεν μπορεί να παρέμβει με [[Οικονομική Πολιτική | Οικονομική Πολιτική]] για την υποστήριξη της η ίδια η ανάπτυξη (για παράδειγμα, πολιτικές για τη στήριξη της [[θέμα]]) με τη χρήση των δημοσίων δαπανών. Ομοίως, αν το χρέος είναι μεγάλο μέρος των δημοσίων δαπανών θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί για την κάλυψη / χρηματοδότησης του χρέους με τις ίδιες επιπτώσεις στην οικονομική ανάπτυξη. Δημόσιο χρέος και την οικονομική ανάπτυξη, ως εκ τούτου, τείνουν να είναι μακρο-οικονομικές πτυχές της αντίθεσης του κράτους.
Η ανάλυση της λειτουργίας <math> b_ {t} </math> Σημειώνεται ότι:
:<math>\lim_{t \to \infty}b_{t}=d\left( \dfrac{1+n}{n-i}\right) \quad se \quad n>i</math>
όπως:
:<math>\lim_{t \to \infty}b_{t}=\pm\infty \quad se \quad n<i</math>
Έτσι, αν ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ είναι μεγαλύτερο από το επιτόκιο των κρατικών ομολόγων σε μακροπρόθεσμη βάση το δημόσιο χρέος θα φτάσει σε κατάσταση ισορροπίας λέγεται ότι σύμφωνα με τη θεωρία της ασυμπτωτικά σταθερά συστήματα, όπου n <i το χρέος αποκλίνει στο κοινό <math>\pm\infty</math> τότε το χρέος ονομάζεται ασταθής. Ως εκ τούτου, οι πολιτικές που στοχεύουν στην αύξηση της οικονομικής ανάπτυξης και για την προβολή αυτών <math>n>i</math> τείνει να σταθεροποιηθεί το δημόσιο χρέος.
Προφανώς, στην περίπτωση που διαπιστώνεται:
:<math>\lim_{t \to \infty}b_{t}=-\infty \quad per \quad n<i</math>
είναι ευνοϊκή, διότι το χρέος έχει την τάση να εξαφανίζονται μετά από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, αλλά αν υποτεθεί ότι αυτό που συμβαίνει:
:<math>b_{0}<d\left( \dfrac{1+n}{n-i}\right) \quad con \quad d<0</math>
Έτσι, η καλύτερη στρατηγική για να ακολουθήσει για να μειώσει το δημόσιο χρέος σε περίπτωση που ο ρυθμός ανάπτυξης του ΑΕΠ είναι μικρότερο από το επιτόκιο των κρατικών ομολόγων είναι η μείωση <math>b_ {0}</math>, μέσω της πώλησης της την περιουσία τους από το κράτος και να εξασφαλιστεί ότι τα έσοδα είναι μεγαλύτερες από τις εκροές.
== Γενική διάκριση ==
| |||