Μικροοργανισμοί ούρων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Petef (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Petef (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3:
Στις λοιμώξεις του ανώτερου ουροποιητικού περιλαμβάνονται η πυελονεφρίτιδα, η νεκρωτική θηλίτιδα και το ενδονεφρικό απόστημα. <br />
Στις λοιμώξεις του κατώτερου [[Ουροποιητικό σύστημα|ουροποιητικού]] περιλαμβάνονται η κυστίτιδα, το ουρηθρικό σύνδρομο στις γυναίκες, η ουρηθρίτιδα και η προστατίτιδα στους άνδρες.<br />
Η παρουσία των μικροοργανισμών ανιχνεύεται επιπλέον και από την θόλωση των ούρων, από την παρουσία [[πυοσφαίρια ούρων|πυοσφαιρίων]] στο [[ίζημα|ίζημα ούρων]] και από τα θετικά αποτελέσματα της [[λευκοκυτταρική εστεράση|λευκοκυτταρικής εστεράσης]] και των [[Νιτρώδη ούρων|νιτρικών]] στη [[Ταινία εξέτασης ούρων|ταινία των ούρων]].
== Φυσιολογική χλωρίδα του ουροποιητικού συστήματος ==
Τα ούρα μέσα στην ουροδόχο κύστη είναι φυσιολογικά στείρα, δηλαδή δεν έχουν μικρόβια, αφού η παραγωγή και η συλλογή τους γίνεται μέσα σε ένα κλειστό σύστημα οργάνων. Μικρόβια υπάρχουν μόνο στο στόμιο της ουρήθρας (μικρόκοκκοι, γαλακτοβάκιλλοι και άλλα σαπροφυτικά), από όπου κατά την ούρηση παρασύρονται και μολύνουν τα ούρα. Στον κόλπο της γυναίκας από την αρχή της εμμήνου ρήσεως έως την εμμηνόπαυση φυσιολογικά επικρατούν οι γαλακτοβάκιλλοι, οι οποίοι διατηρούν όξινο το pH του κόλπου. Η πλειονότητα των ουροπαθογόνων μικροβίων είναι Gram αρνητικά τα οποία γενικά υπάρχουν στη χλωρίδα του εντέρου καθώς και Gram θετικά μικρόβια, όπως ο Staphylococcus saprophyticus και o Enterococcus faecalis. Τα αναερόβια μικρόβια Bacteroides fragilis, Fusobacterium spp, Clostridium perfingens αποτελούν πολύ πιο σπάνια αίτια. Επίσης μπορεί να ανιχνευτούν το Mycobacterium tuberculosis και άλλα άτυπα μυκοβακτήρια.