Αλή Πασάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ως χαρακτήρας ο Αλή ήταν αντιφατικός: συνδύαζε αρετές όπως οι ηγετικές ικανότητες, η κοινωνική δικαιοσύνη (με τα δεδομένα της εποχής), η ευστροφία, η πολιτική διάνοια και η θρησκευτική ανεκτικότητα με ελαττώματα όπως η φιληδονία, η φιλαργυρία και η βαναυσότητα. Αν και αγράμματος ευνοούσε την ανάπτυξη των γραμμάτων, ήθελε να οργανώσει το κράτος του στα πρότυπα των αντίστοιχων της [[Ευρώπη|Ευρώπης]] και μπορούσε να ελίσσεται πολιτικά με επιτυχία, ακόμη και με τη Δύση όντας μεγάλος διπλωμάτης αλλά και δολοπλόκος. Παρόλο που ήταν επίορκος και είχε εξοντώσει αρκετούς πρώην συμμάχους του (από τον πεθερό του μέχρι τους πρώην συντρόφους του ληστές) δεν δίσταζε να παίρνει υπό την προστασία του γόνους άλλων παλιών του φίλων (όπως π.χ. ο [[Οδυσσέας Ανδρούτσος]], γιος του παλιού γνωστού του Αλή, Ανδρέα Βερούση). Υπήρξε σε μεγάλο βαθμό ακόλαστος ακόμαΑκόμα και στα βαθιά του γεράματα, διατηρώνταςδιατήρησε πάνω από 100 παλλακίδες, όμωςωστόσο έτρεφε αληθινά αισθήματα προς την προστατευόμενη και μετέπειτα τελευταία του γυναίκα, [[Κυρά Βασιλική|Βασιλική Κονταξή]].