Πήλιος Γούσης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Έχει γραφεί σε πολλά βιβλία ότι στην κατάληψη του Σουλίου από τον Αλή Πασά πιθανόν να συνετέλεσε η αμφιλεγόμενη «προδοσία» του Πήλιου Γούση, ο οποίος, κατά την παράδοση, οδήγησε από ένα άγνωστο μονοπάτι τους Αλβανούς στα νώτα των Σουλιωτών<ref>Χριστόφορος Περραιβός: «Η Ιστορία του Σουλίου και της Πάργας», Αθήνα, 1884</ref>. Ομως για τον Πήλιο Γούση, τα πράγματα δεν είναι όπως μεταφέρθηκαν από την παράδοση. Ο [[Πήλιος Γούσης]] ήταν Σουλιώτης πολεμιστής, μέλος της Φιλικής Εταιρείας από το έτος [[1819]]. Πολέμησε τα έτη 1800-1804 κατά των Τουρκαλβανών του Αλή Πασά και έπεσε ηρωικά ως αξιωματικός κατά την Έξοδο του Μεσολογγίου το έτος [[1826]]. Το όνομά του Πήλιου Γούση είναι χαραγμένο σε έναν από τους τάφους στό Ηρώο Μεσολογγίου. Πως όμως ''του βγήκε το όνομα'' του Πήλιου Γούση; Μετά το θάνατο του Γεώργιου Τζαβέλλα ζητούσαν οι Σουλιώτες νέα εκλογή αρχηγού. Ο [[Πήλιος Γούσης]] ήταν υποψήφιος αλλά οι Σουλιώτες εξέλεξαν τον Φώτο Τζαβέλλα γιό του θανόντος. Ακούσθηκε τότε να λέει εκνευρισμένος ο Πήλιος Γούσης: ''«Γαμώ τη μάνα του, όλο οι Τζαβελλαίοι θα κυβερνάνε το Σούλι; Τώρα θα τους δείξω εγώ!».'' Στη συνέχεια πήρε τη φάρα του και εγκαταστάθηκε στην Κρανιά Πρέβεζας, στη θέση Αγιος Νικόλαος.<ref>Κώστας Τζίμας: «Το Σούλι», Αθήνα, 1972</ref> Όμως η κακή φήμη βγήκε από τον συγγραφέα [[Χριστόφορος Περραιβός|Χριστόφορο Περραιβό]], τέως αξιωματικό του Βενετικού στρατού, ο οποίος έγραψε ότι ''«ο Γεώργιος Μπότσαρης και οι συμπέθεροί του Πήλιος Γούσης και Κουτσονίκας επρόδωσαν στον Αλή Πασά την πατρίδα τους το Σούλι».'' Θεωρείται βέβαιο όμως ότι αυτά τα έγραψε ο [[Χριστόφορος Περραιβός]] για προσωπικούς λόγους, διότι οι ανωτέρω τρείς είχαν κάποτε αντιδράσει στην αποστολή του ως πληρεξούσιου στον Αυτοκράτορα Αλέξανδρο της Ρωσίας. Ιστορικά θεωρείται πλέον πλήρως αποκατεστημένος ο σουλιώτης [[Πήλιος Γούσης]].<ref>Αλέξανδρος Περικλή Γούσης: «Πήλιος Γούσης, Το άδικον ουκ ευλογείται», άρθρο, εφημερίδες Πρέβεζας Τοπική Φωνή και Εν Νικολιτσίω, 2006</ref>. Βιβλιογραφία: Χριστόφορος Περραιβός: «Η Ιστορία του Σουλίου και της Πάργας», Αθήνα, 1884. Κώστας Τζίμας: «Το Σούλι», Αθήνα, 1972. Αλέξανδρος Περικλή Γούσης: «Πήλιος Γούσης, Το άδικον ουκ ευλογείται», άρθρο, εφημερίδες Πρέβεζας Τοπική Φωνή και Εν Νικολιτσίω, 2006. Οδυσσέας Μπέτσος: «Λέλοβα», Πρέβεζα 1996, σελίδα 332. Τρύφων Ευαγγελίδης: «Ιστορία του Αλή Πασά», έκδοση 1896, σελίδες 427-428. Ιωάννης Λαμπρίδης: «Περί Σουλίου», έκδοση 1888, σελίδα 68. Βασίλειος Σφυρόερας: «Το Σούλι».