Χαρακτική: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

</blockquote>

 

Η '''[[οξυγραφία]]''' είναι μέθοδος χαρακτικής, σύμφωνα με την οποία ένα ισχυρό [[οξύ]] κόβει τα μη προστατευμένα μέρη μιας επιφάνειας μετάλλων για να δημιουργήσει ένα σχέδιο στο μέταλλο. Μαζί με τη χάραξη είναι η σημαντικότερη τεχνική για τις παλαιές κύριες τυπωμένες ύλες και παραμένει ευρέως χρησιμοποιημένο σήμερα. Άλλες τεχνικές χαρακτικής είναι η '''τσιγκογραφία''' (εγχάραξη σε πλάκα [[ψευδάργυρος|ψευδαργύρου]] με την βοήθεια χημικών μέσων) και η '''φωτοτσιγκογραφία''' (φωτογραφική προσβολή πλάκας [[ψευδάργυρος|ψευδαργύρου]]· χρησιμοποιήθηκε πολύ για την αναπαραγωγή εικόνων σε έντυπα ευρείας κυκλοφορίας, π.χ. εφημερίδες).

 

Στην [[Ελλάδα]], η σύγχρονη χαρακτική έκανε την εμφάνισή της στα μέσα του 19ου αι., αλλά έλαβε τον χαρακτήρα καλλιτεχνικής δημιουργίας αργότερα, στα χρόνια του Μεσοπολέμου, από τους πολύ γνωστούς χαράκτες [[Δημήτριος Γαλάνης|Δημήτρη Γαλάνη]] και [[Γιάννης Κεφαλληνός|Γιάννη Κεφαλληνό]].

 

==Σημειώσεις==

<div style="font-size: 85%"><references/></div>