Μουστάρδα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
[[File:Senf-Variationen edit2.jpg|thumb|right|300px|Σπόροι μουστάρδας (πάνω αριστερά) μπορούν να κονιοποιηθούν (πάνω δεξιά) για να παρασκευάσουμε διάφορα είδη μουστάρδας, όπως απλή επιτραπέζια φυσικά κεχρωσμένη με [[κουρκουμάς|κουρκουμά]] (κέντρο - αριστερά), γλυκειά από τη Βαυαρία (κέντρο - δεξιά). Από την Ντιζόν (κάτω-αριστερά), χοντρόκοκη γαλλική από μαύρους σπόρους(κάτω-δεξιά).]]
 
H '''Μουστάρδα''' είναι [[καρύκευμα]] είτε σε μορφή σκόνης είτε σε μορφή πάστας. Παρασκευάζεται από σπόρους (σπέρματα) συγκεκριμένων [[φυτό|φυτών]] της οικογένειας των [[Σταυρανθή|Σταυρανθών]] ή Βρασσικίδεςτων Βρασσικιδών (Crucifae ή Brassicaceae)). Τα κυριότερα είδη είναι: Το είδος '''Sinapi Alba''' του γένους Σινάπι (γνωστό επίσης και ως σινάπι ή βρούβα ή λάψανο) με κίτρινα σπέρματα, το είδος '''Brassica juncea''' του γένους Βράσσικα με σκουρόχρωμα σπέρματα και το '''B. Nigra''' με επίσης σκουρόχρωμα σπέρματα.
==Ιστορία==
Η χρήση της Μουστάρδας ως [[μπαχαρικό|μπαχαρικού]], τουλάχιστον με τη μορφή σκόνης, αναφέρεται σε ινδικά και [[Σουμερία (προ-κατακλυσμιαία περίοδος)|σουμεριακά]] κείμενα ήδη από το 3.000 π.Χ. Αργότερα έχουμε συχνότερες αναφορές σε [[Αρχαία Ελλάδα|ελληνικά]] και [[Αρχαία Ρώμη|ρωμαϊκά]] κείμενα και στη [[Βίβλο]]. Στην [[Καινή Διαθήκη]] το σπέρμα της μουστάρδας αναδεικνύεται ως σύμβολο πίστης. Τέλος τα σπέρματα της μουστάρδας χρησιμοποιούντο ως [[φάρμακο]] από τον [[Ιπποκράτης|Ιπποκράτη]] ενώ έμπλαστρα μουστάρδας εθεωρούντο από την παλαιότερη ιατρική, χρήσιμα για τις επιπαστικές τους ιδιότητες και τη θεραπεία του κρυολογήματος . Από τον 20ο αιώνα έως και σήμερα η μουστάρδα είναι από τα πλέον ευπώλητα καρυκεύματα στον δυτικό κόσμο.
Γραμμή 7:
==Καλλιέργεια & Παρασκευή==
Τα φυτά με τα οποία παράγεται η μουστάρδα καλλιεργούνται ως ετήσια φυτά και τα σπέρματα συγκομίζονται νωρίς το φθινόπωρο.
Τα σπέρματα με τα οποία παράγεται η μουστάρδα, έχουν σχεδόν σφαιρικό σχήμα, με διάμετρο 2,5 χιλιοστόμετρα και είναι διάστικτα με μικροσκοπικούς πόρους. Δεν έχουν οσμή αλλά έχουν δριμεία γεύση. Ανάλογα το είδος περισέχουν 30 ώς 40% [[φυτικό έλαιο]], ένα μικρότερο ποσοστό [[πρωτείνηπρωτεΐνη]]ς και το ισχυρό ένζυμο [[μυροσίνη]]. Τα σπέρματα όταν κονιοποιηθούν σε [[αλεύρι]] παραμένουν άοσμα, όταν όμως αναμειχθούν με νερό , το νερό εκκινεί μια χημική αντίδραση ενός [[ένζυμο|ενζύμου]] και ενός γλυκοζίτη με αποτέλεσμα να παραχθεί ένα [[πτητικό έλαιο]] που δεν προϋπήρχε στο φυτό. Όταν τα σπέρματα μας είναι από ''S. juncea'' η προαναφερθείσα αντίδραση παράγει ένα πτητικό έλαιο με καυτερή και ερεθιστική οσμή και έντονα στυφή γεύση. Όταν τα σπέρματα μας είναι από ''S. Alba'' το παραγόμενο πτητικό έλαιο έχει αμυδρό άρωμα αλλά δημιουργεί μια αίσθηση ζέστης στη γλώσσα.
 
==Σύνθεση &και Είδη==
Η σύνθεση μιας κλασικής μουστάρδας του εμπορίου αναλύεται σε: νερό, [[ξύδι]], σιναπόσπορο, [[ζάχαρη]], [[αλάτι]], χρωστικές ουσίες όπως η κουρκουμίνη, συμπυκνωμένο μίγμα [[λεμόνι|λεμονιού]] και κνήκου και [[μπαχαρικά]].
Η μουστάρδα κατ' αρχάς διαφοροποιείται βάσει του είδους των σπόρων. Από το Σινάπι παράγεται η λευκή και κίτρινη μουστάρδα, από το Brassica juncea η καφέ μουστάρδα και από το B.Nigra η μαύρη. Ως προϊόν διαφοροποιείται και ως εξής:
[[File:David holding mustard.JPG|right|thumb|250px|Κίτρινη μουστάρδα σε πλαστική συσκευασία]]
*Από τη μορφή της:
**Σε σπέρματα
**Σε σκόνη ώστε να αναμιχθεί με νερό, ακριβώς πριν σερβιρισθείσερβιριστεί, με σκοπό την μέγιστη ανάδειξη των αρωματικών και γευστικών της ιδιοτήτων.
**Σε μορφή πάστας , η πλέον καθιερωμένη μορφή στο εμπόριο, όπου το αλεύρι των σπόρων αναμειγνύεται με αλλά μπαχαρικά, με ξύδι , με άμυλο, με αλεύρι σε συνδυασμούς τους ή το καθένα ξεχωριστά ώστε να παραχθούν διαφορετικές γεύσεις.
*Από το καυτερό της γεύσης.
Γραμμή 42 ⟶ 43 :
 
* Ως παραπροϊόν του ελαίου για [[ζωοτροφή]].
 
==Θρεπτική Αξία==
Κάθε 100 γραμμάρια κίτρινης μουστάρδας περιέχουν: