Μονή Φανερωμένης Σαλαμίνας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Johnamogr (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Vagrand (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 11:
|άλλο όνομα =
|ίδρυση = 1682
|ιδρυτής= Όσιος Λαυρέντιος<br />(Λάμπρος Καννέλος)
|αφιερωμένη=[[Θεοτόκος|Θεοτόκο]]
}}
Η '''Ιερά Μονή Φανερωμένης''' Σαλαμίνας είναι ένα ιστορικό [[μοναστήρι]] που βρίσκεται στα ΒΔ. παράλια της νήσου [[Σαλαμίνα|Σαλαμίνας]] στην οποία υπήρχε ένας πολύ παλιός και ημιερειπωμένος χριστιανικός ναός στον οποίο και βρέθηκε εικόνα της [[Θεοτόκος|Θεοτόκου]] από τον [[Όσιος Λαυρέντιος|Όσιο Λαυρέντιο]] (Λάμπρο Καννέλο). Ανήκει εκκλησιαστικά στην [[Ιερά Μητρόπολις Μεγάρων και Σαλαμίνος|Ιερά Μητρόπολη Μεγάρων και Σαλαμίνος]].
 
ΟΣύμφωνα με την εκκλησιαστική παράδοση, ιδρυτής της Μονής είναι ο Λάμπρος Καννέλος, ήτανένας ευσεβής χριστιανός και κάτοικος των [[Μέγαρα Αττικής|Μεγάρων]]. Σύμφωνα με την παράδοση είδε στον ύπνο του τρεις φορές την [[Παναγία]] που τον πρόσταξε να πάει στη [[Σαλαμίνα]], στα ερείπια του ναού, ρίχνοντας το πανωφόρι του στη θάλασσα για να περάσει απέναντι. Εκείνος το έπραξε, Στις [[17 Μαΐου]] του [[1640]] πήγε στο σημείο και με την βοήθεια των κατοίκων έσκαψε και βρήκε την εικόνα της Παναγίας Φανερωμένης.<ref>[Από ιδιόχειρη σημείωση [[Όσιος Λαυρέντιος|Όσιου Λαυρεντίου]] που σώζεται στη Μονή]</ref>. Κατά το έτος [[1682]] αναστήλωσε τον ναό και ίδρυσε στο σημείο μοναστήρι. Ο ίδιος έγινε [[Μοναχισμός|μοναχός]] (μαζί και η γυναίκα του), μετονομάστηκε σε Λαυρέντιος και αποσύρθηκε στο ασκητήριο του προφήτη Ηλία, ΝΑνοτιοανατολικά της μονής, εκκλησάκι που σωζόταν ακέραιο ως το [[1944]] όπου καταστράφηκε από τους [[Ναζιστική Γερμανία|Γερμανούς]]. Ο Λαυρέντιος κοιμήθηκε την [[7 Μαρτίου|7η Μαρτίου]] του [[1707]], ετάφη Στο μοναστήρι και ανακηρύχθηκε από την [[Εκκλησία της Ελλάδος]] Όσιος<ref>[http://www.ecclesia.gr/greek/synaxaire/search.asp?to_search=%E5%EA%DC%F1%E7 Διαδικτυακός Οίκος Εκκλησίας της Ελλάδος / 7η Μαρτίου, [[Όσιος Λαυρέντιος]]]</ref>. Στον [[Όσιος Λαυρέντιος|Όσιο Λαυρέντιο]] αποδίδεται μεγάλος αριθμός θαυμάτων από τους πιστούς.
 
Το Καθολικό[[καθολικό]] της Μονής Φανερωμένης στη συνέχεια διακοσμήθηκε και αγιογραφήθηκε με αγιογραφίες μεταβυζαντινής τέχνης που χρονολογείταισώζονται απόκαι χρονολογούνται το έτος [[1735]] από τονμε αγιογράφο, εξ Άργους, Γεώργιο Μάρκου και των μαθητών του. Η αγιογραφία αυτή χαρακτηρίζεται από τις πλουσιότερες σε ελληνικό μοναστήρι. Δεν υπάρχει ούτε το παραμικρό σημείο μεσ΄μέσα το Καθολικό που να μη φέρει αγιογραφική παράσταση. Η αγιογραφία της Ι.Ιεράς Μονής Φανερωμένης παριλαμβάνειπεριλαμβάνει περίπου 3.530 μορφές και παραστάσεις. Η Μονή αυτή περιλαμβάνειΣτην επίσηςμονή έναδιασώζεται μεγάλοσημαντικός αριθμόαριθμός παλαιών εγγράφων και ιστορικών κειμηλίων.
 
Στη διάρκεια της [[Επανάσταση του 1821|Επανάστασης του 1821]], η Μονή Φανερωμένης Σαλαμίνας αποτελούσε καταφύγιο του άμαχου πληθυσμού της [[Αθήνα|Αθήνας]], των Μεγάρων και των γύρω περιοχών, καθώς και νοσοκομείο των Αγωνιστών αφού υπήρξε εκείνη την περίοδο νοσοκομείο. Ο ηγούμενός της, Γρηγόριος υπήρξε μέλος της [[Φιλική Εταιρία|Φιλικής Εταιρίας]]. Στο μοναστήρι φιλοξενήθηκαν και συνεδρίαζαν αγωνιστές που έλαβαν μέρος στις επιχειρήσεις της [[Αττική|Αττικής]], της Αθήνας και του [[Φάληρο|Φαλήρου]] όπως: οι [[Μακρυγιάννης]], [[Κίτσος Τζαβέλας|Τζαβέλας]], [[Νικόλαος Κριεζώτης|Κριεζώτης]], [[Δημήτριος Υψηλάντης|Δ. Υψηλάντης]], [[Βάσος Μαυροβουνιώτης|Μαυροβουνιώτης]], [[Καραϊσκάκης]] κ.ακαι άλλοι.
ο [[Κιουταχής]] προσπάθησε επανειλημμένως να καταλάβει τη Μονή χωρίς να το επιτύχει. Στον αύλιο χώρο της Μονής υπάρχει ο τάφος του οπλαρχηγού Ιωάννη Γκούρα. Επίσης φιλοξενήθηκε η βιβλιοθήκη και το τυπογραφείο των Αθηνών.
Μπροστά και επί της παραλίας τηςστην εισόδουεισόδο της Μονής βρίσκεται παλαιό οίκημα όπου έμεινε ο [[Άγγελος Σικελιανός]] από το [[1933]] έως [[1950]], με τον οποίο και συναντιόταν εκεί ο [[Παύλος Α΄ της Ελλάδας|Βασιλεύς Βασιλιάς Παύλος ]] κάθε φορά που επισκεπτόταν τον Ναύσταθμο Σαλαμίνας.
 
Η Ιερά Μονή Φανερωμένης Σαλαμίνας που είναι αφιερωμένη στη [[Κοίμηση της Θεοτόκου]] και εορτάζει στις 23 Αυγούστου, υπάγεται στην Ιερά Μητρόπολη Μεγάρων. Η Μονή διατηρήθηκεπαρέμεινε ανδρικήανδρώα μέχρι τις [[27/07/1944 όπουΙουλίου]] αναγνωρίσθηκετου επίσημα[[1944]], καιόπου μετατράπηκε σε γυναικεία, από τον μητροπολίτη Αττικής και Μεγαρίδος Ιάκωβο. Σήμερα στη Μονή αυτή υπηρετούν, εκτός της Ηγουμένης, καιάλλες 17 ακόμη μοναχές.
 
==Πηγές και παραπομπές==
Γραμμή 32:
* Θ.Παντελή, ''Σαλαμίνα. Πορεία μέσα στο χρόνο'', Εκδόσεις Ιωλκός, 2003, Σελ 151-155
* Γκητάκου Μιχαήλ, Η Μονή Φανερωμένης Σαλαμίνας, Εκδ. Ιερά Μητρόπολις [[Μέγαρα|Μεγάρων]] και [[Σαλαμίνα|Σαλαμίνος]], Αθήνα 1981.
* Περιοδικό ''Έρευνα'', Ειρήνη Ροίδη, Μονή Φανερωμένης, αρ. φ. 19-20 Ιούλιος - Αύγουστος 2001.Φα{{Μονή
 
 
 
[[Κατηγορία:Μονές της Αττικής|Φανερωμένης Σαλαμίνας]]
[[Κατηγορία:Σαλαμίνα|Φανερωμένης Σαλαμίνας]]