Μονή Φανερωμένης Σαλαμίνας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Στη διάρκεια της [[Επανάσταση του 1821|Επανάστασης του 1821]], η Μονή Φανερωμένης Σαλαμίνας αποτελούσε καταφύγιο του άμαχου πληθυσμού της [[Αθήνα|Αθήνας]], των Μεγάρων και των γύρω περιοχών, καθώς των Αγωνιστών αφού υπήρξε εκείνη την περίοδο νοσοκομείο. Ο ηγούμενός της, Γρηγόριος υπήρξε μέλος της [[Φιλική Εταιρία|Φιλικής Εταιρίας]]. Στο μοναστήρι φιλοξενήθηκαν και συνεδρίαζαν αγωνιστές που έλαβαν μέρος στις επιχειρήσεις της [[Αττική|Αττικής]], της Αθήνας και του [[Φάληρο|Φαλήρου]] όπως οι [[Μακρυγιάννης]], [[Κίτσος Τζαβέλας|Τζαβέλας]], [[Νικόλαος Κριεζώτης|Κριεζώτης]], [[Δημήτριος Υψηλάντης|Δ. Υψηλάντης]], [[Βάσος Μαυροβουνιώτης|Μαυροβουνιώτης]], [[Καραϊσκάκης]] και άλλοι.

 

Η Ιερά Μονή Φανερωμένης Σαλαμίνας που είναι αφιερωμένη στη [[Κοίμηση της Θεοτόκου]] και εορτάζει στις 23 Αυγούστου. Η Μονή παρέμεινε ανδρώα μέχρι τις [[27 Ιουλίου]] του [[1944]], όπου μετατράπηκε σε γυναικεία, από τον μητροπολίτη Αττικής και Μεγαρίδος Ιάκωβο. Σήμερα στη Μονή αυτή υπηρετούν, εκτός της Ηγουμένης, άλλες 17 μοναχές.