Οικοαναρχισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 4:
Ο οικο-αναρχισμός δεν είναι μια ξεκάθαρη θεωρία, αφού η ίδια η έννοια δεν έχει διατυπωθεί ή οριστεί μονάχα από έναν άνθρωπο. Οι ιδέες και οι προτάσεις του για τη διακυβέρνηση της κοινωνίας είναι πολύ όμοιες με τις ιδέες του Μ. Μπακούνιν και του [[αναρχο-κολεκτιβισμός|αναρχο-κολεκτιβισμού]]. Προτάσσουν δηλαδή τη δημιουργία πολλών αυτόνομων κολεκτίβων ως τον υγιή τρόπο που θα πρέπει να ζουν οι άνθρωποι.
Ο οικο-αναρχισμός προτάσσει έντονα ότι ο άνθρωπος και η φύση θα πρέπει να ζουν συνεργατικά. Στο επίπεδο αυτό, δηλαδή της οικολογίας, έχει επηρεαστεί κυρίως από τη δουλειά δύο ανθρώπων: του [[Μάρεϋ Μπούκτσιν]] (Murray Bookchin) και του [[Τζων Σερζάν]] (John Zerzan). Η [[
Ο οικο-αναρχισμός, στη συνέχεια, κράτησε αποστάσεις από τη σχολή του John Zerzan και διαφοροποίησε τη θέση του και τον τρόπο που αντιλαμβάνεται την έννοια του «Πολιτισμού» και της «Τεχνολογίας». Επικεντρώνεται σε ιδέες όπως το «κοινωνικό κεφάλαιο» ή «κεφάλαιο ενός χωριού» παρά στο ζήτημα αν «δεχόμαστε ή απορρίπτουμε την τεχνολογία» ή αν «ο πολιτισμός είναι ή όχι η αιτία της εξουσίας». Η διαφορά μεταξύ του Πράσινου Αναρχισμού και του οικο-αναρχισμού είναι λεπτότερη. Ο μεν πρώτος πιστεύει ότι ένα γενικό πλαίσιο κανόνων πρέπει να εφαρμοστεί σε κάθε οικοπεριοχή (βιοπεριοχή) και σε κάθε οικοκοινότητα της κάθε οικοπεριοχής. Αντίθετα ο οικο-αναρχισμός επικεντρώνεται στη πλήρη αποκέντρωση θεωρώντας ότι κάθε οικοκοινότητα (και κατά επέκταση κάθε οικοπεριοχή) μπορεί να ορίσει τους δικούς της, ιδιαίτερους, κανόνες για την ίδια. Δεν υπάρχει δηλαδή κάποιο «οικολογικό πρότυπο».
Κάποιοι από τους οικο-αναρχικούς πιστεύουν ότι το χωριό (ή η φυλή) είναι η προτιμώμενη μονάδα ανθρώπινης ζωής, σε αντίθεση με την οικογένεια ή το σόι. Το κομμάτι αυτό των οικο-αναρχικών θεωρεί ως σημαντικότερο το ζήτημα της οικογένειας παρά τις θεωρίες για την οργάνωση των οικονομικών ή εργασιακών ρόλων. Προωθούν δηλαδή τον τρόπο ζωής σε μικρές ομάδες (φυλές) επειδή πιστεύουν ότι αυτό λειτουργεί καλύτερα από τον συγκεντρωτισμό που δημιούργησε ο αστικός πολιτισμός. Δεν πρέπει, όμως, να συγχέεται αυτή η αντίληψη με τον [[
Πολλοί οικο-αναρχικοί ζουν και εργάζονται σε κοινότητες όπου είναι έντονο το στοιχείο της κοινωνικής μέριμνας. Φροντίζουν για τη επιμόρφωση των νέων (σε «εναλλακτικά σχολεία») όπως επίσης και την φροντίδα των μεγαλύτερων.
Γραμμή 20:
Ασκείται έντονη κριτική, επίσης, για τάσεις «αναχωρητισμού».
[[Κατηγορία:Αναρχισμός]]
[[Κατηγορία:Οικολογία]]
[[en:Eco-anarchism]]
| |||