Λεξικό: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η ιστορία των λεξικών είναι αρχαιότατη σε [[πολιτισμός|πολιτισμούς]] που ελάχιστα ήλθαν σε επαφή, ή και καθόλου ακόμα, με τον [[Ευρώπη|ευρωπαϊκό]], όπως ο [[Κίνα|κινεζικός]] ή ο [[Ινδία|ινδικός]], στους οποίους οι λεξικογραφικές προσπάθειες απαντώνται πολύ πριν γεννηθεί η [[Αρχαία Ελλάδα|αρχαιοελληνική]] [[Αρχαία ελληνική γραμματεία|φιλολογία]]. Στην [[αρχαία Ελλάδα]] τα πρώτα λεξικά είναι γλωσσάρια, ''γλώσσαι'', κυρίως [[Ομηρικά έπη|ομηρικά]], στα οποία οι λέξεις κατατάσσονταν με τη σειρά που απαντούνταν στον [[Όμηρος|Όμηρο]]. Η αλφαβητική ταξινόμηση (''αλφαβητική τάξις'') είναι πρακτική που ακολουθήθηκε μεταγενέστερα, όπως και ο όρος λεξικόν. Εκτός από το βοηθητικό στόχο τους τα γλωσσάρια υπό την επίδραση της Σοφιστικής έγιναν πολυπλοκότερα, περιλαμβάνοντας γραμματικά και ετυμολογικά στοιχεία κυρίως στις λεξικογραφικές προσπάθειες του Δημόκριτου και του [[Γοργίας|Γοργία]]. Με σχετικές ετυμολογικές μελέτες ασχολήθηκε και ο [[Ηρακλείδης Ποντικός]] μαθητής του [[Πλάτων|Πλάτωνα]].

 

 

Σε μεταγενέστερες περιόδους μεταξύ των λεξικογράφων αναφέρονται ο Καικίλιος Καλκτίνος που έγραψε την ''Καλλιρρρημοσύνην'' και ο Ειρηναίος από την [[Αλεξάνδρεια]], μαθητής του Ηλιόδωρου που έγραψε το ''Περί αττικισμού.'' Επί των Αντωνίνων η λεξικογραφία ήκμασε ακόμη περισσότερο εξαιτίας του ενδιαφέροντος των αττικιστών να συγκεντρώσουν όσες λέξεις παρουσιάζονταν στα πλατωνικά και ρητορικά κείμενα. Γνωστοί αττικιστές λεξικογράφοι είναι ο [[Θέων Αλεξανδρεύς]] -έγραψε γενικό και κατ' αλφαβητική ταξινόμηση λεξικό- ο [[Αίλιος Διονύσιος]] με το πεντάτομο αλφαβητικό λεξικό του αττικών ονομάτων, ο Παυσανίας -πιθανώς από την Καισάρεια- με το ''Περί αττικών ρητόρων'' και ο [[Πολυδεύκης]], ο συγγραφέας του ''Ονομαστικόν''.