Παλάτι των Δουκών της Λωρραίνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το '''δουκικό παλάτι του [[Νανσύ]]''' είναι η παλιά κατοικία των [[Δουκάτο της Λωρραίνης|δούκωνδουκών της Λωρραίνης]].

Είναι ένα χτίσμακτίσμα αναγεννησιακού ρυθμού που βρίσκεται στο κέντρο της διατηρητέας περιοχής του [[Νανσύ]], ακριβώς δίπλα στην [[Εκκλησία των Φραγκισκανών του Νανσύ|εκκλησία των Φραγκισκανών]]. Αποτέλεσε την κύρια κατοικία των δούκωνδουκών της Λωρραίνης στη διάρκεια της αναγέννησης και αυτό μέχρι την Κλασσική περίοδο κατά την οποία η αυλή μετακινήθηκε στο [[Κάστρο του Λουνεβίλ]]. Αυτό τον καιρό φιλοξενεί το [[Μουσείο της Λωρραίνης|Ιστορικό Μουσείο της Λωρραίνης]].

Μετά την ήττα του [[Κάρολος ο Τολμηρός|Κάρολου του Τολμηρού]], στη διάρκεια της [[Μάχη του Νανσύ|Μάχης του Νανσύ]] το [[1477]], το κάστρο των δούκωνδουκών της Λωρραίνης ήταν σε μια κατάσταση προχωρημένης ερείπωσης.

Ο δούκας [[Ρενέ Β' της Λωρραίνης|Ρενέ Β']] διέταξε το [[1502]] την ανακατσκευήανακατασκευή του κάστρου στο στυλ της εποχής, συγκεκριμένα σε ένα παλάτι αναγεννησιακού ρυθμού.

Το δουκικό παλάτι του Νανσύ αποτελεί το επιτυχημένο αρχιτεκτονικό αποτέλεσμα της ένωσης δύο ρυθμών : του γοτθικού και του Αναγεννησιακού, με τον τελευταίο αυτό ρυθμό να φτάνει με αρκετή καθυστέρηση στην [[Λωρραίνη]].

[[Image:Palais ducal nancy.JPG|thumb|left|Το θυρωρείο του δουκικού παλατιού.]]

Σε έναν ρυθμό πολύ κοντινό σ' αυτόν του [[Κάστρο του Μπλουά|κάστρου του Μπλουά]], το θυρωρείο παρουσιάζει ένα έφιππο άγαλμα του δούκα [[Αντώνιος της Λωρραίνης|Αντώνιου της Λωρραίνης]] κάτω από έναν επιβλητικό αέτωμα που οφείλεται στον αρχιτέκτονα Ζακ Βοτιέ en 1511-1512<ref>[http://books.google.com/books?id=_ofJnWWbcg8C&pg=PA39&lpg=PA39&dq=christ+en+piti%C3%A9&source=web&ots=oQm_VMxkCk&sig=VkhNqwByjcuhKgZ5geeTGWxTXFA Jacques Baudoin, ''La sculpture flamboyante en Champagne et Lorraine''], page 49 - consultable en ligne</ref>. Η διακόσμηση είναι τυπική της πρώτης αναγέννησης της Λωρραίνης της οποίας οι ιταλίζουσες διακοσμήσεις είναι ιδιαίτερα εκλεπτησμένεςεκλεπτυσμένες.

Η εσωτερική πρόσοψη, όσο γι'αυτήν, κοσμείται από μια γαλλαρίαγαλαρία γοτθικού ρυθμού που ενισχύεται από πρόποδες, από μενταγιόν και από μούρα, στον πρώτο όροφο, σε έναν Αναγεννησιακό ρυθμό.

Η μεγάλη αίθουσα στον όροφο, που ονομάζεται ΓαλλαρίαΓαλαρία των ελαφιών (Galerie des cerfs), ήταν μια μεγάλη αίθουσα αρχικά κοσμούσε μια υπέροχη οροφή με το φάτνωμα, η πρώτη στην [[Γαλλία]] διακοσμημένη με ζωγραφισμένες αναπαραστάσεις που δυστυχώς καταστράφηκαν το [[1871]] στη διάρκεια πυρκαγιάς.

Το κτίριο καταστράφηκε σημαντικά από τον δούκα [[Λεοπόλδος δούκας της Λωρραίνης|Λεοπόλδο Α' της Λωρραίνης]] που επιθυμούσε να χτίσει ένα μεγάλο δουκικό παλάτι που θα μπορούσε να ανταγωνιστεί το [[Παλάτι του Λούβρου|Λούβρο]]. ΜεαυτόΜε αυτό τον σκοπό, κατέστρεψε τα τρία τέταρτα του παλατιού του Ρενέ Β', όπως και την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου που φιλοξενούσε εκείνη την εποχή τους πρώτους τάφους των [[Δούκες τηυς Λωρραίνης|δούκωνδουκών της Λωρραίνης]]. Εξαιτίας οικονομικών προβλημάτων, αλλά και λόγω της Γαλλικής κατοχής (1702-1714) της δουκικής πόλης, ο Λεοπόλδος, που την ίδια περίοδο ξαναέχτιζεξαναέκτιζε το [[Κάστρο του Λουνεβίλ|κάστρο του Λουνεβίλ]], αναγκάστηκε να εγκαταλείψει αυτό το σχέδιο του « Νέου Λούβρου ». Σήμερα, δεν παραμένουν από αυτή την εποχή παρά μόνο δύο κτίρια χαμηλού υψουςύψους που βρίσκονται στο βάθος του κήπου και σε μεγάλο βαθμό αλλαγμένα από την αρχική τους μορφή.

Στα θεμέλια αυτού του γιγάντιου παλατιού του οποίου η κατασκευή δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, ο Βασιλιάς της Πολωνίας και Δούκας της Λωρραίνης [[Στάνισλας Λεστσίνσκι]] έχτισεέκτισε το [[Παλάτι του Κυβερνήτη (Νανσύ)|παλάτι του κυβερνήτη]] και τον κήπο του.

Μετά την πυρκαγιά του 1871, ένα βόρειο τμήμα της πρόσοψης αναπαλαιώθηκε σε ένα αναγενησιακόαναγεννησιακό στυλ πολύ πιο έντωνοέντονο από το θυρωρείο.

Η διαδρομή παρουσιάζει ταυτόχρονα αρκετούς από τους καλλιτέχνες που συνέσφερανσυνεισέφεραν στην άνοιξη της δουκικής αυλής της [[Λωρραίνη|Λωρραίνης]] στο πέρασμα των αιώνων : τον [[Λιζιέ Ρισιέ]], τον [[Ζορζ ντε Λα Τουρ]], τον [[Ζακ Καλλό]], τον [[Λουί Κυφλέ]], τον [[Κλοντιόν]], όπως και τα εργοστάσια ψαμμόλιθου της Λωρραίνης ([[Λουνεβίλ]]…).

Το μουσείο συμπληρώνεται ταυτόχρονα από το Μουσείο των τεχνών και των λαϊκών παραδόσεων της Λωρραίνης, που βρίσκεται στο μοναστήρι των Φραγκισκανών (18ος αιώνας), προσαρτημένο από το παλάτι, όπως και από την [[Εκκλησία των Φραγκισκανών του Νανσύ|εκκλησία (15ος αιώνας) και το παρεκκλήσι των Φραγκισκανών (17ος αιώνας)]] που φιλοξενεί τους τάφους των ΔούκωνΔουκών της Λωρραίνης.

Image:MULO-Charles the Bold corpse.jpg|Ανακάλυψη του σώματος του [[Κάρολος ο ΤολμηροςΤολμηρός|Καρόλου του Τολμηρού]], 19ος αιώνας