Αρχή της ισοδυναμίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Tas-90 (συζήτηση | συνεισφορές)
Tas-90 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Διόρθωση σφάλματος.
Γραμμή 14:
''Οι νόμοι της Φυσικής σε ένα μη επιταχυνόμενο σύστημα αναφοράς που βρίσκεται εντός πεδίου βαρύτητας '''g''' είναι ισοδύναμοι με εκείνους σε ένα σύστημα αναφοράς χωρίς βαρύτητα το οποίο επιταχύνεται με [[επιτάχυνση]] '''a'''=-'''g'''.''<ref>{{cite book|last=Cheng|title=Relativity, Gravitation, and Cosmology|page=42}}</ref>
 
Συνεπώς, επιταχυνόμενα συστήματα αναφοράς μπορούν κατ' αρχήν να θεωρηθούν ισοδύναμα με αντίστοιχασυστήματα αδρανειακάαναφοράς που εκτελούν ελεύθερη πτώση σε πεδίο βαρύτητας, πράγμα που ιστορικά αποτέλεσε το έναυσμα για τον Αϊνστάιν κατά την διατύπωσή του της ΓΘΣ — συγκεκριμένα, ότι το ερώτημα δεν είναι πώς θα συμπεριληφθεί η βαρύτητα στην [[ειδική σχετικότητα|Ειδική Σχετικότητα (ΕΘΣ)]], αλλά το πώς θα χρησιμοποιηθεί η βαρύτητα ως μέσον γενίκευσης της αρχής της σχετικότητας από αδρανειακά συστήματα αναφοράς σε συστήματα αναφοράς που μπορεί να επιταχύνονται.<ref>{{cite book|last=Cheng|title=Relativity, Gravitation, and Cosmology|page=42}}</ref>
 
Υπάρχει και η λεγόμενη '''Ασθενής Αρχή της Ισοδυναμίας''' (ΑΑΙ), η οποία μπορεί να διατυπωθεί με τον ίδιο τρόπο όπως και η ΙΑΙ μόνο που αναφέρεται στην ισοδυναμία των νόμων της '''μηχανικής'''.<ref>{{cite book|last=Cheng|title=Relativity, Gravitation, and Cosmology|page=42}}</ref> Η ΙΑΙ αποτελεί μία γενίκευση της ΑΑΙ και οι συνέπειές της είναι αξιοσημείωτες: από την καμπύλωση των τροχιών φωτεινών δεσμών όταν βρίσκονται εντός πεδίου βαρύτητας, μέχρι το φαινόμενο της διαστολής του χρόνου για παρατηρητές που βρίσκονται εντός πεδίου βαρύτητας.