Γεώργιος Τραπεζούντιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Με τον θάνατο του Ευγένιου ο Γεώργιος είχε την τύχη να απολαύσει την ίδια ευμένεια και από τον διάδοχό του, [[Πάπας Νικόλαος Ε΄|Πάπα Νικόλαο Ε’]], ο οποίος του ανέθεσε την μετάφραση των Ελλήνων συγγραφέων στα Λατινικά, αφού τον προσκάλεσε στη [[Ρώμη]] το [[1443]].

 

 

Περί του 1450 ο [[Λαυρέντιος Βάλλα]] ανέλαβε δημόσια την υπεράσπιση του [[Κιντιλιανός|Κιντιλιανού]], τον οποίο ο Τραπεζούντιος είχε διασύρει άδικα. Η φιλολογική διένεξη έφτασε σε τέτοιο βαθμό, ώστε ο Γεώργιος αναγκάστηκε να σταματήσει τις δημόσιες παραδόσεις. Ακολούθησε πτώση της φήμης του και η επίθεση του Γαζή συντέλεσε στην παντελή καταστροφή της. Αργότερα παρατηρήθηκε, ότι η μετάφραση των Ελλήνων συγγραφέων στα Λατινικά δεν προόδευσε και ο Πάπας ήταν δυσαρεστημένος, επειδή ο Τραπεζούντιος μην ανταποκρινόμενος μετέφραζε επιπόλαια και παρέλειπε ενδιάμεσες σελίδες και βιβλία. Κατηγορήθηκε ότι βιαζόταν να αποπερατώσει το έργο του ημιτελές, για να παραλάβει την αμοιβή που του είχε υποσχεθεί ολόκληρη. Η δυσαρέσκεια του Πάπα ήταν καταφανής και ο Γεώργιος αναγκαστικά εγκατέλειψε την Ρώμη το 1453. Κατέφυγε οικογενειακώς στην [[Νάπολη]] με την γυναίκα του και τα παιδιά του και ακολούθησε βίο φτωχό και καταφρονημένο. Ο [[Φραγκίσκος Φίλελφος]], φίλος του Τραπεζόντιου, είδε την δυστυχία του και μεσίτευσε με επιτυχία στον Πάπα, ο οποίος επέτρεψε την επιστροφή και τον επαναδιορισμό του Γεώργιου στην παλιά του θέση.