Γεωγραφική Υφήγησις: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 20:
Η '''Γεωγραφικὴ Ὑφήγησις''' είναι εξάτομο έργο του Έλληνα γεωγράφου [[Κλαύδιος Πτολεμαίος|Κλαύδιου Πτολεμαίου]] που γράφτηκε το έτος [[150]].
==Ιστορική αναδρομή==
Η '''''Γεωγραφικὴ Ὑφήγησις''''' βασίζεται στο έργο προγενέστερων γεωγράφων, του [[Μαρίνος Τύρου|Μαρίνου]] καθώς και άλλων Ρωμαίων και Περσών γεωγραφικών λεξικογράφων.<ref>J. L. Berggren, Alexander Jones; ''Ptolemy's Geography By Ptolemy'', Princeton University Press, 2001 ISBN 0691092591</ref> Το βιβλίο εκδόθηκε σε έξι τόμους. Στον πρώτο τόμο ο Πτολεμαίος αναλύει την ύλη και περιγράφει την επιστημονική μέθοδο της προσέγγισης. Στους υπόλοιπους τόμους Β΄-Ε΄ παραθέτει τις γεωγραφικές πληροφορίες με λεπτομερούς χάρτες. Το κείμενο του βιβλίου διασώθηκε από βιβλιογράφους που το αντέγραψαν ανά τους αιώνες μέχρι την ανακάλυψη της τυπογραφίας. Οι χάρτες όμως χάθηκαν, γιατί ήταν δύσκολοι και οι βιβλιογράφοι απέφευγαν να τους αντιγράψουν. Λόγιοι του μεσαίωνα που ασχολήθηκαν με το κείμενο βασίστηκαν στις γεωγραφικές συντεταγμένες που έδινε ο Πτολεμαίος στο έργο του και ξανά σχεδίασαν τον χάρτη, που έκτοτε ξανά προστέθηκε στο κείμενο. Άραβες μελετητές αναφέρουν ότι ο χάρτης περιείχε 4.530 πόλεις και πάνω από 200 όρη και οροσειρές. Ο βυζαντινός μοναχός [[Μάξιμος Πλανούδης]] ανακάλυψε ένα αντίγραφο το 1295 και από μόνος του σχεδίασε το χάρτη που έλειπε, βασισμένος στις γεωγραφικές συντεταγμένες που έδινε ο Πτολεμαίος στο κείμενο. Το 1379 ο Ιταλός [[Πάλλα Στρότσι]] στη Φλωρεντία έλαβε ένα αντίγραφο από τον Έλληνα [[Εμμανουήλ Χρυσολωράς|Εμμανουήλ Χρυσολωρά]]. Το αρχαιότερο αντίγραφο που σώζεται σήμερα χρονολογείται στον 13ο αιώνα και βρέθηκε στο [[Τοπ Καπί|ανάκτορο του σουλτάνου]] στην Κωνσταντινούπολη, επανεκδόθηκε το 2006<ref> Alfred Stückelberger, Gerd Graßhoff, et al. (eds.), ''Ptolemaios Handbuch der Geographie (Griechisch-Deutsch)'' (2006), ISBN 3-7965-2148-7</ref> και μελετήθηκε από Γερμανούς επιστήμονες του Πολυτεχνείου του Βερολίνου, οι οποίοι δημοσίευσσαν το πόρισμά τους ως προς την γεωγραφική θέση των Ρωμαϊκών επαρχιών της [[Μεγάλη Γερμανία|Μεγάλης Γερμανίας]], [[Βελγική Γαλατία|Βελγικής Γαλατίας]], [[Ραιτία|Ραιτίας]] και [[Νορικία|Νορικίας]] το 2010.<ref>Andreas Kleineberg, Christian Marx, Eberhard Knobloch, Dieter Lelgemann (eds.), ''Germania und die Insel Thule. Die Entschlüsselung von Ptolemaios´ „Atlas der Oikumene“'' Wissenschaftliche Buchgesellschaft, Darmstadt, 2010, ISBN 978-3-534-23757-9.
</ref> Άλλες μελέτες βάθους γίνονται επίσης από το 1998 από την ομάδα χαρτογραφίας του [[Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης|Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης]].<ref>[http://www.e-perimetron.org e-Perimetron]</ref>