Βλαντίμιρ Xόροβιτς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Σταδιακή συγγραφή άρθρου - Αρχή
 
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 8:
 
Τον Δεκέμβριο του 1925 ο Χόροβιτς περνάει τα δυτικά σύνορα και επιδιώκει επίμονα να σπουδάσει περαιτέρω με τον Αυστριακό πιανίστα [[Αρτούρ Σνάμπελ]]. Χωρίς σκοπό να επιστρέψει στη Ρωσία, ο Χόροβιτς χρηματοδοτεί τα πρώτα του ρεσιτάλ με χρήματα που λαθραία είχε κρύψει στις σόλες των παπουτσιών του, όπως δηλώνει πολλά χρόνια αργότερα σε συνέντευξή του<ref>Horowitz interview with Charles Kuralt, CBS News Sunday Morning</ref>.
 
==Καριέρα στη Δύση==
Το ντεμπούτο του στις ΗΠΑ λαμβάνει χώρα στις 12 Ιανουαρίου 1928, στο περίφημο [[Κάρνεγκι Χωλ]], με ένα πρόγραμμα που περιλαμβάνει το 1ο Κοντσέρτο για πιάνο του [[Τσαϊκόφσκι]], σε διεύθυνση ορχήστρας του -επίσης πρωτοεμφανιζόμενου στην Αμερική- Σερ [[Τόμας Μπίτσαμ]]. Σε μεταγενέστερξ εποχή, ο Χόροβιτς δηλώνει πως οι δύο καλλιτέχνες είχαν διαφορετική άποψη όσον αφορά στο τέμπο και πως ο Μπίτσαμ διηύθηνε το έργο «από μνήμης, χωρίς όμως να ξέρει το κομμάτι»<ref>Videotapes interview, 1982, intemission feature from London recital</ref>. Η επιτυχία του και η αποδοχή από το κοινό υπήρξε τεράστια· ο μουσικοκριτικός των [[New York Times]] Όλιν Ντάουνς ήταν επικριτικός για τον συντονισμό μεταξύ του μαέστρου και του σολίστα, απέδωσε όμως τα εύσημα στον Χόροβιτς, επεφημώντας τον λυρικό του τόνο και την τρομερή τεχνική του, παρομοιάζοντας τον πιανίστα με «κυκλώνα που ξεσπάει από τις στέππες»<ref>Olin Downes, New York Times, January 13, 1928</ref>. Όπως φάνηκε από τη συναυλία αυτή, ο Χόροβιτς κατόρθωσε να καθηλώσει το κοινό του, κάτι που διατήρησε σε ολόκληρη την καριέρα του. Ο Ντάουνς σχολιάζει, «πάνε πολλά χρόνια από τότε που ένας πιανίστας συνεπήρε με τέτοιο πάθος το κοινό αυτής της πόλης» και συμπληρώνει πως αυτός ο πιανίστας «διαθέτει τα περισσότερα αν όχι όλα τα στοιχεία ενός μεγάλου ερμηνευτή»<ref>Olin Downes, New York Times, February 21, 1928</ref>.
 
Το 1933 συνεργάζεται για πρώτη φορά με τον περίφημο μαέστρο [[Αρτούρο Τοσκανίνι]], ερμηνεύοντας το 5ο Κοντσέρτο για πιάνο ("Αυτοκρατορικό") του [[Μπετόβεν]]. Η συνεργασία τους έμελε να γίνει ισόβια, τόσο επί σκηνής όσο και σε ηχογραφήσεις. Μέχρι το 1939 ο Χόροβιτς είχε εγκατασταθεί στις ΗΠΑ, λαμβάνοντας την αμερικανική υποκοότητα το 1944<ref name="Encyclopedia.com">[http://www.encyclopedia.com/doc/1G2-3491900044.html#A Vladimir Horowitz on Encyclopedia.com], accessed ''15 January 2010''.</ref>.
 
Παρά το εκστασιασμένο του κοινό, ο Χόροβιτς ολοένα και έδειχνε αβέβαιος για τις πιανιστικές του δεξιότητες· σε αρκετές περιπτώσεις χρειάστηκε να τον οδηγήσουν με τη βία στη σκηνή<ref name=plaskin/>, ενώ συχνά ακύρωνε τις εμφανίσεις του. Το τηλεοπτικό του ντεμπούτο πραγματοποιήθηκε από το Κάρνεγκι Χωλ την 1η Φεβρουαρίου 1968 και μεταδόθηκε σε μαγνητοσκόπηση από το δίκτυο CBS στις 22 Σεπτεμβρίου του ιδίου έτους.
 
==Παραπομπές==