Βλαντίμιρ Xόροβιτς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 25:
Πλέον, όλες οι ηχογραφήσεις του Χόροβιτς διατίθενται σε CD, ορισμένες μάλιστα σε πολλαπλή επανέκδοση. Με την άνοδο της δισκογραφικής βιομηχανίας, κυκλοφόρησε ανέκδοτο υλικό, όπως αποσπάσματα από ιδιωτικά ρεσιτάλ του μεγάλου πιανίστα, στο Κάρνεγκι Χωλ της περιόδου 1945-1951<ref>{{cite web|url=http://www.prnewswire.com/news-releases/sony-masterworks-to-release-unprecedented-series-of-horowitz-recordings-documenting-legendary-pianists-greatest-years-as-an-interpretive-artist-78539857.html|title=Sony Masterworks to Release Unprecedented Series of Horowitz Recordings...|publisher=[[PR Newswire]]|accessdate=2010-03-18}}</ref>.
===Προσωπικός βίος===
Το 1933, ο Χόροβιτς παντρεύεται με πολιτικό γάμο την κόρη του Τοσκανίνι, Βάντα. Το ότι ο Χόροβιτς ήταν Εβραίος και η Βάντα Καθολικών πεποιθήσεων, δεν υπήρξε εμπόδιο στον γάμο τους, ενώ καθώς ο ένας δεν μιλούσε τη γλώσσα του άλλου, η μεταξύ τους επικοινωνία γινόταν στα γαλλικά. Απέκτησαν ένα παιδί, τη Σόνια Τοσκανίνι-Χόροβιτς (1934-1975), η οποία έπεσε θύμα υπερβολικής δόσης ναρκωτικών· αδιευρίνιστο παρέμεινε το κατά πόσο ο θάνατός της υπήρξε αποτέλεσμα ατυχήματος ή απόπειρας αυτοκτονίας<ref name=schonberg/>.
Παρά το έγγαμο του βίου του, υπήρχαν έντονες φήμες για τον ομοφυλοφιλικό του [[σεξουαλικός προσανατολισμός|προσανατολισμό]]<ref name=plaskin/>. Στα λόγια του [[Αρτούρ Ρούμπινστάιν]] «όλοι τον γνώριζαν και τον δεχόντουσαν ως ομοφυλόφιλο»<ref>Plaskin, 1983, p. 162</ref>, ενώ ο πιανίστας David Dubal στα απομνημονεύματά του αναφέρει πως ο ογδοντάρης Χόροβιτς δεν ήταν σεξουαλικά ενεργός, αλλά «δεν υπήρχε αμφιβολία για την δυνατή έλξη του από το ανδρικό σώμα, κάτι που του δημιουργούσε ανησυχία σε όλη του τη ζωή»<ref>Dubal, 1991, p. 16. "During the years I knew him, there were no signs of any sex life and very little talk on the subject. I personally doubt that he was capable of loving a man emotionally, but there was no doubt he was powerfully attracted to the male body and was most likely often sexually frustrated throughout his life."</ref>. Ο Ντουμπάλ διακρίνει τον υφέρπων ερωτισμό στην ερμηνεία του Χόροβιτς, κάτι που προδίδει τα σεξουαλικά του ένστικτα<ref>Dubal, 1991, pp. 16–17.</ref>. Ο ίδιος ο Χόροβιτς αρνήθηκε τον χαρακτηρισμό, χαριτολογώντας «υπάρχουν τρία είδη πιανιστών: Εβραίοι πιανίστες, ομοφυλόφιλοι πιανίστες, και κακοί πιανίστες»<ref>{{cite web|url = http://www.forward.com/articles/4342/|title = The Great White (Jewish, Gay) Way}}</ref>.
Στη δεκαετία του 1940 ο Χόροβιτς άρχισε ψυχιατρικές συνεδρίες, οι οποίες, σύμφωνα με πηγές, αποτέλεσαν απόπειρα διόρθωσης του σεξουαλικού του προσανατολισμού<ref>Janis, Byron. Chopin and Beyond: My Extraordinary Life in Music and the Paranormal, pp. 67-68. Wiley. ISBN 0-470-60444-1</ref><ref>Plaskin, Glenn (1983). Biography of Vladimir Horowitz Quill ISBN 0-688-02656-7 Page 215 "In December 1940, Horowitz had begun psychoanalysis with an eminent psychiatrist, Dr. Lawrence Kubie, a strict Freudian who was attempting to exorcise the homosexual element from Horowitz."</ref>. Στις επόμενες δεκαετίες του 1960 και 1970, νέες θεραπείες με ηλεκτροσόκ έλαβαν χώρα, αυτή τη φορά για την καταπολέμηση [[Μείζων καταθλιπτική διαταραχή|μείζωνος καταθλιπτικής διαταραχής]]<ref>Plaskin, Glenn (1983). Biography of Vladimir Horowitz Quill ISBN 0-688-02656-7 Pages 338, 387, 389</ref>.
Το 1982 πια, ο Χόροβιτς άρχισε την πρόσληψη αντικαταθλιπτικών, κάτι που συνδύασε με την κατανάλωση αλκοόλ<ref name=schonberg/>. Συνέπεια όλων αυτών ήταν η σταδιακή παρακμή της εκτελεστικής του δυνατότητας<ref name=schonberg/>· οι συναυλίες του 1983 στις ΗΠΑ και την Ιαπωνία μαρτυρούν τα κενά μνήμης και την έλλειψη ελέγχου. Σε άρθρο ιάπωνα κριτικού, μάλιστα, ο Χόροβιτς παρομοιάζεται με «πολύτιμο αλλά ραγισμένο αγγείο». Για τα επόμενα δύο χρόνια, οι δημόσιες συναυλίες διακόπηκαν.
==Παραπομπές==
| |||