Ποινικά Δικαστήρια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
περιεχόμενο
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 6:
Σύμφωνα με την αρχή της "ενιαίας δικαιοδοσίας", η οποία ισχύει σε πολλά κράτη (και στην Ελλάδα) τα ποινικά δικαστήρια δε συγκροτούνται από ειδικούς ποινικούς [[δικαστής|δικαστές]], αλλά από τους ίδιους δικαστές που συγκροτούν και τα [[Πολιτικά Δικαστήρια]], προκειμένου να αποφευχθεί η σκλήρυνση και η επαγγελματική διαστροφή των δικαστών<ref>Νικόλαος Ανδρουλάκης, ''Θεμελιώδεις έννοιες της ποινικής δίκης'', 2η Έκδ., Αντ. Ν. Σάκκουλας 1994, σελ. 115</ref>. Υπάρχει ο φόβος ότι, αν ένας δικαστής δικάζει εγκλήματα επί πολλά χρόνια καθημερινά, στο τέλος θα αντιμετωπίζει κάθε υπόθεση σαν ρουτίνα και θα ρέπει προς γενικεύσεις, ενώ ο νόμος απαιτεί η κάθε υπόθεση να δικάζεται ως ξεχωριστό γεγονός και η τιμωρία του δράστη να είναι ανάλογη με την προσωπικότητά του.
 
Τα πιο απλά εγκλήματα ([[πτάισμα|πταίσματα]] και ελαφρά [[πλημμέλημα|πλημμελήματα]]) δικάζονται από μονομελή δικαστήρια, ώστε να επιτυγχάνεται ταχεία απόδοση δικαιοσύνης. Τα βαρύτερα όμως (βαρύτερα [[πλημμέλημα|πλημμελήματα]] και [[κακούργημα|κακουργήματα]]) δικάζονται από πολυμελή δικασήρια, ώστε να εξασφαλίζεται σε βάθος διαλεύκανση της υπόθεσης και ορθότερη απονομή δικαιοσύνης. Τα ποινικά δικαστήρια συγκροτούνται στην πλειοψηφία τους αποκλειστικά από τακτικούς δικαστές, εκτός από αυτά που δικάζουν τα σοβαρότερα εγκλήματα, τα [[κακούργημα|κακουργήματα]], τα οποία συγκροτούνται από τακτικούς δικαστές και [[ένορκος|ενόρκους]] (Μικτά Ορκωτά).
 
Ανώτατο δικαστήριο στην ποινική δικαιοσύνη είναι, όπως και στην [[Πολιτικά Δικαστήρια|πολιτική δικαιοσύνη]], ο [[Άρειος Πάγος]]. Ο Άρειος Πάγος δεν έξετάζει τα πραγματικά περιστατικά μιας υπόθεσης, παρά μόνο αν τα κατώτερα δικαστήρια (δικαστήρια ουσίας) εφάρμοσαν σωστά τον νόμο ή αν υπέπεσαν σε νομικό σφάλμα. Αν συμάίνει το τελευταίο, ο Άρειος Πάγος ακυρώνει την απόφαση και αναπέμπει την υπόθεση στο αρμόδιο δικαστήριο για να ξαναδικαστεί.