Έκρηξη στο Χάλιφαξ (1917): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 3:
==Η σύγκρουση==
Η έκρηξη προήλθε ως αποτέλεσμα της σύγκρουσης των δύο πλοίων στον λιμένα του Χάλιφαξ. Όπως τελικά αποφάνθηκε το αρμόδιο δικαστήριο, η υπαιτιότητα για την σύγκρουση αυτή βαρύνει εξ ίσου και τα δύο σκάφη.
===Το ''Μον Μπλαν''===
Το ''Μον Μπλαν'' (Mont-Blanc) ήταν σκάφος γενικού φορτίου, ιδιοκτησίας της γαλλικών συμφερόντων εταιρείας ''Compagnie Generale Transatlantique''. Είχε μήκος 97,5 μ. (320 πόδια), πλάτος 13,6 μ (44,8 πόδια) και βύθισμα 4,66 μ. (15,3 πόδια). Η μεταφορική του ικανότητα ανερχόταν σε 2.252 τόνους, ενώ το εκτόπισμά του ήταν 3.121 κ.ο.χ. Ήταν ατμοκίνητο και διέθετε μία ελικα. Κυβερνήτης του σκάφους, το οποίο είχε πλήρωμα 41 Γάλλους ναυτικούς, ήταν ο Πλοίαρχος Αιμέ Λε Μεντέκ (Aime Le Medec).<ref name=hec>[http://www.halifaxexplosion.org/collision.html The Halifax Explosion: ''The Collision'']</ref> Το πλοίο είχε αποπλεύσει από το λιμάνι της Νέας Υόρκης στις 11 το βράδυ της 1ης Δεκεμβρίου 1917 με προορισμό το Χάλιφαξ. Σκοπός της εκεί παραμονής του ήταν να αναμένει τα συνοδά σκάφη νηοπομπής, προκειμένου να διασχίσει τον Ατλαντικό, με τελικό προορισμό την δοκιμαζόμενη από τον πόλεμο Γαλλία και συγκεκριμένα το [[Μπορντώ]]. Από πλευράς οπλισμού έφερε μόνον δύο πυροβόλα, ένα των 90 και ένα των 95 mm. Το φορτίο του το αποτελούσαν:<ref>[http://www.cbc.ca/halifaxexplosion/he2_ruins/he2_ruins_countdown_catastrophe.html CBC Canada: ''The Halifax Explosion, Countdown to Catastrophe''. Από το βιβλίο Alan Ruffman, Colin D. Howell, Gorsebrook Research Institute for Atlantic Canada Studies ''Ground Zero: A Reassessment of the 1917 Explosion in Halifax Harbour'', Co-published by Nimbus Pub. Ltd. and Gorsebrook Research Institute for Atlantic Canada Studies at Saint Mary's University, 1994]</ref>
* 226.797 kg [[τρινιτροτολουόλη|τρινιτροτολουόλης]] (ΤΝΤ)
Γραμμή 12:
Το φορτίο ήταν αποθηκευμένο τόσο στα αμπάρια όσο και στο κατάστρωμα (τα βαρέλια με το βενζόλιο), ενώ είχε ληφθεί ειδική μέριμνα στερέωσής του με ξύλα και σχοινιά, ώστε να αποφευχθούν πιθανοί σπινθήρες λόγω τριβών μετακίνησής του. Ενώ σύμφωνα με τους κανόνες ναυσιπλοΐας όφειλε να έχει αναρτημένο ειδικό διάσημο για την επικινδυνότητα του φορτίου του, αυτό δεν είχε αναρτηθεί, καθώς θα αποτελούσε "κόκκινο πανί" για τα γερμανικά υποβρύχια.<ref>[http://www.cbc.ca/halifaxexplosion/he2_ruins/he2_ruins_countdown_catastrophe.html CBC Canada: ''The Halifax Explosion, Countdown to Catastrophe'']</ref> Φυσικά, στο πλήρωμα είχε απαγορευτεί το κάπνισμα, η κατοχή σπίρτων και το ποτό επί του σκάφους.
===Το ''Ίμο''===
Το ''Ίμο'' (Imo) ήταν σκάφος ναυπηγήσεως 1889. Αρχικά είχε το όνομα ''Runic Ι'', ήταν ιδιοκτησία της εταιρείας ''White Star Line'' και είχε χρησιμοποιηθεί ως μεταφορικό ζώντων ζώων. Ήταν σκάφος μεγαλύτερο και ταχύτερο από το ''Μον Μπλαν'', με μήκος 131 μ. (430 πόδια), πλάτος 14 μ., βύθισμα περίπου 10 μ. και πλήρωμα 39 ναυτικών. Το σκάφος είχε πωληθεί αρχικά στην "West India & Pacific SS Co" το 1895 οπότε μετονομάστηκε σε ''Tampican''.<ref>[http://www.theshipslist.com/ships/lines/whitestar.html ''White Star Line, Ships list'']</ref> Τελικά περιήλθε σε εταιρεία νορβηγικών συμφερόντων, από την οποία το ναύλωσε η "Επιτροπή Αρωγής του Βελγίου" (Commission for Relief in Belgium) προκειμένου να μεταφέρει εφόδια για την ανακούφιση του βελγικού πληθυσμού. Είχε ήδη πραγματοποιήσει οκτώ ταξίδια μεταξύ Ευρώπης και Νέας Υόρκης, όταν κατέπλευσε άδειο στο Χάλιφαξ.<ref>[http://www.cbc.ca/halifaxexplosion/he2_ruins/he2_ruins_popup_imo.html CBC.Ca: ''The Imo'']</ref> Λόγω της νορβηγικής σημαίας που έφερε (Η Νορβηγία ήταν ουδέτερη χώρα) ήταν λιγότερο πιθανό να προκαλέσει την επίθεση των γερμανικών υποβρυχίων που κυριαρχούσαν στον Ατλαντικό. Το πλοίο είχε μια ιδιομορφία: Στον άξονα μετάδοσης κίνησης ήταν προσαρμοσμένη δεξιόστροφη έλικα, η οποία μπορούσε να περιστρέφεται με 60 στροφές το λεπτό. Η διάταξη αυτή έδινε στο πλοίο "εγκάρσια" ώθηση, με αποτέλεσμα όταν αυτό εκκινούσε προς τα εμπρος να αποκλίνει προς τα αριστερά, ενώ στην εκκίνηση οπισθοπορείας απέκλινε προς τα δεξιά. Αυτή η ιδιομορφία, εκτός από το γεγονός ότι δυσκόλευε σημαντικά τους ελιγμούς σε μικρούς χώρους
==Το συμβάν==
Στις 3 Δεκεμβρίου 1917 το ''Ίμο'' αγκυροβόλησε στο λιμάνι του Χάλιφαξ φθάνοντας από το [[Ρόττερνταμ]] της [[Ολλανδία|Ολλανδίας]], προκειμένου να ανεφοδιαστεί. Στις 5 Δεκεμβρίου ο ανυπόμονος πλοίαρχός του Νορβηγός Χάακον Φρομ (Haakon From) έλαβε άδεια να εγκαταλείψει το Χάλιφαξ με προορισμό τη [[Νέα Υόρκη]]. Λόγω καθυστέρησης στην παράδοση του τελικού φορτίου άνθρακα, το πλοίο υποχρεώθηκε να παραμείνει μια επιπλέον νύκτα στο λιμάνι, καθώς δεν πρόλαβε κατεβασμένο το ανθυποβρυχιακό δίχτυ, που έφραζε το στόμιο του λιμένα προκειμένου να εμποδίσει την είσοδο σε γερμανικά υποβρύχια. Ομοίως, το ''Μον Μπλαν'' δεν πρόλαβε το ανθυποβρυχιακό δίχτυ κατεβασμένο και δεν πρόλαβε να μπει στο λιμάνι. Υποχρεώθηκε να ρίξει άγκυρα
Το πρωί της 6ης Δεκεμβρίου, στις 07:30' το ''Μον Μπλαν'' υπό την καθοδήγηση του έμπειρου πιλότου Φράνσις Μακέι (Francis Mackey), ο οποίος είχε επιβιβαστεί στο σκάφος στις 04:00', αναχώρησε από τη νήσο ΜακΝαμπ βάζοντας πλώρη προς το λιμάνι. Το ανθυποβρυχιακό δίχτυ είχε αποσυρθεί και το σκάφος προχώρησε με ταχύτητα τεσσάρων κόμβων προς το λιμάνι, ενώ μπροστά του πήγαινε ένα μικρό φορτηγό - ρυμουλκό. Το σκάφος εξακολουθούσε να μην έχει ανεβάσει την μικρή κόκκινη σημαία, που καταδείκνυε επικίνδυνο φορτίο. Υπό συνθήκες ειρήνης, η είσοδός του στο λιμάνι θα είχε απαγορευτεί. Μπαίνοντας στο λιμάνι και στην περιοχή που αποκαλείται "The Narrows" (= τα στενά), η κυκλοφορία σκαφών διεξαγόταν και προς τις δύο κατευθύνσεις, με κανονισμούς ίδιους με αυτούς της κυκλοφορίας αυτοκινήτων: Τα εισερχόμενα σκάφη παρέμεναν στην δεξιά "λωρίδα" και τα εξερχόμενα στην αριστερή.
Στις 07:30' επίσης το ''Ίμο'' έλαβε άδεια απόπλου, αλλά στην αριστερή "λωρίδα" (εξόδου) συνάντησε πολύ μεγάλη κίνηση κι έτσι παρέμεινε στην δεξιά. Ωστόσο, η ταχύτητά του ήταν ιδιαίτερα υψηλή (επτά κόμβοι) και αντίβαινε προς τους κανονισμούς του λιμανιού, που επέβαλαν ανώτατη ταχύτητα πέντε κόμβων.<ref name=hec/>
Στην κανονική του "λωρίδα" το ''Μον Μπλαν'' συνέχιζε την πορεία του με ταχύτητα τεσσάρων κόμβων. Ο Μακέι είδε το ''Ίμο'' να πλησιάζει με αυξημένη ταχύτητα και σήμανε μια σύντομη φορά την σειρήνα του σκάφους για να δείξει ότι το δικό του σκάφος ήταν στην κανονική πορεία και είχε προτεραιότητα, αλλά το ''Ίμο'' απάντησε με δύο συριγμούς, δείχνοντας ότι δεν μπορούσε να αλλάξει πορεία. Ο Μακέι αντιλήφθηκε ότι το ''Ίμο'' ήταν αναγκασμένο να διατηρήσει την πορεία του λόγω αυξημένης κίνησης και έδωσε εντολή να σταματήσει η μηχανή και να στραφεί το σκάφος ελαφρά προς τα δεξιά. Επανέλαβε το ηχητικό σήμα του ενός συριγμού, για να πάρει άμεση απάντηση με δύο συριγμούς: Το ''Ίμο'' δεν μπορούσε να αλλάξει πορεία.
| |||