Μάχη του Μαλπλακέ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 31:
[[File:BattleOfMalplaquet.jpg|thumb|305px|<center>H Μάχη του Μαλπλακέ</center>]]
Ο Βιγιάρ κατάφερε να αναδιοργανώσει τις δυνάμεις του, αλλά ο Μάρλμπορω και ο Ευγένιος επιτέθηκαν και πάλι, υποβοηθούμενοι από την προώθηση ενός αποσπάσματος υπό τον στρατηγό Γουίδερς στην αριστερή πτέρυγα των Γάλλων, κάτι το οποίο υποχρέωσε τον Βιγιάρ να αποσπάσει δυνάμεις από το κέντρο του για να το αντιμετωπίσει. Περίπου στις 1 μ.μ. ο Βιγιάρ τραυματίστηκε βαριά από μία βολίδα μουσκέτου που συνέτριψε το γόνατο του και η διοίκηση πέρασε στον Μπουφλέρ. Η αποφασιστική τελική επίθεση έγινε στο αποδυναμωμένο πια κέντρο της γαλλικής διάταξης υπό τη διοίκηση του [[Τζωρτζ Χάμιλτον, 1ος Κόμης των Όρκνευ|Κόμη των Όρκνευ]], η οποία κατάφερε να καταλάβει τη γαλλική γραμμή των
==Προσωπική μαρτυρία==
[http://books.google.com/books?id=kzCsAAAAIAAJ&printsec=frontcover&dq=Amiable+Renegade#PPA163,M1
==Μετά τη μάχη==
By the norms of warfare of the era, the battle was an allied victory, because the French withdrew at the end of the day's fighting, and left Marlborough's army in possession of the battlefield, but with double the casualties. In contrast with the Duke's previous victories, however, the French army was able to withdraw in good order and relatively intact, and remained a potent threat to further allied operations. Villars claimed that a few more such French defeats would destroy the allied armies;<ref>In a letter to Louis XIV he wrote:"Si Dieu nous fait la grâce de perdre encore une pareille bataille, Votre Majesté peut compter que tous ses ennemis seront détruits."</ref> and the historian John A. Lynn in his book ''The Wars of Louis XIV 1667-1714'' terms the battle a [[Pyrrhic victory]]<ref>Lynn, 1999, ISBN 0-582-05629-2, p. 334: "Marlborough's triumph proved to be a Pyrrhic victory". Lynn also calls Condé's victory at Seneffe a ''Pyrrhic victory''. p. 126. Hans Delbrück, Walter J. Renfroe, ''History of the Art of War'' Eastport Conn., ISBN 0-8032-6586-7, 1985, p.370, "Malplaquet was what has been termed with the age-old expression a "Pyrrhic victory..."</ref> but the attempt to save Mons failed, and the fortress fell on the 20th October. Nonetheless, news of Malplaquet, the bloodiest battle of the eighteenth century, stunned Europe. The rumour that even Marlborough had died became one of the most popular French folk songs, ''[[Marlbrough s'en va-t-en guerre]]''. For the last of his four great battlefield victories, Marlborough received no personal letter of thanks from [[Anne of Great Britain|Queen Anne]]. [[Richard Blackmore]]'s ''Instructions to Vander Beck'' was virtually alone among English poems in attempting to celebrate the "victory" of Marlborough at Malplaquet, while it moved the English [[Tory party]] to begin agitating for a withdrawal from the alliance as soon as they formed a government the next year.
| |||